Test: Kawasaki ZZR-1200
Test: Kawasaki ZZR-1200
Inhoudsopgave |
---|
Test: Kawasaki ZZR-1200 |
Pagina 2 |
Pagina 3 |
Pagina 4 |
Pagina 5 |
Pagina 6 |
Pagina 7 |
Ouwe meuk
"Maken ze die nog?" riep een andere Motorfreaks medewerker toen we deze test aan het voorbereiden waren. Ja, ze maken "m nog steeds en, zo bleek later, terecht. Natuurlijk, de ZZR-1200 is niet het nieuwste van het nieuwste en beschikt niet over de allerlaatste technieken, maar ouwe meuk? Nee. Evergreen "Ouwe meuk" roepen gaat inderdaad veel te ver, maar de Kawaski ZZR-1200 mag wel worden gezien als een evergreen. De motorfiets is niet een van de slankste, maar oogt vrij imposant. Ooit waren de ZZR"s dé supersportieve motorfietsen bij uitstek. Die rol zijn ze al een tijdje kwijtgeraakt aan de Ninja modellen van hetzelfde merk. Tegenwoordig staan de ZZR-600 en 1200 te boek als motorfietsen uit het Sport/Toer segment. Ach, als het maar in een vakje zit. Typisch Nederlands.
Klassieke techniek
Dat de ZZR-1200 op leeftijd is, dat zal niemand ontkennen. Geen moderne injectie, maar ouderwetse carburateurs. Geen digitale displays (op een klokje na), maar een volledig analoge tellerpartij. Eerlijk gezegd vinden we het allemaal geen gemis. Injectie, hoe goed het ook mag zijn voor het milieu, is over het algemeen slecht voor je portemonnee als je aan de pomp staat en analoge tellers zijn nog steeds overzichtelijker dan digitale. Klassieke technieken zijn zo slecht nog niet en het past gewoon bij het imago van deze motor.