Introductie: Vespa Primavera 125

Vanaf het begin van de Vespa geschiedenis hebben de Italianen vertrouwd op de zelfdragende constructie die uit gepest en gelast plaatstaal is opgebouwd, wat een Vespa onvergelijkbaar maakt. Voor de Primavera hebben de Piaggio ingenieurs de carrosserie op enkele punten eenvoudiger gemaakt – in totaal is de scooter nu uit 21 onderdelen o 
Het is dat we weten dat het een nieuw model is, maar anders...

"You ride in front of building, we make nice pictures of you" Creatief met kurk, maar dan anderspgebouwd, die in de fabriek in Pontedare door lasrobots vakkundig aan elkaar worden gelast. De smallere treeplank en het nederig 780 mm hoog zadel bieden prima ruimte voor mijn benen, terwijl bij het rijden de vlakke tweepersoonszitbank en de lage treeplank garant staan voor lekker comfort: ik geniet van deze klassieke zithouding met ontspannen bovenlijf en relaxte positie van de knie, wat mede te danken is aan de voetruimte die licht werd vergroot.

De relaxte zithouding ontneemt al snel mijn schrik voor de alledaagse verkeerswaanzin van deze metropool. Niet in de laatste plaats omdat nu een 11” achterwiel is toegepast, waar tot heden beroep op een kleiner 10” wiel werd gedaan. Dat grotere wiel is trouwens niet ten koste van de wulpse wendbaarheid gegaan, de Primavera laat zich nog steeds moeiteloos in het kleinste gaatje prikken en draait rondjes rondom het overige verkeer. Van de kamikaze lichtvoetigheid waar de kleine Vespa’s bekend om staan is deze P 
Zelfs de knopjes op het stuur zien er ouderwets uit

Een typische Vespa introductie: veel meer dan dit is het nietrimavera echte nog niet helemaal genezen. Daarvoor biedt de scooter echter een duidelijk beter veercomfort, wat de Italianen wisten te realiseren door de markante enkelzijdige voorwielophanging nu met een fuseekogel is gefixeerd. Daardoor spreekt de voorkant aanzienlijk soepeler aan, pas bij flinke putdeksels en het bekende lappendeken-asfalt worden de klappen naar de rug doorgegeven.

Helemaal goed werkt de combinatie van schrijfrem voor en grote trommelrem achter, ondanks dat het gevoel in de remhendel voor verbetering vatbaar is. Gelukkig heeft Piaggio‘s chef scootertechniek Edoardo Ruggiero de veiligheid niet uit het oog verloren, door de optie van een eenkanaals-ABS dat het voorwiel onder controle moet houden –het wanneer en hoe duur van het aanbevelenswaardige systeem staat echter voorlopig helaas nog niets in de sterren geschreven. De remmen zijn echter wel afdoende om de driekleps 125cc eencilinder tijdig tot stilstand te krijgen. De goed 10 pk sterke luchtgekoelde aggregaat, die ook al dienst deed in de oude LX modellen evenals het S model, heeft genoeg puf om bij het stoplicht goed weg te komen, maar veel meer hoef je niet te verwachten: qua rollende acceleratie en topsnelheid komt de scooter al snel in ademnood. Nu zal iets als topsnelheid bij fans van deze Primavera niet hoog op de prioriteitenlijst staan, die de onderhoudsvriendelijke service interval van 10.000 kilometer waarschijnlijk belangrijker zal vinden.

Voor het winterse – wat heet winter, lente is haast beter van toepassing nu – alledaags gebruik is de Primavera met haar karige wind- en weersbescherming niet bepaald perfect uitgerust, aangezien achter de smalle voorpartij alleen de benen bescherming genieten, het bovenlichaam en de helm zitten vol in de wind. Door de accu te verplaatsen naar onder de treeplanken is onder het zadel meer opbergruimte gecreëerd, waardoor er nu eindelijk een jethelm en wat prullaria onder het zadel past. In het beenschild is nog een handschoenenvak voor aanvullende prullaria aangebracht, dat netjes kan worden afgesloten.