Test: Kawasaki ZZR-1200

ARBO-goedgekeurd

Een zeer sterk punt van deze Kawasaki ZZR-1200 is het zit- en rijcomfort: hij zit als de spreekwoordelijke ouwe schoen. De zithouding is licht sportief, maar je krijgt nooit het gevoel dat je te zwaar in de clip-ons hangt. Het zadel is meer een zetel; zelfs na een rit van 420 kilometer hadden we nog steeds geen kramp en hadden we er makkelijk nog een paar honderd kilometer aan vast kunnen plakken. Ook op andere punten krijg je het gevoel dat de ARBO-dienst aan de wieg van deze Kawasaki stond. De uitsparingen in de 23 liter grote tank zijn zo nauwkeurig op het lichaam toegesneden dat je je helemaal één voelt met de machine. Tenminste, voor mijn lengte (1:87 meter) kan het gewoon niet beter. Nog meer comfort Dan de tellerpartij die, zoals eerder aangegeven, volledig analoog is. Goed afleesbaar dus en ook nog eens zeer compleet: snelheid, toerental, benzinevoorraad, temperatuur, tripmeter en tijd zijn in één oogopslag te bekijken. Waar vind je dat nog tegenwoordig? Een ander belangrijk onderdeel dat belangrijk is voor het comfort is windbescherming. De kuipruit van de ZZR-1200 is een juweeltje, want zelfs bij hogere snelheden hoef je niet per se met je hoofd helemaal in het dashboard te duiken om hinderlijke turbulentie kwijt te raken. Starten en wegwezen Alle bedieningsorganen zitten precies waar je ze verwacht, waardoor iedereen met het ding kan lezen en schrijven zonder er over na te hoeven denken. Ons testmodel stamde nog uit 2002, wat alleen maar te zien is aan de lichtschakelaar die rechts op het stuur zit. Latere modellen zijn technisch gezien (op die ene schakelaar na) volledig identiek aan het door ons geteste model.