Test: MV Agusta Brutale S

Het eerste wat meteen opvalt zodra je op deze motor gaat zitten is dat alles precies op zijn plaats zit. Het stuur is lekker breed en valt goed in de hand, het zadel is lekker hard en smal en de voetsteunen zitten precies waar je ze zou verwachten. Het lijkt verdacht veel op een Ducati Monster, maar dan anders. Beter. Automatisch neem je hierdoor een zeer agressieve zithouding aan, alsof je zeggen wil: "Kom maar op als je durft". Waarbij je ditmaal geen blufpoker hoeft te spelen, want al staat er iemand op die zegt: "Ik durf!", dan nog is er geen vuiltje aan de lucht. Sterker nog, ik durf zondermeer te stellen dat bVerbruik

Als er een motor is die in aanmerking komt voor zuipschuit van het jaar, dan zal het zeer zeker deze Brutale zijn. Het is onvoorstelbaar zo brutaal als deze motor met zijn drinken omgaat. Daarbij maakte het nog geeneens uit of we rustig reden of juist de laatste pk"s uit het motorblok aan het persen waren. Gemiddeld kwamen we uit op een verbruik van 1:10, met een positieve uitschieter naar 1:11 en een negatieve uitschieter naar 1:8,5. Je zou dan ook wensen dat de motor genoegen zou nemen met het water uit een oude waterput.ij snelheden tot 200 km/u deze motor alles en iedereen opvreet. Inclusief het hele gamma aan pk-reuzen die heden ten dage voor voldoende euro"s te koop zijn.

Overdrive?
Tot 200 km/u? Inderdaad, want daarboven gaat deze motor het afleggen. Je gaat dan duidelijk merken dat de wind de overhand begint te nemen en het gaat dan ook steeds moeizamer qua acceleratie. Opmerkelijk was trouwens de topsnelheid die wij wisten te noteren. Deze was een magere 230 km/u, in de vijfde versnelling.

Overschakelen naar zes bracht in plaats van de verwachte versnelling juist een vertraging te weeg. En dat moet toch een stuk beter kunnen. Sterker nog, de Kawasaki Z750 die wij eerder dit jaar reden en 10 pk minder aan de kruk heeft, ging vlot over de 240 km/u, waarbij de motor nog voor geen meter aan trekkracht aan het inboeten was. Bij de Brutale zou je op topsnelheid het idee krijgen dat de zesde versnelling is gereduceerd tot een overdrive. Het zou te ver gaan om de motor daar op af te rekenen (per slot van rekening zal je nagenoeg nooit gaan toppen met dit soort motoren), maar het bevestigde wel ons vermoeden dat qua motormanagement deze motor niet optimaal stond afgesteld.

Relatief
Maar goed, back to reality, want topsnelheden zijn zoals gezegd aan dit soort motoren niet besteed. Natuurlijk, ze moeten het kunnen en daarom willen we het weten, maar daar dan ook is alles mee gezegd. Niet snelwegen, maar bochtige stuurwegen zijn de arena van dit soort motoren. Megafun bij "lage" snelheid, zullen we maar zeggen. Hoewel dat laag dan toch weer relatief is bij deze Brutale, want ongemerkt rij je hard, heel erg hard. Sterker nog, het is nagenoeg onmogelijk om rustig te rijden. Alles, maar dan ook alles in deze motor schreeuwt het uit om gepijnigd te worden. Overbodig te vertellen dat de zuinigheidstest, die wij bij elke test uitvoeren, nagenoeg onuitvoerbaar was. Ik kan mij niet herinneren ooit zoveel moeite te hebben gehad met rustig rijden. Het waren dan ook de zwaarste kilometers die wij op de Brutale af moesten leggen.