Test: Aprilia Mana 850 GT ABS

Eenmaal buiten de stad valt op het voorgaande weinig meer in te gaan. In de automatische stand schakelt de motor soepel op en neer door de versnellingen, al ontbreekt het gevoel als bij een traditionele, mechanische versnellingsbak. De 'Sport' is daarbij – vanzelfsprekend – de sportiefste stand. De Mana houdt vooral een hoger toerental aan om dit te creëren. Nadeel van de hogere toeren is wel dat er trillingen voelbaar zijn. Bij een stoplichtsprint of sportief bochtjes rijden misschien niet zo’n probleem, maar bij ‘gewoon’ rijden wordt er toch snel gekozen voor de Touring – of zelfs de Rain – instelling om wat rust te brengen. De Aprilia houdt bij deze instellingen nog genoeg karakter en kracht over om lekker te kunnen rijden.

Wil je toch even wat meer tot je beschikking hebben, dan kun je met de voet of hand altijd zelf nog een tandje terugschakelen. Of je schakelt de sequentieel schakelbare transmissie in en dan beslis je zelf welke versnelling je rijdt. Al bekruipt wel een beetje het gevoel: waarom? Het gemak dient de mens en waarom dan nog zelf schakelen als de motor dat ook voor jou kan doen? Het ontbreken van een toerenteller maakt het zelf schakelen ook iets lastiger. Voordat de maximale toeren worden bereikt gaat er wel een lampje branden, maar een toerenteller was niet verkeerd geweest.

 Verbruik Aprilia Mana 850 GT ABS

Hoogst: 1 op 19,1
Laagst: 1 op 20,5
Gemiddeld: 1 op 19,7

De tankdop zit bij de Mana onder de buddyseat. De tankinhoud van 16 liter is misschien wat aan de krappe kant, maar met een gemiddelde van bijna 20 kilometer op 1 liter benzine is de actieradius nog acceptabel.

Wat absoluut niet verkeerd is, zijn de rij- en stuureigenschappen in het algemeen. De zithouding is relaxt en rechtop en op het niet zo hoge zadel – 800mm – is het goed vertoeven. Zowel in de stad als erbuiten is de Mana erg wendbaar en heeft een neutraal stuurgedrag. Met de koersvastheid is tevens niks mis. Als de snelheid richting de 200 kilometer per uur gaat blijft de Aprilia mooi in het spoor en door de tophalfkuip zijn hoge snelheden nog goed vol te houden. Al nemen de trillingen dan wel toe.

De vering op de Mana voelt goed aan en verwerkt oneffenheden behoorlijk goed. De vering voelt zelfs iets harder aan dan bij de Aprilia Shiver GT, die we eerder dit jaar hebben getest. Puur kijkend naar deze 2 motorfietsen zou je eigenlijk de (voor)vering van de Mana op de Shiver verwachten en vica versa. De Mana is wat minder sportief dan de Shiver, maar juist op de Mana voelt de vering sportiever en harder aan. Vooral bij het aanremmen duikt de Mana beduidend minder in.

Met de remmen komen we gelijk aan bij het tweede aspect waar de Aprilia Mana GT standaard is mee uitgerust: ABS. De remmen zelf zijn goed doseerbaar en genereren een vertraging die bij de motor past. Over het ABS valt weinig bijzonders te melden. Het systeem is ontwikkeld door Continental en heeft op de eerder genoemde Shiver GT al bewezen dat er weinig over valt te melden, behalve dat het misschien iets laat ingrijpt maar wel goed werkt.