Test: Harley-Davidson Low Rider S

Tot de essentie gestript en voorzien van het Screamin’ Eagle Twin Cam 110 motorblok, dát is in een notendop de Low Rider S, begin dit jaar door Harley-Davidson geïntroduceerd als derde model van een nieuwe S series, naast de Softail Slim S en Fat Boy S. Omdat er vanuit de markt de vraag was ontstaan naar agressieve -badass- motoren met vette performance, zoals de legendarische FX(R)S modellen. Tenminste, aldus Harley-Davidson in de summiere persinformatie van de Low Rider S. I'm a poor lonesome cowboy... oh nee, andere filmNu willen we direct aannemen dat er een behoefte was aan hete-peper Harley-Davidsons, maar om vervolgens de badass motherf#cker attitude van deze – ik weet, ik strooi met superlatieven alsof het pepernoten zijn – waanzinnig vette Low Rider S in een adem te noemen met de oorspronkelijke FXR modellen, legendarisch of niet, gaat mij toch echt een brug te ver. Waar de tot de essentie gestripte Low Rider S de set van Sons of Anarchie zeker niet zou misstaan past de Low Rider zonder S veel meer in dat plaatje van die ‘man-met-midlife-crisis-die-zo-nodig-een-Harley-moet’. Sterker, had Harley-Davidson de motor anders genoemd, dan had je waarschijnlijk nooit de link met de gewone Low Rider gezien.

Naarmate ik me meer in de materie ga verdiepen blijkt dat er toch meer overeenkomsten zijn dan ik in eerste instantie had verwacht. Daarvoor moeten we terug gaan in de tijd, naar het jaar 1977 om exact te zijn toen de FXS Low Rider door Harley-Davidson tijdens de Daytona Bike Week werd gepresenteerd. De FXS Low Rider was met z’n langere voorvork en korte achtershock, die de fiets een ontzettend lage zit van slechts 660 mm gaf, de eerste Factory Custom uit Milwaukee. Tel daar het brede drag-style stuur, de schuin afgesneden twee-in-een uitlaat en de aluminium gietwielen – Harley was wat dat aangaat behoorlijk vooruitstrevend – bij op en het succes van de Low Rider is meteen verklaard. De Low Rider was voor Harley-Davidson een schot in de roos, hij was compleet anders dan alles op de markt en dankzij z’n lage zit ontzettend toegankelijk.
Klassiek met een vleugje modern. Het flyscreen houdt de vliegen uit je mond

Harley doet het al decennia op z'n eigen manier en eigenlijk is het geeneens zo verkeerd. Knippers schakelen trouwens automatisch uit, daar kan de rest een voorbeeld aan nemen

Hoezo minimalisme? Het achterlicht zit in de knippers verwerkt. De tankmeter is erg pessimistisch, of de tank is 6 liter te groot, net hoe je het bekijkt. Met een verbruik van 1:17 kom je in theorie ruim 300 kilometer ver, maar ga je af op de meter dan sta je na 200 kn al weer bij de pomp Kleine motorrijders gingen massaal voor de Low Rider. In thuisland Amerika, maar voornamelijk in Europa zorgde de Low Rider voor een aardverschuiving in de motorwereld, hoewel daar wel een keerzijde aan zat. De Low Rider was ontwikkeld voor de Amerikaanse 55 mph (80 km/u) snelheidslimiet, waar de snelheid in Europa op 130-140 km/u lag. En daar waren die motoren niet zo van gecharmeerd, met alle problematiek – met name olieverbruik – tot gevolg.

Het is dus niet zozeer de badass motherf#cker houding, maar het feit dat ‘ie anders is dan al het andere op de markt, wat de Low Rider S gemeen heeft met de allereerste FXS Low Rider. Want laten we eerlijk wezen, de allereerste FXS Low Rider mag voor z’n tijd uniek zijn geweest en hele volksstammen hebben aangesproken die ‘m supervet vonden, een low performance chopper met bananenzit trekt anno 2016 echt geen volle zalen meer. En daarmee hebben we meteen de twee grootste verschillen te pakken; het uiterlijk en de performance. Waar de Low Rider S wordt aangedreven door het 110 ci  (109,9 ci / 1.801 cc om precies te zijn) motorblok van de CVO modellen in z’n krachtigste vorm met maar liefst 156 Nm koppel bij 3.500 toeren per minuut had Harley de 1977 Low Rider voorzien van het 74 ci / 1.200 cc (73,59 ci / 1.206 cc exact) Shovelhead motorblok dat goed was voor 58 pk bij 5.150 toeren per minuut, terwijl op dat moment in andere modellen al het 65 pk sterke 80 ci / 1.340 cc (81,69 ci / 1.337 cc exact) motorblok werd gebruikt. De allereerste FXS Low Rider Harley zorgde in 1977 voor een aardverschuiving wat de ontwikkeling van motoren betrof en als het aan de Amerikanen ligt gaat de geschiedenis zich herhalen met de Low Rider S.