Test: Yamaha YZF R1 2004

Ergonomie
Het eerste wat opvalt na het bestijgen van de nieuwe R1 is de slankere vorm ten opzichte van zijn voorgangers. De minder wijdbeense houding is voornamelijk te danken aan het feit dat de hoofdbalken van het frame nu over de cilinderkop lopen in plaats van er omheen. Hierdoor kon ook de tank een stuk slanker worden gehouden, hetgeen resulteert in een betere aërodynamica en een meer ontspannen zithouding. Als we de handen op de clip-ons leggen en een voet richting voetsteun brengen, lijkt het met die ontspannen zithouding inderdaad wel goed te komen. Ondanks dat je de afkomst van deze R1 duidelijk op het circuit moet zoeken, is men bij Yamaha ook de ergonomie niet vergeten. Bij de nieuwe R1 zijn dan ook de voetsteunen 7,5 mm lager en 2,5 mm verder naar voren geplaatst. De clip-ons zijn zo"n 10 mm hoger gemonteerd dan bij het vorige model. Met één druk op de startknop komt de R1 tot leven. Een choke is niet te vinden op deze R1: zoals bij de meeste nieuwe injectiemotoren zoekt het elektronische brein van deze Yamaha automatisch naar de beste brandstof / zuurstof verhouding bij zowel een koude als een warme start. Prima zaak volgens ons, zijn we tenminste van dat onhandige geklungel met een choke af. De R1 produceert meteen een zeer aangename sportieve sound, zelfs stationair lopend. De meeste nieuwe motorfietsen zijn tegenwoordig af fabriek voorzien van een uiterst brave en s
Grote pluspunten van de R1 vonden wij het zeer smeuïge motorkarakter, de soepele vermogensafgifte en het ontbreken van het zogenaamde "aan-uit" effect. Om dit te bereiken maakt de 2004 R1 gebruik van een injectiesysteem dat voorzien is van een door een servomotor gestuurde secundaire gasklep. De secundaire gasklep wordt aangestuurd door het motormanagment (ECU) en zorgt voor voor een betere gasrespons.etille stofzuiger sound. Nieuwsgierig naar meer draaien we enkele malen aan de gashandle en naarmate het toerental stijgt gaat het sportieve geluid zelfs over in een serieuze racesound. De uitlaat snauwt en grauwt en ook vanuit de airbox klinkt allerlei lekkers. Hmmm, klinkt nu al goed en we rijden niet eens.

Driveability
Vanaf de eerste meters valt direct op hoe soepel en gemakkelijk deze nieuwe R1 zich laat bedienen. Optrekken, remmen, rondjes draaien, stapvoets rijden en keren op de weg (zonder voetje aan de grond), het gaat allemaal met het grootste gemak en zowel de motor als de bediening ervan voelen mteen goed en vertrouwd aan. Er zijn motoren die als je er voor het eerst mee rijdt meteen goed aanvoelen, alsof je er al maanden iedere dag mee rijdt. De nieuwe R1 is blijkbaar zo"n motor. Eén aspect is duidelijk: een erg belangrijk uitgangspunt voor de technici bij Yamaha bij de ontwikkeling van deze nieuwe R1 is vast "driveability" geweest, een term die ze bij concurrent Honda al jaren bezigen. Driveability en een R1? Uh..., bij de voorgangers van deze R1 dachten we aan van alles maar beslist niet aan de term "driveability". Is de nieuwe R1 dan nu plotseling ook zo"n "brave" geworden? Heeft hij zijn wilde haren en zijn roemruchte imago verloren? Is hij dat vervaarlijke, respect afdwingende, high-sider gevoelige en dus ook het pure compromisloze kwijt? Het zal toch niet? Een beetje "vos" verliest immers wel zijn haren maar nooit zijn streken!