Test: Suzuki DL650 V-Strom

Als je de DL650 voor het eerst in levende lijve aanschouwt, dan valt meteen op dat hij toch wel erm.. behoorlijk fors is. Alleen het kleinere motorblok en de enkele uitlaatdemper verraden dat het hier niet om de DL1000, maar om zijn kleine broertje gaat. Dat is toch wel een beetje jammer, het had de Japanners gesierd als ze de motor ook werkelijk kleiner en ranker hadden gemaakt. Dat alles zal ongetwijfeld te maken hebben met modulair bouwen, waardoor men de kostprijs van de motor laag kan houden. Ondanks het (ten opzichte van de DL1000) 20 mm lagere zadel had deze redacteur, met 1,72 meter klein van stuk, behoorlijk wat moeite om de motor vanuit stilstand te manoeuvreren. Gelukkig heeft Suzuki dit probleem onderkend en is inmiddels een verlaagd zadel leverbaar. Geen overbodige luxe als je, net als ik, niet erg lang bent. Mocht je denken dat de V-Strom hiermee moeilijk te rijden is dan heb je het mis, heel erg mis. Zodra je wegrijdt smelt de forse bouw als sneeuw voor de zon weg en ontpopt de V-Twin zich als een manusje van alles.

Comfortabel
De vering is erg comfortabel en zonder problemen worden alle oneffenheden in het asfalt opgevangen. Steeds meer wegbeheerders gaan, om de snelheid uit het verkeer te halen, terug naar klinkers of kinderkoppen, iets waar je met deze 645cc sterke V-Twin totaal geen last zult hebben. Sterker nog, je hebt het idee alsof iemand vlug een laag asfalt over de klinkers heeft neergelegd. Dit is dan ook de eerste motor waarmee ik zonder problemen mijn knie aan de grond zou durven leggen op zo’n klinkerweg. De voorvering is enkel in voorspanning instelbaar, bij de achtervering kun je tevens de uitgaande demping instellen. De veervoorspanning is middels een draaiknop hydraulisch instelbaar, iets waar de Japanners goed over na hebben gedacht. Met een handomdraai is zo de achtervering snel aan te passen aan de belasting, hetzij een duopassagier, hetzij bijvoorbeeld je bepakking als je met deze V-Strom op vakantie gaat.  

Het frame is bijzonder stijf en zou menig supersport niet misstaan

Sportief
Kijken we naar het rijwielgedeelte, dan is duidelijk waarom Suzuki de term All-road heeft laten varen en daarvoor de nieuwe term Adventure Sport in het leven heeft geroepen. De grote tank, het hoge stuur, het 19 inch voorwiel, het brede zadel en de hoge uitlaat geven de motor een All-road uitstraling. Het Aluminium frame, de 3 spaaks gietwielen met (semi) wegbanden en de (ten opzichte van All-roads) kortere veerwegen geven deze motor een sportief stuurkarakter. Toegegeven, het is geen GSXR of, om dichter bij huis te blijven, een SV650, daarvoor speelt het 19 inch voorwiel hem parten. Hij mag dan niet zo flitsend sturen, maar hij stuurt wel precies en doet precies wat jij hem opdraagt. Daarbij is het rijwielgedeelte dusdanig strak, dat wij (ondanks het koude weer) zonder problemen de voetsteunen over de grond wisten te schrapen. Zeker weten dat menig Supersport rijder een zware kluif aan deze motor zal hebben, zodra je je in een bochtige omgeving begeeft.

Tegenstrijdig
Hoe langer we met de DL650 reden, des te duidelijk werd het tweespalt waartussen deze motor zich bevindt. De ontspannen zithouding, het erg smeuige motorkarakter en het brave uitlaatgeluid nodigen uit tot een zeer relaxte rijstijl. Daar waar Nederland te klein en vol lijkt op menig Supersport, rij je met plezier over de kleinste binnenwegen en valt die drukte helemaal in het niet. Zo werden we tijdens een fotoshoot door door wandelaars geattendeerd op de mooie natuur - alsof je als DL-rijder ineens wel door overige recreanten wordt geaccepteerd. Maar geef je de DL650 de sporen, dan blijkt hij er toch behoorlijk vandoor te kunnen. Ongeveer bij 9000 tpm, ruim voor het rode gebied van 10.500 tpm, houdt het feest op en gaat de motor merkbaar vermogen afbouwen. Nog altijd ruim voldoende om een snelheid van 200 km/u te behalen. Je zou het een Jekyll & Hide karakter kunnen noemen, ware het niet dat er twee dingen zijn die hierbij roet in het eten gooien. Enerzijds de injectie, die vanwege het bekende injectie aan/uit karakter een zeer directe gasrespons heeft hetgeen je juist niet verwacht op een tourfiets. Anderzijds de toch wel matige remmen, die op zich wel voldoen maar niet die bite en feedback geven die je juist met sportief rijden wilt hebben.