Test: Suzuki GSX-S1000F

Er is op de wereld één eiland dat ademt en leeft voor de motorsport: het eiland Man. Hier worden legendes geboren en geven de TT-coureurs menige MotoGP coureurs qua lef het nakijken. Overal wordt je wel met de TT geconfronteerd. In elke kroeg hangen foto’s, elke zaak (ongeacht wat er wordt verkocht of waarmee het geld wordt verdiend) adverteert met motoren, racing en de inmiddels eeuwenoude traditie. Wat Isle of Man buiten het racen zo ongelofelijk interessant maakt, is het feit dat men buiten de bebouwde kom geen maximum snelheid kent. NDe F in een notendop: kuip, spiegels en meer olie in de voorvorkatuurlijk kent het eiland hier en daar gecontroleerde passages, maar buiten de TT zijn die op een hand te tellen en eenmaal gepasseerd kan de kraan weer volledig worden opengedraaid. Voor het eerst waren we dan ook volledig legaal met de Suzuki GSX-S1000F met soms adembenemende snelheden onderweg. Welgezien uitsluitend op binnenwegen en inclusief het overige verkeer met genoeg bestelbusjes, vrachtauto’s en bussen. Een van onze ‘reisgidsen’: Richard ‘Milky’ Quayle – TT coureur, TT winnaar en ergens ook TT-beschadigde. Een altijd vriendelijk lachende Manx-man met een ondeugend gezicht. Tegenwoordig neemt hij de Rookies onder z’n hoede en leidt ze ‘langzaam’ over het circuit in aanloop naar de races. Praat met ‘m en je krijgt een globaal idee wat het betekent om hier te racen. En wat de risico’s zijn. Tik anders maar ‘Milky Quayle’ bij YouTube in.

Niet de slechtste locatie dus om een sportfiets te presenteren. Want dat moet de GSX-S1000F volgens Suzuki zijn. De technische basis wordt gedeeld met de GSX-S1000 zonder F. Sterker: het zijn twee haast identieke motoren. In het geval van de F is een volledige kuip gemonteerd en heeft men andere spiegels toegepast. En dat was het eigenlijk wel. Instrumentarium, stuur, ergonomie, evenals wielbasis, naloop, en balhoofdhoek zijn volledig identiek. Alleen bij de voorvork is de hoeveelheid olie aangepast om het kleine meergewicht aan de voorkant op te vangen. Onderstreept werd de invloed die de kuip –uiteraard- op de stuureigenschappen heeft gehad. Volgens Suzuki moet de stroomlijn bij hoge snelheid voor meer stabiliteit en druk op de voorkant zorgen. Bescherming tegen de elementen stond niet hoog op Suzuki’s prioriteitenlijst. We herinneren het ons – Sportbike, geen Sporttour. Onder die laatste noemer is alleen de aangename zitpositie vermeldenswaardig. Duopassagier en bagage zijn niet aan de GSX-S1000F besteed. ZHeb het idee dat ik nu elk moment wakker kan worden...o deelt ook deze fiets de concurrentie met haar naakte zus. Waar de S1000 het tegen de Z1000 opneemt heeft de F de Z1000SX in het vizier. Nu is die fiets weliswaar van koffers voorzien, maar ook is het geen pretje om duopassagier te zijn.

Om nog even de familiaire overeenkomsten door te borduren, ook wat betreft de uitrusting zijn de naakte GSX-S en de F identiek. Dat begint bij de in drie standen instelbare en uitschakelbare tractiecontrole, het ABS van Bosch tot aan de identieke instrumenten en bedieningselementen toe. In principe heeft de fiets alles wat je van een moderne fiets verwachten mag, maar vooruitstrevende technologie is GSX-S1000F vreemd. Daar is ook de prijs op afgestemd: 14.499 euro kost de F en is daarmee 1.000 euro duurder dan de naakte versie. En dat is exact dezelfde prijs als z’n directe concurrent, de Z1000SX. Te kiezen valt uit drie kleuren gelijk aan die van de naakte GSX; blauw overeenkomstig de MotoGP machines, zwart/rood en matgrijs. Ook voor de F heeft Suzuki de nodige accessoires voorzien: een hogere of juist lagere ruit, rode knipperlichten, rode remklauwen, diverse carbonfiber kapjes, een aluminium kentekenplaathouder, andere voetsteunen, een afdekkap voor de duopassagier, tankpads, een tanktas, Yoshimura pijp LED knippers en nog veel meer.

Maar ik heb net nog geknepen en dus moet ik écht op Isle of Man zijn