Test: Yamaha YZF R1 2004

Als we de nieuwe R1 in het echt zien, zijn de verschillen ten opzichte van de vorige editie duidelijk te zien. Hier staat een supermodel à la Naomi Campbell. Wow, wat is ze mooi! Deze R1 ziet er duidelijk een stuk gelikter uit dan het oude model. Vooral de nieuwe kuip, de sexy achterbrug (kan een achterbrug sexy zijn? Ja dus!) en de uit de achterkant stekende uitlaten zijn om van te smullen. Yamaha heeft duidelijk werk gemaakt van het uiterlijk en de uitstraling van haar nieuwste supersport troefkaart. Je zou de Japanse fabrikant er bijna van gaan verdenken stiekum een blik Italiaanse ontwerpers te hebben opengetrokken.

Hoezo sportief?
Een nadere studie brengt nog meer vernieuwingen aan het licht. De 2004 R1 is net als zijn concurrenten uitgerust met een radiaal remsysteem aan de voorzijde. De rempomp en de op de USD voorvork gemonteerde remtangen lijken zo afkomstig van een Moto GP racemotor. De uitrusting wordt compleet gemaakt door een niet-instelbare stuurdemper en het dashboard, waarop de toerenteller nog steeds analoog is maar de snelheid digitaal wordt weergegeven. De noodzakelijke verklikkerlampjes zijn alle op het dashboard aanwezig en als extraatje is er op de instelbare tripmeter zelfs een laptimer of chronometer aanwezig! Hoezo sportief... Over diezelfde tripmeter moeten we wel melden dat wij er, ondanks verschillende pogingen, tijdens het rijden geen enkele keer in slaagden om het kleine resetknopje ingedrukt te krijgen.

Nat washandje
Deze Yamaha is zelfs voorzien van voetsteuntjes voor een duopassagier. We proberen ons in gedachten voor te stellen hoe het moet zijn om als duopassagier te fungeren op deze R1. Het lijkt ons geen pretje: je zult je voeten erg hoog op moeten trekken en bovendien steek je achterop zittend op deze R1 waarschijnlijk torenhoog boven de bestuurder uit, waardoor je tevens als windvanger fungeert. Aan de achterzijde onder het zitje voor de duopassagier treffen we dan nog een kleine opbergruimte aan die net groot genoeg lijkt voor het boordgereedschap, veel meer krijg je er niet in. Niet erg vinden wij, mensen die veel bergruimte willen zien op een motorfiets kunnen ook bij Yamaha terecht voor een FJR1300. Bij een sportieveling als deze R1 moet je niet gaan zeuren over de beschikbare bergruimte: het boordgereedschap is netjes opgeborgen en je kunt er nog een nat washandje bijproppen dat je na afloop van een heftig ritje op deze R1 even ter verkoeling in je nek kunt leggen.

Wat meteen opvalt als we de R1 nader bestuderen is dat het massieve aluminium frame nu niet meer om het motorblok heen loopt maar er overheen, hetgeen de motor ranker heeft gemaakt. Daarnaast is het nieuwe frame door het gebruik van verschillende soorten aluminium maar liefst 20% stijver dan de voorlaatste editie R1 frame. Yamaha heeft tevens een aantal technische zaken aangepakt en voor met name het motorblok resulteerde dit in een indrukwekkende reeks verbeteringen. Er zijn nog maar enkele zaken hetzelfde als bij de oudere types R1. De cilinders zijn nu geplaatst onder een hoek van 40 graden, terwijl dit bij de oudere types nog 30 graden was. Het injectiesysteem met elektronisch gestuurde secundaire kleppen is vernieuwd, evenals de versnellingsbak. De gebruikte materialen zijn wederom sterker, lichter en compacter geworden. De specificaties die Yamaha opgeeft voor dit motorblok zijn indrukwekkend. 172 paardekrachten en een koppel van bijna 107 Newtonmeter zijn niet misselijk. Wanneer het nieuwe RAM-Air systeem zijn werk kan doen, worden deze waarden nog hoger. Deze geweldenaar kan toerentallen tot zo"n 14.000 toeren per minuut aan en het maximale vermogen wordt bereikt bij 12.500 toeren. De "oude" R1 was bij 10.500 toeren op zijn sterkst.