Test Kawasaki Special: Z800 Barracuda

We zeiden het al in de test van de Versys 650 City, die tegelijkertijd met deze Z800 Barracuda in het zonnige Spanje werd gepresenteerd: specials zijn een goede manier om verkoopcijfers van een model een extra stimulans te geven. De Z800 is hiervan het levende bewijs: het afgelopen jaar gingen negen van de tien Z800's als Performance Edition de deur uit. Niet vreemd dus dat dit voor modeljaar 2015 navolging heeft gekregen in deze Z800 Barracuda, die als gevolg dan de positieve reacties op de Motorbeurs in Utrecht, waar de fiets voor het eerst werd getoond, op de markt is gezet. De directe overstap van de Versys 650 op de Z800 doet vermoeden hoezeer de sportieve klasse het afgelopen d 
De belangrijkste verschillen van bovenaf gezien...
 
blaecennium is veranderd of eigenlijk beter en veel en veel krachtiger is geworden. Waar de Versys 650 zich met een pink laat sturen heeft de Z800 overtuigende kracht van handen en voeten nodig om zich de bocht in te laten leggen. Althans, zo doet het rijwielgedeelte de eerste meters vermoeden. De mooie donkere blaf uit de Akrapovic einddemper laat weten dat het nu gaat over de sport van het motorrijden en dat er voor toerisme even geen plek is. Waar ik op de Versys nog verlangde naar net iets meer gevoel met het wegdek is het op de Z800 alsof ik elk steentje en takje kan tellen. Alsof ik net van een straatmotor op de geprepareerde fiets van Tom Sykes ben gestapt. En laten we wel wezen. In realiteit is deze Z800 natuurlijk een kinderfiets vergeleken met Sykes' eigen racemonster. Maar voordat ik jullie meeneem van de ene onnozele vergelijking naar de andere, de Z800 laat duidelijk weten ergens toe in staat te zijn en zal mij gedurende de rest van de dag dan ook niet teleurstellen.

Amper tien kilometer onderweg is de herinnering aan de 'kleine' 650 nagenoeg verdwenen, net als het gevoel met een onwillig insturende motor van doen te hebben. Onwilligheid mag dan ook worden ingewisseld voor stabiliteit. Want, ja, de Z heeft wat overtuiging nodig bij het insturen, maar geeft daar mét rente stuurprecisie en stabiliteit voor terug. Voor mij persoonlijk de leukste motor die ik dit jaar tot nu toe heb gereden. Uiteraard is Kawasaki zo aardig geweest een route uit te stippelen die anders is dan de route van met de Versys, die tegelijkertijd de Z800 een stuk beter past. Haarspelden zijn ingewisseld voor lange, vloeiende doordraaiers op zeer strak asfalt. Een omstandigheid waar de Z zich uitstekend thuis voelt.

Supersnel tanken

En ja, het Barracuda pakket, dat wordt geleverd bovenop Kawasaki's performance edition, voegt wel degelijk iets toe aan de Z800. Bovenal een gevoel van kwaliteit. Want kijkend naar de aftermarket onderdelen zie je fraai afgewerkt aluminium voorzien van een glanzende zwarte laklaag. De remhendels mét Rossi sleuf zien er niet alleen fraai uit, maar liggen lekker in de hand en de Barracuda spiegels zijn naast mooi en Italiaans ook nog eens verwonderlijk effectief. Kijkend in de spiegel zie je namelijk op een trillingsvrije wijze wat er achter je gebeurt. Lijkt een open deur, is het helaas niet. Wel een open deur is dat de snelsluiting op de tank weliswaar fraai, maar naar de bescheiden mening van ondergetekende o 
...en als je wat dieper door je knieën gaat
 
ok vragen om problemen is. Snel sluiten betekent ook snel openen en dat niet alleen door de eigenaar. Bij mijn aanwezige collegae maakt zich echter niemand hierom druk én, zo verzekert Rob Willemsen van Barracuda Nederland mij, de originele tankdop krijg je gewoon meegeleverd.

De Z800 staat er in Barracuda editie in ieder geval goed bij. Naast de eerder genoemde accessoires wordt deze Z800 geleverd met korte kentekenplaathouder, led knippers, valdoppen, fatbar stuur, remhendelprotectie en paddock bobbins. Een opvallend, leuk en mooi pakket dat bovendien aan kwaliteit niks te vragen overlaat voor een mooie prijs. Ben je in de markt voor een nieuwe Z800 dan is deze optie zeker de moeite waard. Het is uiteindelijk echter de basis, de Z800 zelf, die de meeste indruk op mij weet te maken. In tijden waar Supernakeds het spel lijken te bepalen willen middenklassers als de Z800 nog weleens ondergesneeuwd raken onder al het mediageweld dat hun dikkere broers teweeg brengen. Een dagje sturen op de Z800 laat weer eens zien dat al dat pk geweld misschien wel het hoogst haalbare lijkt, maar dat de realworld prestaties uiteindelijk niet voor niets zo worden genoemd en geroemd.