Zuinigheidstest Kawasaki Versys 650

De groep journalisten is onderverdeeld in twee groepen en gerangschikt naar etniciteit, want dat moet anno 2015 toch gewoon kunnen. Team Motorfreaks is dan ook ingedeeld in de Belgische groep. Eh... is dat een compliment? Hoe dan ook, indeling is niet echt een heet hangijzer want elke deelnemer vertrekt apart en rijdt de route helemaal in z'n uppie. Hoewel de spelregels een soort van duidelijk zijn, zijn we toch ook wel echt benieuwd hoe zuinig het nou echt kan. Want, hoewel we zijn ingedeeld in de verkeerde groep, we blijven Nederlanders. Maar de langzaamste tijd scoren kan natuurlijk ook weer niet dus de tactiek ziet ongeveer als volgt uit.

De maximum snelheid wordt, zoals opgedragen, gerespecteerd. Een kilometer of vijftien erboven moet toch ook wel kunnen dus wordt er met het gas flink open zo snel mogelijk geaccelereerd richting een mooie kruissnelheid. Anders dan anders wordt de volgende versnelling zo snel mogelijk gekozen om maar niet teveel toeren te maken. De Versys slikt dit rijgedrag prima, maar het blok is door deze rijstijl nou niet echt trillingsvrij te noemen. Nou is het doel om de gekozen snelheid zo lang mogelijk vast te houden. Goed anticiperen, hoge bochtensnelheid, op de dijk af en toe een auto inhalen en hopen dat die hond niet juist nu de weg oversteekt. Gaat prima zo! De manier van rijden wijkt af van de norm, maar langzaam gaat het met een gangetje van zo'n 90 km/h niet.

Ook het niet al te drukke verkeer werkt aardig mee, al valt het wel op dat automobilisten de neiging hebben om als de weg omlaag gaat te remmen en omhoog gas te geven. Vooral dat laatste kost brandstof, inhalen dus. Grappig om te merken dat zuinig rijden niet alleen lastiger is dan het lijkt, maar ook leuker. De concentratie is lekker hoog, omdat het doel is de remmen zoveel mogelijk met rust te laten. Lijkt een beetje op circuitrijden, maar dan anders. Gelukkig remt de Versys goed af op de motor, wat ook weer de nodige brandstof bespaart. En ja, een race is een race dus ook minder alledaagse middeltjes, zoals uitrollen en wachten bij het stoplicht met de motor uit worden ingezet. Vergt een andere techniek, maar dan heb je ook wat.

Gedurende de rit vallen twee dingen het meest op: met een beetje motorrem en goed anticiperen heb je nauwelijks remmen nodig en zuinig rijden is niet hetzelfde als suf, zeker niet! Het vasthouden van een flinke snelheid maakt het rijden tot een echte uitdaging en dat is iets wat toch niet dagelijks wordt ervaren op de binnenlandse weggetjes.

Schwalbe

Als dan eindelijk de uitslag volgt blijkt dat team Motorfreaks het qua zuinigheid bepaald niet slecht heeft gedaan. Met een gemiddeld gebruik van 1 op 27,4 eindigen we netjes op de tweede plaats. Maar wie is dan die winnaar met een belachelijk laag verbruik van nét geen 1 op 31? Het blijkt de gedoodverfde concurrent te zijn, maar gevraagd naar zijn benzine besparende techniek uit te leggen blijkt er meer sprake van een omgekeerde schwalbe dan van talent. Het geheim blijkt hard rijden, even stoppen bij een een benzinepomp, wat tanken, hard lachen en weer doorrijden. Gelukkig blaast de hoofdscheidsrechter op z'n fluitje en wordt de winnaar gebombardeerd tot verliezer, maar wel met behoud van de originaliteitsprijs. Wat dus betekent: we hebben gewonnen!

Winst en eeuwige glorie

Na te zijn afgelebberd door de aanwezige kissmissen en onze bokaal in ontvangst te hebben genomen blijkt dat er ook nog wat puntjes van verbetering zijn. Misschien zijn we met 1 op 27,4 wel de zuinigste, maar zeker niet de snelste, in tegendeel. Hoewel we met 50 km/h gemiddeld niet ver af liggen van het daggemiddelde van 54 km/h is voelt dit toch ook een beetje als verliezen. Daarnaast gooit het ontbreken van een werkend richtingsgevoel van ondergetekende wat roet in het eten, want ondanks de TomTom is er pardoes 17 kilometer aan de route toegevoegd. Aan de andere kant laat dat zien dat zuinige ritten, lange ritten zijn, toch?