Test: Kawasaki ZZR-1200

Scheurijzer

Het is koud tijdens de testperiode, maar dat weerhoudt ons er niet van om de ZZR-1200 uitgebreid aan de tand te voelen. Ondanks zijn relatief hoge gewicht (het is nu eenmaal geen supersport)

weet de machine wel raad met de 156 Pk die door het blok geleverd wordt. Met groot gemak accelereert de Kawa binnen luttele seconden naar 120 km/uur en op de Duitse snelwegen zitten we binnen no time op 240 klok-kilometers per uur.

Sturen

De ZZR-1200 is in alle opzichten een allemansvriend. Niet alleen vanwege het eerder genoemde comfort, maar ook qua stuureigenschappen. Feit: deze Kawasaki zal je nooit onaangenaam verrassen. Klap gerust je helm opmhoog en peuter dat irritante stukje harde snot even uit je neus terwijl je op een dijkweggetje boendert, want met één hand laat hij zich ook gewillig leiden. Die voorspelbaarheid heeft natuurlijk ook een keerzijde: sturen met deze ZZR is niet bepaald spannend te noemen. Dat zal de gemiddelde doelgroep (de groottoerist / toerbuffelaar) zonder twijfel juist aanspreken, maar mensen die graag wat meer ‘op het randje’ willen rijden zullen ‘m misschien wat suf vinden. Een veilig gevoel geeft het in ieder geval wel.

Koukleum

Op weg naar de vermogensbank kwam één van de weinige nadelen van de brandstofvoorziening naar boven drijven. Het was maar nèt boven nul en mistig, wat enkele malen leidde tot bevriezing van de carburateurs. Dat gebeurt natuurlijk precies op het moment waarop je dat niet wilt. Je zit op de snelweg, je wil even snel voorbij een truttende auto, je gooit het gas open en, in plaats van flink van zijn plaats te komen, vertraagt de motorfiets gedurende een aantal seconden. De eerste keer is dat schrikken. Je hebt je lijn al bepaald, de afstand tot de auto’s achter je al uitgerekend en moet dan alsnog weer invoegen omdat er geen gang in zit. De buitentemperatuur is hier overigens van minder belang dan de vochtigheidsgraad. Het is juist de combinatie van lage temperaturen en een overmaat aan vocht die je parten speelt. Ga op weg bij tien graden onder nul bij een lage luchtvochtigheid en je hebt er totaal geen last van.