Test: Yamaha MT01 vs. MT01 Stage III

Conclusie

Bij Yamaha was men zich er terdege van bewust dat men uit een ander vaatje zou moeten tappen om - anno 2005 - nog "vernieuwend" te kunnen zijn. Al vorige eeuw liet het merk met de gekruisde stemvorken zien waartoe het in staat was, maar het zou tot eind vorig jaar duren voordat het studiemodel MT-01 daadwerkelijk in productie zou gaan. Waarbij moet worden gezegd dat het zondermeer van lef heeft getuigd dat men bij Yamaha de motor daadwerkelijk in productie heeft genomen. Het concept was zo uniek en vernieuwend dat niemand op voorhand zou kunnen zeggen of het een succes of juist een flop zou worden. Dat de MT-01 het wachten meer dan waard is geweest, is iets waar wij het binnen de redactie unaniem over eens waren. Rijden met de MT-01 is zo bizar, alleen al vanwege het belachelijk lage toerenbereik wat de motor karakteriseert.

Daar waar de meeste motoren nog liggen te pitten grijpt bij de MT-01 al de begrenzer in, en dat is zeker in het begin nogal wennen. Je ziet de (digitale) snelheidsmeter als een speer klimmen, terwijl de naald van de toerenteller maar mondjesmaat omhoog kruipt. De motor heeft zoveel koppel dat je in feite aan twee versnellingen genoeg zou hebben. De tweede om in weg te rijden en de vijfde voor de rest. Toch heeft de motor ook wat kanttekeningen. Allereerst de voorvork, die voor het sportieve stuurwerk toch duidelijk tekort schiet. Dan de actieradius - of beter gezegd; de reserve-actieradius, die in de praktijk aan de krappe kant blijkt te zijn. Zo kwamen we één keer daadwerkelijk met een lege tank (die dus "maar" 14,1 liter inhoud blijkt te hebben) te staan, en zijn we - zoals achteraf bleek - tot drie maal toe de dans nét ontsprongen. Vervolgens het vermogen, dat - zeker bij de standaard versie - nou niet bepaald indrukwekkend was. Eigenlijk zou de motor "standaard" het vermogen (en geluid!) van de Stage 3 versie moeten hebben. Dan hadden wij in ieder geval niets te zeuren gehad. En als laatste dan nog de prijsstelling, die met zestienduizend Euro toch wel duidelijk erg fors mag worden genoemd.

Voor hetzelfde geld koop je immers ook een R1, en dan praten we toch over een heel ander kaliber motor. En dan praten we nog geeneens over de Stage 3 tuningkit, die je nog eens minimaal zesduizend Euro lichter maakt. Maar goed, Yamaha heeft de MT-01 neergezet als exclusieve cultbike, en daar hoort nu eenmaal een vet prijskaartje bij. Die vette prijskaart maakt meteen dat het een motor blijft voor de happy few, waardoor het weer automatisch een cultstatus krijgt. En daarmee is de cirkel rond.