Me and My Bike Suzuki GSX-S1000F: stand van zaken

Behalve dat er een irritante trilling in de voetsteunen zit die vooral op de snelweg bij –saaie- lange afstanden en constante snelheid gaat vervelen hebben we verdomd weinig aan te merken op de GSX-S1000F. Hoewel de motor overduidelijk van de GSX-R1000 is afgeleid en dus eigenlijk als een ‘supersport met recht stuur’ moet worden gezien, ofwel zoals het bij onze Oosterburen mooi Zoeperbaik wordt genoemd, zijn het vooral de alledaagse ritjes waar de Soes enorm in uitblinkt, terwijl ook de reis naar Zuid Frankrijk haast fluitend werd afgelegd. Het enige minpunt dat de GSX met manoeuvreren - zoals bijvoorbeeld keren op de weg - soms opbreekt is de forse draaicirkel, wat ons betreft had Suzuki dat onderdeel van het Supersport-DNA acherwege mogen laten. Enorm pluspunt van de GSX-S1000F is de zithouding die sportief maar toch ontspannen is. De voetsteunen zitten ietwat aan de hoge kant, maar daar niet té hoog dat de knie een krappe hoek moet maken en het bovenlijf zit heerlijk ontspannen dankzij het brede stuur. Wel hebben we het stuur één streepje achterover gekanteld, zodat het iets dichter bij de rijder staat. Ook wilden we de rem- en koppelingshendel iets omhoog zetten, maar daarna bleken we geen zicht meer te hebben in de spiegels, die maar een beperkte stelmogelijkheid hebben.

Met de standaard Dunlop D214’s had de GSX vooral bij koud en nat een nukkig stuurgedrag, alsof je de motor over het voorwiel moet sturen. Bij korte bochten en rotondes had ‘ie dan juist weer de neiging om in de bocht te vallen, waardoor de motor alles behalve vertrouwd aanvoelde. Onder droge en warme omstandigheden was er echter geen vuiltje aan de lucht, hoe harder we met de GSX reden, hoe beter hij zich in z’n element ging voelen. Nu is de D214 daar om berucht, maar daar namen we geen genoegen mee. Door de veervoorspanning voor een ring te verlagen ten opzichte van de setting zoals we ‘m hadden opgehaald (wat een halve ring hoger was dan het boekje aangeeft: Suzuki geeft een standaard setting van 2½ (van 5) ring op) naar nu 3 ringen was dat kippige stuurgedrag in een klap verdwenen en was de motor veel beter in balans. Bij de achtershock staat de veervoorspanning op s 
Het ruitje houdt je goed uit de wind, maar daar gaan we binnenkort wat meer me experimenteren. De toerenteller heeft een paar slimme markeerpunten, waardoor je een goed beeld van het toerental hebt. De verbruiksindicatoren zijn iets aan de pessimistische kant: de motor is altijd zuiniger dan het display aangeeft en bij '- -' restkilometers heb je nog 1 liter benzine. 257 km/u in het display is trouwens 245 km/u volgens de GPS
 
Het Fatbar stuur is een streepje naar achteren gedraaid. Soms wil de sleutel niet lekker in het contactslot
 
Remmen is niet het sterke punt van de GSX-S1000F, maar dat staat op ons wensenlijstje. Om te beginnen de standaard rubberen remleidingen vervangen door staalomvlochten leidingen, wat sinds de komst van ABS een stuk lastiger is gewordentand 4 van 7, één hoger dan de standaardsetting. Opmerkelijk genoeg geeft Suzuki bij de naakte GSX-S1000 stand 4 als standaard op, terwijl het buiten de kuip en dientengevolge paar kilo extra gewicht er geen verschillen tussen de S1000 en S1000F zijn. Nu de zomer er toch écht aan schijnt te komen zullen we de komende weken wat meer met de rijhoogtes en demping van de vering gaan experimenteren.

Niet dat de GSX dat nodig heeft, verre van dat. Eenmaal de voorkant iets verlaagd was de fiets veel beter in balans en was daardoor niet alleen gemakkelijker de bocht in te leggen, maar gaf bovendien veel meer vertrouwen om op een onbekende weg flink aan het gas te gaan. Zoals Koen overduidelijk kon merken toen op een frisse, nevelachtige ochtend met nog nat asfalt de Suzuki nog met koude banden op de slingerweg bergaf al van hem wegreed, terwijl hij op de Multistrada Pikes Peak zat. De setting zoals wij de motor van Suzuki hebben gekregen (voor: ingaand 5 klikjes, uitgaand 8 klikjes; achter uitgaand 2 omwentelingen) is al goed genoeg gebleken om in het Westerwald heerlijk over prachtige stuurwegen te vegen. Ongeacht of het snelle of juist krappe bochten zijn. Het enige waar de GSX-S1000F in de huidige setting op sportief vlak tekort in schiet is de voorrem, die niet alleen wat meer bite zou mogen hebben, maar ook een sportiever ABS. Bij extreem remmen grijpt de ABS vroeg in, waardoor er veel onrust in het rijwielgedeelte ontstaat en voor ons gevoel de achterkant voorbij wil komen.