Test: Harley-Davidson Electra Glide Ultra Limited

Waar het bij Harley-Davidson om draait is bottom power. Dat haalt de twin uit een slag van 111,1 mm en een boring van 98,4 mm. Dat het blok met zo’n lange boring-slagverhouding niet graag hoge toeren draait, zal duidelijk zijn. Het rode gebied op de toerenteller begint bij 5.500 tpm, waarbij de gemiddelde zuigersnelheid al 20,4 m/s bedraagt. De kracht van dit blok zit inderdaad in de lage toerentallen. Al vanaf 1.200 tpm trekt het blok zonder morren vol gas weg, terwijl het vanaf 2.000 tpm al heel fel wordt. Bij 3.000 tpm voel je nog een flinke boost, terwijl het maximum koppel van 138 Nm - twee meer dan voorheen - bij 3.750 tpm vrijkomt. Ook daarna lijkt het blok nauwelijks af te bouwen. Maar meestal zul je al ver voor die toerentallen schakelen, alleen bij snelle inhaalacties of hoge snelheden zul je er in de buurt komen. Bij 80 km/uur draait het blok in de zesde versnelling nog geen 2.000 tpm, bij 130 km/uur staat de toerentellernaald net op 3.000 tpm. Heel vlot gaat de motor er dan niet meer vandoor, voor inhaalacties kun je beter naar de vijfde versnelling terug, waarbij de erg gemakkelijke hak-teen schakeling vrij grote schakelwegen laat noteren.

Bij acceleraties is het functioneren van de actieve uitlaat overigens erg goed te horen. De motor schakelt dan van een relatief stille ronk over naar een behoorlijk heftige roffel, die de glazen bijna van de café-tafels doet rammelen. Leuk! Bij constante snelheden is hij dan weer behoorlijk stil, zelfs als je wat harder rijdt. En dan is die nog zuinig ook! Een gebruik van boven de één op 17 is geen uitzondering, en dat betekent dat je dik 300 km kunt rijden op een tank. En dankzij de luxueuze zit en de relaxte cruise control houd je dat ook gemakkelijk vol, ook omdat er ondanks de fraaie drumsolo's uit de dubbele chroompijpen eigenlijk nooit hinderlijke trillingen te voelen zijn.

Clubfauteuil

De Electra Glide ziet eruit als een gemotoriseerde clubfauteuil en dat gevoel wordt versterkt als je op- - of beter - instapt. In eerste instantie voelt de zit een tikje krap, maar dat went snel. Het zadel is laag, breed en voelt erg hard, maar uit ervaring weet ik dat dat de beste zadels zijn. Zacht geeft zadelpijn. Hard is beter en dat bewijst de Glide, als voelde ik mijn bekkenbotten na een hele dag toch wel behoorlijk door mijn zitvlees prikken. Desondanks durf ik te s
Zeg, zijn we nou bijna klaar? Begin dorst te krijgen van al dat rijden...

Doet het altijd goed op verjaardagen, dit soort kiekjes. Houdt de beeldvorming vast dat wij een luxe leven hebben...tellen dat deze Harley zich tot de betere zitvlakverzorgende motoren rekenen, je moet alleen niet proberen om steeds een hele tank leeg te rijden, want dan zit je steeds meer dan drie uur in het zadel. Maar het zit toch goed. De benen staan wijd uit elkaar, met de knieën tegen de brede tank en de voeten voor je op de treeplanken, die van mij nog een tikje verder naar buiten zouden mogen staan. Je voelt in het begin het luchtfilterdeksel tegen je rechter kuit, maar het is niet hinderlijk en na verloop van tijd merk je het niet eens meer.

Het stuur is breed en komt net niet zover naar je toe dat je onderuit gaat zakken. De zithouding wordt daar erg actief van, ergonomisch klopt het gewoon allemaal, al blijf ik het wat lastig vinden om de voet helemaal op te tillen om het rempedaal te kunnen bedienen. Ik gebruik dan ook meestal alleen de handrem, die best aardige remkracht oplevert. Gebruik je de voetrem, dan is de remkracht ronduit indrukwekkend. De rem- en koppelingshendels zijn overigens niet instelbaar, maar staan dichtbij genoeg zodat iedereen ze probleemloos kan bedienen. De spiegels zijn klein, maar verkleinen ook waardoor ze een groot blikveld bieden. Het is wel even wennen dat auto’s sneller dichterbij komen en dichterbij zijn dan je dacht. Zeker op de Duitse snelweg. Verder is de protectie tegen de elementen fenomenaal. De input van project Rushmore heeft geleid tot een nieuwe "Batwing"-kuip, waarbij je desgewenst lucht via een "splitstream" kanaal onder de ruit langs kunt laten stromen. Dat heft het vacuüm op en voorkomt turbulentie. Het gevolg is dat je zelfs op hoge snelheid geen enkele last van turbulentie meer hebt. En met hoge snelheid bedoel ik in dit geval 140 km/uur. Hoe hard de Twin loopt heb ik niet geprobeerd, daar het blok pas 200 km had gedraaid. Een beetje eerbied is dan op zijn plaats, bovendien heb ik eerder met zo'n Glide gereden. Die haalde 160 en had maar 2 pk minder...