Test: MV Agusta Brutale S

Rijden met deze MV Agusta is heel tegenstrijdig. Eigenlijk is het concept van dit soort (sport)naked"s veel koppel bij lage toeren en dat is waar het juist bij deze Brutale aan ontbreekt. Rijdt deze motor monsterachtig en je zult op alle fronten worden teleurgesteld. V
Daar waar de F4 is voorzien van Ram-Air luchtinlaten, moet de Brutale het doen met air-intakes aan de voorzijde onder de tank. En dat heeft zijn effect gehad. Het geluid wat deze Brutale ten gehore brengt zodra je aan het gas gaat lurken doet nog het meest denken aan de eerste generatie ZXR750 RAM-AIR. Fenomenaal dus. En het mooie is, je zit er zelf met je neus bovenop. Je kunt dus continue genieten van de geweldige klanken die deze motor musiceert.ermogen onderin siert in afwezigheid, net als het koppel. Daarbij klinkt de motor dusdanig beroerd alsof hij veel te veel benzine voor zijn kiezen krijgt. Het is dus duidelijk zaak om deze motor brutaal te berijden. Zorg dat de naald van de toerenteller minimaal het cijfer zeven is gepasseerd en het wordt ineens een heel ander verhaal. Net als een Supersport dus, veel en hoog in toeren. En toeren maken kan ie, want pas bij 13.000 tpm grijpt de begrenzer in en maakt een einde aan de pret.

SuperMotard in disguise
De koppeling is licht en de versnellingsbak schakelt zeer licht en precies. Iets dat ook wel nodig is, want je schakelt je helemaal suf op deze motor. Hij klimt zo snel in toeren dat, voor je het in de gaten hebt, de schakelindicator alwaar flikkert en het tijd is een volgende versnelling te selecteren. Zoals ik al eerder zei, hij heeft meer weg van een SuperMotard dan van een naked. En wil daarbij net zo makkelijk in de ketting klimmen. Wheelies in eerste, tweede en zelfs derde versnelling zijn dan ook kinderspel.

Stugge vering
Het rijwielgedeelte is dan ook helemaal in overeenstemming met zijn sportieve rijkarakter. Zijn (sport)naked"s over het algemeen soepel afgeveerd, deze Brutale is juist het tegenovergestelde. Net als bij de F4 is deze motor strak, snaarstrak afgesteld. Een beetje te strak naar ons idee en smaak. Nadat we de demping van de voorvork helemaal open hadden gedraaid was het wel beter geworden, maar hij bleef aan de straffe kant. Het stellen van de demping aan de achterzijde leverde een onverwacht probleem op. De stelschroef voor de uitgaande demping bleek onbereikbaar, aangezien daar precies de kolossale katalysator van het uitlaatsysteem omheen zit. Wel erg compact maar niet praktisch dus. Of je moet toevallig een voorraad flexibele schroevendraaiers in de gereedschappenwagen hebben liggen.

R1 killer
Het strakke rijwielgedeelte en dito vering maakt trouwens wel dat deze Brutale met verve de meest stabiele (sport)naked is die je voor geld kunt kopen. Waar monsterachtig rijden ten einde komt, begint het brutale rijden pas. Snelheden tussen de 160 km/u en de 200 km/u waren dan ook meer regel dan uitzondering tijdens de testsessies in het bekende Eiffel gebied. Snelheden die je met menig supersport nog geeneens zult weten te behalen. Sterker nog, de Brutale wist met gemak onze redactie R1 en de Honda Fireblade, die in diezelfde periode in ons testpark stond, achter zich te houden. Alleen bij slechter wegdek gooide de (te) strakke vering roet in het eten. De motor is, in tegenstelling tot de F4, niet uitgerust met een stuurdemper en op zulke momenten is dat wel een gemis. Onder volle acceleratie kiest het voorwiel het luchtruim hetgeen resulteert in gigantische tankslappers zodra het voorwiel weer de grond kust. Het brede stuur maakt dat je dit soort slappers nog redelijk kunt opvangen, maar feit blijft dat een stuurdemper absoluut geen overbodige luxe is.