Dubbeltest Orcal SK01 en SK03

Mocht je nog nooit van de naam Orcal hebben gehoord, dan is dat je vergeven. Opgericht in 2013 is Orcal in 2015 door BW Import naar de Benelux gehaald, maar omdat het gamma uit 125cc modellen bestond was de Nederlandse markt die eerste jaren niet interessant. Met de lancering van de nieuwe SK familie hoopt BMW Import dat daar verandering in komt en dat zou best wel eens kunnen lukken – en dan voornamelijk dankzij de SK03, de eerste 300cc eencilinder die door de Fransen op de markt heeft gezet en die als twee druppels water op de gelijktijdig gelanceerde SK01 lijkt. "Wat de boer niet kent", zegt het spreekwoord, maar die Fransen zijn zo gek nog nietHet enige dat de twee voor deze introductie ingezette fietsen visueel onderscheidt is de kleur. Dat en de typeaanduiding op de zijpaneeltjes, voor de rest zijn ze 100% identiek.

Net als Mash geeft Orcal een Franse achtergrond. De ontwikkeling vindt plaats in het land van du Vin, du Pain et du Paturain, de productie is daarentegen in China ondergebracht. En dat heeft meerdere redenen. Meest voordehand liggend zijn de lagere loonkosten – en daarmee ook lagere productiekosten – van China, maar anderzijds is ook de kenniseconomie in China behoorlijk gegroeid en beschikt het land over moderne productiefaciliteiten. Niet voor niets dat bijna alle merken tegenwoordig een deel van de productie in China is ondergebracht.

De twee nieuwe modellen SK01 en SK03 zijn vertegenwoordigers van de Fransen een "Distinction" segment noemen, wat daar ook mee moge worden bedoeld. De ontwerpers hebben, om Orcal even te citeren "met de gebeeldhouwde lijnen een unieke stijl gecreëerd die comfort, technologie en verfijning combineert." 

Geen retro-vibes dus, maar een sportieve Roadster die op en top modern is. Modern qua looks, hoewel hier en daar toch wat invloeden van andere merken terug te vinden zijn. De koplamp heeft in mijn ogen een hoog Kawasaki Z gehalte, terwijl de forse luchtinlaten aan de zijkant van de tank daarentegen van de Yamaha MT serie lijken te zijn gekaapt. Toch is het eindresultaat als je het mij persoonlijk vraagt zeker wel geslaagd. Modern en lekker fris, het enige waar ik niet echt van onder de indruk ben is het design van de achterbrug, dat in mijn ogen afbreuk doet aan de rest van het ontwerp. 

Niet alleen de looks zijn modern, datzelfde kan ook van de techniek worden gezegd. Beide motoren hebben een sportief rijwielgedeelte dat uit een vakwerk buisframe in combinatie met een 41 mm upside down voorvork en een in veervoorspanning instelbare centrale monoshock bestaat. De wielbasis is met 1.410 mm heerlijk kort om lekker wendbaar te zijn. In het voorwiel is een enkele Is dit nou wat ze in Frankrijk "Joi de vivre" noemen?  300 mm schijf met radiale vierzuiger remklauw, die op het oog verdomd veel op Yamaha’s remklauw lijkt – maar dan volledig in ’t zwart waar bij Yamaha de zuigerbussen bij de MT-serie aluminiumkleurig zijn. 

In tegenstelling tot het rijwielgedeelte, dat in eigen huis is ontwikkeld, zijn de Fransen voor wat de aandrijving betreft bij andere merken te rade gegaan. De SK01 wordt aangedreven door een vloeistofgekoelde 124cc eencilinder uit huize Piaggio en wordt opgegeven voor een topvermogen van 11 kW bij 9.750 toeren per minuut en een maximum koppel van 12,5 Nm bij 8.000 tpm. De injectie wordt verzorgd door een EFI Marelli, waarbij je de keuze hebt uit 2 rijmodi, hoewel de zin daarvan ons enigszins ontgaat. De vloeistofgekoelde 292cc eencilinder van de SK03 komt van CFMoto en heeft een topvermogen van 20,5 kW, ofwel 27,5 pk bij 8.500 toeren per minuut en een maximum koppel van 26,5 Nm bij 7.000 tpm. De SK03 heeft Bosch EFI benzine-injectie en eveneens twee rijmodi, waarvan ook hier het nut ons ontgaat. 

We beginnen de test met de SK03, die alleen qua kleur en typeaanduiding op het zijpaneel van de SK01 te onderscheiden is. Het design is zoals gezegd identiek, evenals het rijwielgedeelte en de ergonomie. Het eendelige zadel is ter plaatse van de berijder lager gevormd, maar heeft geen kuil waardoor je nog steeds over het zadel schuiven kunt. De zithoogte is met 810 mm misschien hoger dan je
Ja, d'r zijn best wel elementen van andere merken in terug te vinden, maar dat maakt 't ontwerp niet minder geslaagd

Display is overzichtelijk, die console op de tank is dus de muziekinstallatie. Waar kennen we die airduct toch van?

Zie je daar links op 't stuur? Da's toch echt een knopje om de rijmodus te selecteren. Op een 125 en 300! van een lichte motor verwachten zou, maar doordat het zadel aan de voorkant bij de tank smal is van vorm krijg je nog steeds probleemloos je voeten plat aan de grond. Ik in ieder geval wel en met 1,72 meter lengte weet ik dat ik niet van de grootsten ben. De voetsteunen zitten iets naar achteren en het omhoog gebogen stuur zit lekker binnen handbereik, wat heeft geresulteerd in een ontspannen zit die door iets naar achteren te schuiven in een sportieve zit te transformeren is. Precies zoals je van een Naked met sportieve aspiraties verwacht.

Vanuit het zadel heb je prima zicht op een overzichtelijk LCD display, waaruit de noodzakelijke informatie afleesbaar is – odometer, tripmeter, versnellingsindicator, tankmeter – maar dat helaas niet vanaf het stuur de bedienen is. Eenmaal de motor op contact gaat een blauw controlelampje branden dat de vorm van een contactsleutel heeft, wat bij navraag inderdaad een controlelampje voor de contactsleutel blijkt te zijn. Zodat je weet dat de sleutel in het contactslot zit. Alsof je dat nog niet zou weten omdat het display ‘aan’ is. Nog grappiger dan dat controlelampje is het display op de tank, dat geen display maar een onboard muzieksysteem blijkt te zijn, met FM functie, Bluetooth connectiviteit en een USB-aansluiting om je eigen muziek te luisteren. Té grappig.