Dubbeltest: Mash Dirt Tracker 125 en 50

Maar goed. Tof ding dus! Met een mooi radiaal pompje aan het stuur, die bandjes die ook nog eens het juiste patroon hebben, het toffe nummerschild voorop, het is helemaal af. Omdat het een 125cc is, hoeft Mash geen ABS te gebruiken maar is een gelinkt remsysteem voldoende, waarvan akte. Werkt echter wel gewoon en waarom zou het ook niet?  Conclusie:
Waarom is die brommer cool? Omdat die een kickstarter heeft

Ziet 'ie het of ziet 'ie het niet?

Opnieuw de details. Een lichtere schokbreker en axiale pomp (met vast reservoir)

versus schokbreker met piggyback reservoir, radiale pomp met los reservoir... wat overigens toch minder knap staat zo over de dijk naar huis is het een prima ding. En je gebruikt er nog nauwelijks benzine mee ook! Dus zoek je een motor voor erbij, dan is dit een heel goed idee.

En op de snelweg? Dat proberen we de volgende dag, als onze grote race op het programma staat. Dat hele stuk terug naar Wijk bij Duurstede, omdat daar iemand schijnt te wonen met een 50cc Mash. Wie verzint dat… Maar goed, spring op de fiets, trap naar de stalling, til de motor op om ‘m om te draaien, contact, starten, gás. En weg zijn we. 

1, 2, 3, 4 en voordat de oprit op gelijk niveau met de snelweg is hebben we de vijfde versnelling ingeschakeld om die de komende veertig minuten niet meer los te laten. Het kan wat van je geduld vragen, maar je komt er wel. Stap even over het idee dat je bijna de hele tijd het ding maximaal uitwringt en je bent helemaal oké. Of eigenlijk ben je veel beter af met zo’n ding, zelfs in de file hoef je maar nauwelijks gas terug te nemen. Bovendien ben je smal, licht en wendbaar, het ideale recept om in letterlijk elk gaatje te passen. Dat moet je die gast met z’n GS nog zien doen…. Anders gezegd, en dat is natuurlijk ook wel een beetje wat je van tevoren kon weten, is de Mash veel meer in z’n element als het druk is of je niet continu zo hard hoeft te rijden. In de stad. In de file. In de Urban Jungle dus. Anders zou je wel een andere motor kopen, dus om ‘m daar op af te rekenen is ook weer niet eerlijk. 

Maar dan het hoofdprogramma! Met een top van wel 65 kilometer per uur (niet doorvertellen, dit exemplaar loopt een paar stappen harder dan standaard) moet de kleine 50cc nog best wat tegengas kunnen geven tegen de zware 125. Dus dat moeten we uitproberen! Nou hebben we ons daar even het hoofd over gebroken, maar zijn uiteindelijk op een goed en reëel format gekomen. Met een route van 15 kilometer hebben we een leuk rondje uitgezet; niet te kort, maar ook niet te lang want dan zou het nog veel langer duren. Gelijk starten, gas geven en pas wanneer we elkaar weer tegenkomen ''Dus ik blaf daar die dijk af'...gaat het gas er af. Inclusief tegenliggers, fietsers, onverwachte verkeersdeelnemers of overstekend vee en zelfs een spoorwegovergang is het aan! Dit is een race. Het lijkt sterk op de Eco Challenge van een poosje terug, maar is nog net wat intenser. Sowieso omdat het gewoon een volgas race is, maar ook omdat de motoren die we toen gebruikten gas óver hadden om in geval van een benarde situatie even uit de brand te helpen…. Nu is de max ook gewoon de max, dus zou je achter een auto komen en net niet in kunnen halen, dan is dat je pech.  Maar goed, ik zit op de 125 en het is dus aan mij om te zien hoe snel ik die brommer weer in het vizier heb. Een ronde gaat voorbij. Dat had ik ingecalculeerd. Ik zie onderweg een paar mensen verbaasd opkijken, benieuwd wat ze straks denken als we voor de zoveelste keer langsvliegen…. Beter dus dat ik er snel een eind aan maak. Maar goed, het is de eerste ronde, dus ik ken de weg nog niet goed. Een paar blinde bochten betekenen een voorzichtige aanpak en dus ook gas terug, maar de schade is beperkt. 

Ronde twee en ik ga hoofdrekenen. Vooraf zou ik denken dat ik er wel twee nodig heb voordat ik de baas inhaal, maar dat wordt natuurlijk vanzelf meer. Strikt genomen zou ik precies twee keer zo snel moeten zijn om exact na twee ronden weer op hetzelfde punt te staan, maar dat gaat nooit lukken. Om te beginnen ga ik niet exact twee keer zo hard, mijn top is dat niet eens en ik rij ook geen topsnelheid, laat staan een volledige ronde… en daarnaast zijn er nog andere factoren. Verkeer, bochten en –moment,
Carburateur versus injectie. Met alle charmes die daar bij horen

Stel nou dat je zo bij een barbecue parkeert en een paar pilsjes later nog eens kijkt.. er steekt een trein over- bijvoorbeeld een dichte slagboom. Dat geldt ook voor de chef, maar nooit exact hetzelfde. Dus oké, ik geef ‘m nog een ronde extra. Inmiddels ken ik de route aardig uit mijn hoofd, er zijn veel stukken waar je aardig voor je uit kunt kijken. Daar moet uiteindelijk een Mash opduiken, die ik vervolgens langzaam binnen kan hengelen. Maar voorlopig zie ik nog niks. Een paar keer lijkt het erop, maar blijkt dat uiteindelijk toch wat anders te zijn. Maar goed, wat is dan wél reëel? Geen idee... en heb ik eigenlijk wel de juiste route onthouden? Heeft hij een sluiproute gevonden? Staat hij achter een boom z’n lul uit de broek te lachen? Ik heb werkelijk geen flauw idee. Nog maar een rondje dan. Na vier stop ik. Of misschien vijf. Dan wordt het wel een beetje vervelend en ik weet niet of de bewoners het daar mee eens zijn, maar waarschijnlijk wel. Die plantsoenmedewerkers beginnen alvast aardig vreemd te kijken. 

Eeeh.... denk niet dat je zó de meisjes scoort op het schoolplein, Ed