Test: Aprilia Atlantic 400 vs. Yamaha Majesty 400

De geschiedenis van Aprilia's Atlantic 400 Sprint begint in het jaar 2004, echter niet als 400cc maar als 500cc motorscooter. Met de Atlantic 500 opent Aprilia de aanval op de vanuit Japan sterk in opmars zijnde big-motorscooters. Een jaar later wordt de Atlantic uitgebreid met een 125cc en 250cc uitvoering, maar het duurt tot 2007 voordat Aprilia ook een 400cc uitvoering van deze motorscooter op de markt zal zetten. Een uitvoering die in Europa inmiddels over een behoorlijke schare fans mag beschikken, behalve in ons eigen kikkerlandje. Mocht je het model nog niet eerder zijn tegengekomen, dat kan. Aprilia importeur Moto Tricolore besloot de Atlantic 400 Sprint namelijk niet in ons land in te voeren.

Geen reden voor ons echter om niet met deze scooter te gaan rijden. Allereerst hadden we nog een herkansing tegoed naar aanleiding van onze ervaringen met de 500 Sprint in 2007, toen we met drie scooters naar Parijs waren afgereisd. Daarnaast waren we erg benieuwd naar de verschillen tussen beide modellen en vroegen we ons af of de Nederlandse importeur terecht de motor niet naar Nederland wil halen. En als laatste konden we voor een keer onze zuiderburen een plezier doen, aangezien de Atlantic 400 Sprint wél in België leverbaar is.

In tegenstelling tot de Yamaha oogt de Aprilia Atlantic erg basic, en dat is niet zonder reden. Uitgangspunt voor de Italianen was namelijk een praktische motorscooter te ontwerpen, niet een hoogwaardig designstuk. De scooter moest vooral erg handelbaar zijn (zeker in het stadse verkeer), moest daarnaast erg praktisch zijn en mocht zeker niet te duur zijn. Geen fratsen dus, om het in supermarkt termologie uit te drukken. Vandaar ook het in kuipwerk verwerkte haakje waarmee een tussen de benen geplaatste boodschappentas is te borgen. Als voorbeeld. Of het ruime plateau achter de duozit, waar met gemak je bagage op vast te knopen is, of een topkoffer is aan te brengen. Ook onder het zadel is voldoende ruimte om het een en ander in weg te stoppen, zoals die oude werkschoenen die altijd van pas kunnen komen. Uiteraard kun je de helm ook kwijt in die ruimte. De in het kuipwerk geplaatste opbergruimte is behoorlijk breed, maar minder praktisch omdat het alleen met de contactsleutel te openen is.

Dat vooral het stadse verkeer ten grondslag lag aan de ontwikkeling van de Atlantic 400 Sprint is zijn zithouding goed af te lezen. In tegenstelling tot de Yamaha, die veel ruimer lijkt, biedt de Aprilia eigenlijk maar ruimte voor een zithouding: rechtop met de benen naar beneden. Voeten naar voren kan, maar je mist dan duidelijk de ruimte die de Yamaha wel heeft en maakt dat je niet met gestrekte benen kunt rijden. Of dat beter of slechter is, daarover verschilden we binnen de redactie onderling van mening. Daar waar mijn voorkeur duidelijk uitging naar de Yamaha was Edwin juist heel erg in zijn nopjes met de Aprilia.

De Atlantic 400 wordt aangedreven door een 399cc grote ééncilinder die goed is voor een vermogen van 34 Pk bij 7.500 toeren en een koppel van 37 Nm bij 5.500 tpm. Nagenoeg hetzelfde dus als de Yamaha. Goed voor een topsnelheid van 160 km/u, waarbij - in tegenstelling tot de Yamaha - pas bij 150 km/u de fut er een beetje uit begint te raken. Kruissnelheden tot 140 km/u zijn dan ook geen enkel probleem met de Aprilia. Opvallend was wel dat de Aprilia gevoelig was voor lengterichels, meer in ieder geval dan de Yamaha. Daar stond echter tegenover dat deze Atlantic vele malen stabieler was in snelle bochten en totaal niet zijwindgevoelig bleek te zijn. Windruis achter het scherm was echter net zo hinderlijk als op de Yamaha. De eerste dag van onze onderneming viel de Atlantic vooral op door zijn nogal onwennige stuurgedrag bij lage snelheid, waarbij hij erg de bocht in wilde kantelen (alsof je met vierkante banden aan het rijden bent), precies zoals we twee jaar geleden met de 500 hadden ervaren. De tweede dag echter bleek deze negatieve eigenschap als mist op een zonnige dag te zijn opgetrokken. Toch is de Atlantic minder neutraal qua sturen dan de Yamaha.

