Zoeken

Test: Vespa Elettrica

Exact hetzelfde, maar dan anders

3 december 2018

Het is Vespa gelukt om de Elettrica er exact uit te laten zien als hun overige producten, wat naar mijn mening de spijker op z’n kop is. Als mensen al willen rijden met een elektrische tweewieler, dan moet het er nog wel herkenbaar uit blijven zien. En als je dus wilt rijden met een Vespa, moet die er ook echt uit zien
Die elektromotor, da's eigenlijk het enige verschil. Laadkabel is in 't kontje verwerkt, opbergruimte past nog steeds een helm in

Fullcolour TFT, met alle voordelen die daarbij horen. Uiteraard ook een plek om je iPhone op te laden
als een Vespa. Misschien had hier nog een opening kunnen zijn voor de modernere snit van de 469, maar misschien is dat dan toch alweer te luxe. Het is vooral basic en onopvallend wat de Elettrica betreft. In het stadsverkeer zul je er dan ook waarschijnlijk totaal niks van merken en dat is precies wat Vespa voor ogen had; ook qua specs hebben ze namelijk volledig ingezet op stadsgebruik 

En dat vind ik ook wel een goed idee eigenlijk. Na verleden jaar nog de Anniversary Primavera te hebben gereden, was de meeste indruk toch wel die van een ‘leuk scootertje voor in de stad’. Komt ook wel door het kleine 125cc blokje, maar eveneens door de typische Vespa zithouding, aankleding en rijeigenschappen, met de kleine wieltjes die daar bij horen. De Elettrica heeft identieke opbouw en is dus per definitie al goed voor in het verkeer. Bovendien is elektrisch rijden ook bij uitstek iets voor in de stad, dus ligt het heel erg voor de hand dat de Elettrica zich profileert als een stadsscooter. 


Zie geen verschil met een 'gewone' Vespa en 't rijdt ook nog eens super. Waarom dus niet?

Dan is een top van 65 dus ook helemaal geen probleem meer. Maar nog beter is het als je in je oren knoopt dat het meer een elektrische bromfiets is dan een motor. Een grijs gebied bij Vespa, maar niet onterecht. Bromfiets, stad, Vespa, de knoppen zijn om, het kader is helder, prima, let’s go. Natuurlijk kan het harder, maar dat kan altijd nog komen. Voor nu is het dit.

Waarom is het dan zo tof? Het ding is er altijd al klaar voor geweest. De opbouw van de scooter, de plaats en afmeting van het blokje, de opslagruimte, het zwaartepunt. Ze spreken allemaal in het voordeel van elektrisch rijden; alles zit zoals het zou moeten zitten of je zou willen. Zó rap hebben we 't nog niet eerder meegemaakt. Buiten rijden, vlak nadat...En dus kan er moeiteloos worden gewisseld naar een elektromotor in de achterbrug en een paar accu’s waar normaal de tank zit. Of nou oke, er is wel een klein stukje van het bagageruim opgeslokt door de omvormer en stekkeraansluiting, maar dat spreekt voor zich. Bovendien is er nog genoeg ruimte over. 

Natuurlijk is er wel iéts anders, maar dat is minimaal. Het display is een fullcolour TFT, maar dat is niet eens zo nieuw. Sommige andere modellen hadden dat ook al, het is alleen ietsje uitgebreid. Maar nu is het ook de interface die je zou verwachten. Dus de accu-info, powermode en regeneratie zijn afleesbaar en instelbaar. Daarnaast kun je natuurlijk ook je telefoon aansluiten maar dat is alweer bijna normaal. Oh, en er is nu een achteruitversnelling. 

En dat is het alweer bijna. De rest ligt zo voor de hand dat ’t haast een deceptie is. In werkelijkheid is dat het beste compliment dat je geven kunt, want behalve het geluid is er echt bijna niks anders dan anders. En dan nog: in het verkeer hoor je toch het verschil al niet meer. Weer een punt gescoord. De scooter zit als een Vespa, voelt als een Vespa, rijdt en remt als een Vespa. Als je het niet gewend bent zal dat meer opvallen dan de elektriek, als je het wel gewend bent zal dat het enige zijn. Daarbuiten is er nauwelijks nog verschil. En dat is natuurlijk een voordeel van een scooter, net als elektrische motoren hebben die maar één versnelling en is het een kwestie van gasgeven en remmen. Dat is dus nul aanpassing en nul verschil. Totdat je bij de powermodes aankomt. Alhoewel; je kunt kiezen uit twee standen, waarbij de één een maximum snelheid van ...'ie binnen is onthuld. Vraag me wel af welke foto meer likes zal genereren35 kilometer per uur aanhoudt en de ander ongeveer 60 á 65. Geen potten breken dus, maar dat hadden we al gezegd. Het motortje is maximaal 4 kilowatt sterk en heeft een actieradius van zo’n honderd kilometer.

En dan is er nog de instelbare regeneratie, dé troefkaart van een elektromotor. Naar wens kun je die zwaarder of lichter zetten, waarbij de lichte stand je meer laat rollen als je het gas loslaat en de zware juist meer op de motor afremt. Voor allebei is wel wat te zeggen. Persoonlijk vind ik het gewoon leuk om niet te hoeven remmen, dus ik zet de motorrem vol aan. En dan valt het nog mee, vind ik zelf. Natuurlijk rij ik in het tweede rondje al iets aan de grond, want ik vergeet straal dat het hier om een demoritje gaat en geen uitgebreide test. En bovendien een scooter, in plaats van een supersport. Maar er gebeurt verder weinig en ik weet dus voortaan precies wat de grondspeling van het ding is.