Test KTM 1290 Super Adventure

Goed, een kleuter had het kunnen bedenken: je hebt een Adventure met een rijwielgedeelte waar een tank nog goed mee rijden kan, je hebt inmiddels een 1290 SuperDuke, dan is het wel een erg simpel optelsommetje. En geheel in de geest van KTM is het dan ook ‘wat zou er gebeuren als…’ en zo geschiedde. Of tenminste, is dat wel zo? Is de Super Adventure nou meer een opgeboorde 1190 of een Duke op stelten? Wow, dat klinkt nog gekker, een 180 pk sterk beest ‘op stelten’. BNatuurlijk, we zijn en blijven KTM, maar we willen hier vooral benadrukken dat je met de Super Adventure ook ontzettend goed langzaam rijden kuntel de ambulance maar vast. En regel een dragstrip, want veel anders kun je er dan waarschijnlijk niet mee…
We hadden er op de Intermot al met de kin op de grond naar staan luisteren, de lijst aan specificaties van het apparaat. Alle gadgets en snufjes die andere KTM’s al hebben, aangevuld met nóg meer en nieuwere spullen. Nou wisten we van de 1190 Adventure al dat dat veel was, de SuperDuke deed daar nog een schepje bovenop en nu overtroeft de 1290 dat dus opnieuw. Man, we zijn al bijna door onze zendtijd heen als we alles op zouden noemen. En het is ook nog eens geïntegreerd, reageert op elkaar en noem ’t maar op… om zo een compleet pakket te bieden. Mooi en netjes, maar daardoor is het nog moelijker te bepalen waar het één ophoudt en het ander begint. Moeilijk voor de tekst dan, voor het rijden moet ’t allemaal zodanig samenwerken dat je je er ‘gewoon onwijs goed’ bij voelt. En oké, als het goed is heb je onderweg wel wat anders te doen.

Maar eerst wat anders. Wie denkt dat KTM al na twee jaar z’n Adventure een upgrade geeft heeft het niet helemaal juist. KTM breidt slechts uit, maar doet dat wel vol overgave. Want de al bestaande 1190 en 1190 R krijgen bijval van zowel deze 1290 als ook een kleinere, lichtere, minder krachtige en goedkopere 1050. Daarop komen we in een ander verhaal nog een keer terug, maar de 1290 is dus een toevoeging. Een extra luxe uitvoering, die van alles meer heeft: elektronica, maar ook comfort, iets meer gewicht, meer cilinderinhoud en meer vermogen en koppel. En ook meteen tankinhoud, de Super Adventure sleept tot de nok gevuld zo even dertig liter mee. En daarmee wordt ook meteen de positionering wat duidelijker; de 1290 heeft z’n pijlen op niet zo subtiele wijze gericht op de BMW GS Adventure. En doe je dat, dan moeten alle registers open.

KTM gaat dus voor luxe en niet per sé voor maximale prestaties. Wil je die, dan is de 1190 nog steeds de beste keus: van alle Adventures de beste vermogen/gewicht verhouding, het meest hardcore, het meest ‘KTM’. Dus gaat het er vandaag om, zo wordt gehamerd, vooral de comfortaspecten en het rijgenot bij minder dan maximale snelheden te waarderen. Hoe soepel de motor loopt, hoe goed je in een hoge verscnelling toch een krappe bocht uit kunt accelereren, zonder dat ie oeverloos begint te bokken. Geloven we meteen. ‘Hij kán het wel, maar daar ligt niet de focus vandaag’, aldus de uitleg. Hoewel dus niet de prioriteit levert de 1290 wel ‘toevallig’ meer vermogen dan de 1190, maar hoewel dat toegenomen is met 10pk is het vooral het koppel dat het ‘m doet. Daarbij is ook nog meer veranderd aan het blok, zoals bijvoorbeeld een zwaardere krukas voor meer vliegwieleffect, die ‘m echt een super smeuïgheid geven: niet zomaar zwaarder, n 
Waarom moeilijk doen als het ook simpel kan? Bij KTM weten ze wel wat ergnonomie betekent

Bekend gezicht, maar dan met forser windscherm dat nog forser kan worden gemaakt
 
Ziet eruit als een gewoon LED-licht, maar schijn bedriegt. Neem in het donker een bocht en je begrijpt wat we bedoelen. ee, twee hele kilo’s zwaarder. Met zoveel bottom power is de powerband dan ook nog een stuk breder geworden en heb je dus al heel laag in toeren massa’s ‘oempf’ tot je beschikking: bij 2.500 toeren zit je al op 108 Nm.

Blijven we nog even in het blok, dan vinden we ook nog een slip/assist koppeling die de bediening lichter maakt en tevens stuiteren tegengaat. Geheel volgens de huidige trend wordt dit ook nog eens bijgestaan door het ride by wire dat indien noodzakelijk een kiertje gas bijgeeft om te hard afremmen op de motor tegen te gaan. Het kán, dus het zit erop. Samengevat in Motor Slip Regulation of MSR, één van de nieuwe features van de 1290. Eigenlijk is het een soort omgekeerde tractiecontrole, die het achterwiel in het gelid houdt bij afremmen.

Het frame is nog grotendeels gelijk aan dat van de andere Adventures, slechts hier en daar is het licht aangepast om het geweld aan te kunnen en plek te bieden aan alles wat er mee moet. de finish is wat luxer, maar dat is puur optisch. En oh ja, het subframe wat wél anders is, is demontabel. Scheelt je toch een boel centen mocht er ooit iets mee gebeuren. Maar dan komen we bij het belangrijke: de semiactieve vering. Een verder uitgewerkte versie van de elektronische vering die we inmiddels kennen: dit keer semiactief en veelvuldig in te stellen. Voor het gemak beperkt tot Sport, Comfort, Offroad en Street is het meeste wel te raden. Het semiactieve gedeelte maakt veelvuldig gebruik van sensoren rondom: in de vork voor het voorwiel, in de schokbreker voor het achterwiel en dan nog een sensor die de knatelhoek bijhoudt. Met deze (en meer) informatie wordt precies bijgehouden wat er gebeurt en passend gereageerd. Volgens het ideaal zou de demping dus op elk moment exact goed moeten staan en rOm ver vervolgens vanaf de eerste meters als een malle vandoor te gaan. KTM geeft de term 'rustig-an' zo een bijzondere dimensieij je als nooit eerder over hobbels, door bochten en over tramrails. En omdat ze toch zo lekker bezig waren –en het er toch al op zit- wordt voor de settings Comfort en Street ook nog een electronisch antiduik toegepast, wat de motor, hoe raad je het, minder laat duiken als je in de ankers gaat. Omdat dit er niet bij past is er in de standen Sport en Offroad geen antiduik, maar werkt de semiactieve vering verder wel volgens bovenstaand verhaal.

In het dashboard is het grote verschil te zien als een extra keuzemogelijkheid: was bij de 1190 de keuze een combinatie van mapping, vering en ABS setting, bij de Super Adventure zijn mapping en vering gescheiden en is het dus mogelijk meer verschillende combinaties te maken.