Hoewel kleiner dan de Yamaha beschikt de Atlantic 400 ook over ruim voldoende opbergruimte. Het opberkvak in de kuip kan alleen met de sleutel worden geopend, en dat kan wel eens lastig zijn. Dat de kredietcrisis ook bij Motorfreaks zijn sporen achter laat, daarvan is Edwin's schoen het levende bewijs. 

Verbruik

Qua prestaties doet dit kleine broertje van amper onder, het verbruik daarentegen was wel beduidend gunstiger..
- zuinig: 1:33,6
- zuipen: 1:29,5
- gemiddeld: 1:31,5 

Hoewel qua prestaties en gewichten beide scooters elkaar haast niet ontlopen, deed de Aprilia in de sprint zijn naam eer aan door telkens de Yamaha het nakijken te geven. De eerste meters waren telkens voor Yamaha, maar dan kwam de Aprilia en liep vervolgens langzaam weg. Voor wat betreft de remmen moest de Aprilia echter zijn meerdere erkennen in de Yamaha, die niet alleen over ABS beschikte maar daarnaast een beter gevoel in de handle en meer vertraging wist te realiseren. De Atlantic beschikt over niet instelbare remmen die behoorlijk moeten worden ingeknepen (bij voorkeur allebei) voordat de nodige vertraging kan worden gerealiseerd.

• Verbruik, wendbaarheid, prijs
• Zware remmen, gedateerd design, niet leverbaar in Nederland

Nakaarten:

We kaarten ditmaal na met Vincent van Dijk, PR man van Moto Tricolore, importeur van Aprilia, over de Atlantic 400 Sprint.

MF: Prima motorscooter deze Atlantic, we waren erg in onze nopjes en zijn vooral blij dat hij in de herkansing met vlag en wimpel is geslaagd.
VD: Dank je, dat is erg goed om te horen. Maar eh... herkansing, hadden jullie mindere ervaringen in het verleden dan?

MF: Inderdaad, maar dat was nog onder jouw voorganger en met de 500 Sprint. Die bleek over een behoorlijk eigenzinnig stuurkarakter te beschikken waar we niet zo vrolijk van werden. Deze 400 leek in eerste instantie met dezelfde saus te zijn overgoten, maar ging naarmate de test vorderde alleen maar beter sturen. Tegen het eind konden we niets meer van dit eigenzinnige sturen merken, zodat we nu overtuigd zijn dat het een bandenprobleem moet zijn geweest.
VD: Dat zou kunnen, van die ervaringen in 2007 wist ik niets, maar ik ben blij te horen dat hij nu goed is bevallen.

MF: Komen we meteen bij onze hamvraag: waarom is de scooter niet in Nederland leverbaar?
VD: Dat is een goede, ik zal die vraag bij onze salesafdeling neerleggen. Daar komen we dus nog op terug.
MF: Prima, wachten we geduldig even af.

Een paar weken later:
VD: Ja met mij. We hebben het uitgezocht, maar volgens onze sales is er in Nederland geen markt voor deze scooter. Klanten die graag een Atlantic willen kopen kiezen toch wel voor de 500. In België, waar zowieso meer markt is voor motorscooters, is de 400 Sprint wel leverbaar, maar voor de Nederlandse markt is dus om reden besloten de scooter niet te voeren. Daar komt bij dat de 400 en 500 haast identiek zijn, alleen de cilinderinhoud (en daarmee het vermogen) is anders.

MF: Maar toch, we kunnen ons voorstellen dat een klant liever de 400  zou willen, alleen al vanwege het brandstofverbruik dat opmerkelijk zuiniger was dan de 500. En hij is ook nog eens € 500,- goedkoper. Reden genoeg dus.
VD: Mocht in de toekomst meer vraag komen naar deze 400, dan zullen we onze beslissing gaan heroverwegen.
MF: Tijd voor een flinke promotie dus...