Introductie: Kawasaki ER-6n

Klaar voor de start

Ook gij Brutus. De ER-6n ontkwam niet aan de LED-volutie.

Hiep hiep hoera, hij is weer terug, de digitale toerenteller. En jawel, wederom lekker onleesbaar.

De nieuwe ER-6n is, uiteraard, gebaseerd op zijn succesvolle voorganger. Tenminste, succesvol vanuit Europees perspectief gezien dan. In drie jaar tijd werden maar liefst 20.000 fietsen verkocht, terwijl - op rijschoolhouders na - het op de Nederlandse motormarkt maar niet écht storm wilde lopen met deze ER-6n. Wat een boer niet kent... Kawasaki heeft er dan ook goed aan gedaan de optische aanpassingen aan de ER-6n tot een minimum te beperken, waardoor de motor niet drastisch lijkt veranderd. Daarbij, if it ain’t broke, don’t fix it, maar er is al met al toch flinker aan gesleuteld dan die eerste oogopslag je zal doen vermoeden. Het frame is volledig nieuw en de motor is een stuk brutaler geworden, met meer hoeken en meer scherpte. De agressie van de fiets komt mede tot uiting doordat hij erg naar voren leunt. Klaar voor de start, zogezegd.

De meest opvallende uiterlijke nieuwigheden zijn de spitsere snuit, de tank (meer ‘beenruimte’) en het led-achterlicht - wie kan nog zonder? Ook het dashboard is nieuw. ER-klanten klaagden over het ontbreken van een benzinemeter, dus is die nu van de partij - doet Kawasaki niet moeilijk over. De digitale toerenteller en analoge snelheidsmeter hadden daarentegen wel wat beter leesbaar mogen zijn. Bovendien is de witte snelheidsmeter in het donker foeilelijk verlicht. Wel mooi zijn de in de radiateurkappen geïntegreerde knipperlichten. De zithouding is op de ER-6n nog steeds even vertrouwd, al hadden de steuntjes net een tikje rechter gemogen. Erg groot is de motor niet, wat vooral voor niet al te lange mensen een verademing is; die komen gewoon met beide voeten aan de grond. Tijdens de persconferentie wist Kawasaki trouwens ook nog te melden dat een van de accessoires waarmee de ER-6n kan worden uitgebreid een 25mm lager zadel is, dat meteen ook 10mm minder breed is. Hiermee mikt Kawa duidelijk op vrouwen - vaak een vergeten doelgroep in motorland.

Motorisch gezien is de basis nog steeds de compacte 650 cc parallel twin. 650 cc in een 400 cc-formaat, zoals Kawasaki zelf zegt. Feit is in ieder geval dat het blok lekker klein is, en de motor dientengevolge een korter wielbasis heeft, en lekker compact en wendbaar is. Een van de belangrijkste doelstellingen van Kawasaki was om het vibreren van de motor tegen te gaan. Ook dit was namelijk een veelgehoorde klacht van ER-6n-rijders. Dit hebben de Japanners voor elkaar weten te krijgen door voor de bovenste motorsteunen achter rubberen steunen te gebruiken. Hierdoor schudt het zadel minder hard en spaar je dus je kont en nieren. Het stuur heeft rubberen steunen, waardoor ook via de handgrepen minder aan je wordt geschud.

Omdat de ER-6n soms wat lafjes uit de hoek kon komen, vooral op lage toeren, is er flink gesleuteld aan de brandstofinjectie. Hierdoor is de motor wat kwieker geworden. Hij wordt sneller wakker, ook onder de 4000 toeren, en heeft ten opzichte van het eerdere model ook een hoger maximaal toerental. Laatste belangrijke verandering: de radiateur is liefst 4 cm breder geworden, wat uiteraard zorgt voor een betere koeling. En voor degenen die het milieu een warm hart toedragen: de ER-6n voldoet geheel aan de Euro-III norm.