MotoGP Valencia: Rins geeft Suzuki Hollywood finish, Bagnaia wereldkampioen

Terwijl Jorge Martin in Valencia zijn derde pole position op rij had gerealiseerd en was gebrand om zijn seizoen met een overwinning af te sluiten ging de laatste race van het seizoen eigenlijk maar om één ding: wie zou aan het eind van de race tot wereldkampioen worden gekroond: Pecco Bagnaia of Fabio Quartararo. 

Met een verschil van 23 punten voor aanvang van de race had Quartararo maar één optie en dat was hoe dan ook de race winnen en hopen dat Bagnaia zou uitvallen, wat betekende dat hij vanaf de vierde plek op de grid bij de start meteen in de aanval zou moeten gaan om zo snel mogelijk de leiding te kunnen nemen in de race en te hopen meteen een gat te kunnen slaan. 

Bij het doven van de rode lichten was het echter niet Quartararo die een droomstart had, maar Alex Rins die vanaf de vijfde plaats op de grid meteen de leiding nam in de race, voor Jorge Martin, Jack Miller en Marc Marquez, terwijl Pecco Bagnaia vanaf de 8e plaats op de grid in de eerste bocht Quartararo voorbij wist te gaan. 

Alsof het de laatste ronde van de race betrof zette Quartararo meteen de aanval in, ging in bocht 2 Bagnaia meteen weer voorbij, profiteerde in bocht 8 van de inhaalactie die Marc Marquez op Jack Miller had gedaan en lag daarmee op de vierde plaats. 

Op het lange rechte stuk was Quartararo niet opgewassen tegen de topsnelheid van de Ducati, maar pakte Miller aan het begin van de tweede ronde in bocht 1 weer terug, maar ging bij het uitkomen wel iets wijd en gaf daarmee Miller de ruimte om in bocht 2 weer te counteren. 

De actie van Miller bood ook Bagnaia de ruimte om Quartararo binnendoor voorbij te gaan, maar bij het uitkomen van de bocht raakten de twee elkaar en brak de rechter winglet van de GP22 machine van Bagnaia af, waardoor hij steeds meer problemen met sturen en remmen kreeg. 

Terwijl het gat met Jack Miller zienderogen toenam wist Bagnaia twee ronden lang Quartararo achter zich te houden, waardoor die eenmaal weer opgeklommen naar de vijfde plaats een gat van tweeënhalve seconde te overbruggen had. Voor Bagnaia was het vanaf dat moment een kwestie van de race zien te overleven.

Aan de kop van het veld had Alex Rins nog steeds de leiding in de race, op 2 tiende seconde gevolgd door Jorge Martin, die op zijn beurt een iets ruimere voorsprong van 6 tiende seconde op Marc Marquez had. 

Vijf ronden lang lag Marquez op de derde plaats, maar werd daarna door Miller naar de vierde plaats teruggezet en leek daarna ook ten prooi te vallen van Quartararo, die eenmaal Bagnaia voorbij in de schone lucht het gat met de kopgroep leek te kunnen dichten.

In de tiende ronde ging Marquez echter onderuit. Dat gaf Quartararo weliswaar de vierde plaats in de race, maar had nu wel weer een groter gat om te overbruggen tot Jack Miller. Bagnaia was op zijn beurt inmiddels al door de naar voren stormende Brad Binder naar de zesde plaats teruggezet en voelde de hete adem van Joan Mir en Miguel Oliveira in zijn nek.

Quartararo zette alles op alles en leek het gat met de drie aan de kop van het veld te kunnen dichten, maar het verschil in rondetijd was erg klein en daarnaast was er nog een ontketende Brad Binder op de baan die naarmate de race vorderde de snelste rondetijden noteerde en het gat met Quartararo dichtreed. 

Met nog tien ronden op de klok nam Binder de vierde plaats in de race, maar Quartararo was niet in staat om aan te kunnen pikken en leek het beste van zijn banden al te hebben gevergd. Bagnaia, inmiddels al teruggevallen naar de achtste plaats, voelde op de baan de hete adem van Luca Marini en Enea Bastianini in zijn nek, maar werd door het pitbord wel op de hoogte gehouden van de positie van Quartararo.

Binder reed het gat met zijn toekomstig teamgenoot Jack Miller dicht, die met nog vijf ronden te gaan zijn laatste race voor Ducati in de grindbak zag eindigen, wat Binder nu de derde plaats in de race gaf, op 2 tiende seconde van Jorge Martin.

Ook Martin was niet opgewassen tegen Binder, die er alles aan gelegen was om zijn toe nu toe eerste zege-loze seizoen alsnog met een overwinning af te sluiten en in de voorlaatste ronde naar de tweede plaats opklom, maar in de laatste ronde niet meer in staat was om de 6 tiende seconde op Alex Rins te overbruggen, die daardoor met een verschil van 4 tiende seconde als winnaar werd afgevlagd. 

Voor Brad Binder was zijn derde podium van het seizoen een schrale troost, terwijl de derde plaats voor Jorge Martin na de DNF in Maleisië - zijn vierde podium van het seizoen - een opsteker was. 

Op twee seconden van Alex Rins finishte Fabio Quartararo op de vierde plaats en wist dat hij was onttroond. Op 14 seconden werd Pecco Bagnaia op de 9e plaats afgevlagd, na in de laatste ronden Franco Morbidelli voor te zijn gebleven, en ook hij wist dat dat meer dan voldoende was om tot de nieuwe wereldkampioen te worden gekroond.

Met de wereldtitel van Pecco Bagnaia heeft Ducati 15 jaar na Casey Stoner in 2007 eindelijk haar tweede rijderstitel te pakken, de eerste Triple Crown voor de Italiaanse fabriek die ook de constructeurstitel en de teamtitel in de wacht heeft gesleept. Bagnaia is de eerste Italiaanse MotoGP wereldkampioen sinds Valentino Rossi in 2009 en de eerste Italiaanse wereldkampioen op een Italiaanse machine sinds Giacomo Agostini in 1972! 

MotoGP Valencia, uitslag race:

Eindstand: