BMW wint 24 uur van Spa-Francorchamps

Het was een droom en die ging in vervulling: het BMW Motorrad World Endurance Team heeft de 24H SPA EWC Motos, in de volksmond ook wel de 24 uur van Spa-Francorchamps genoemd, gewonnen. Na 24 uur vol drama op het circuit in de Ardennen werd de #37 BMW M 1000 RR met een riante voorsprong als winnende machine afgevlagd. Een foutloze prestatie van rijders Markus Reiterberger (GER), Ilya Mikhalchik (URK) en Jérémy Guarnoni (FRA) evenals de perfecte teamarbeid in de pits was de sleutel voor dit succes.

"To finish te race first, first you have to finish," is een legendarisch Britse uitspraak die de allereerste 24H SPA EWC Motos in meer dan 20 jaar voor veel teams keiharde waarheid werd. Waar de drie grote topteams YART Yamaha, SERT Suzuki en F.C.C. Honda met mechanische problemen werden geconfronteerd bleef die ellende het BMW fabrieksteam in handen van Werner Daemen deze ellende bespaard. 

Terwijl het na de start nog een zeer spannende race tussen de vier sterkste teams beloofde te zijn. YART had zich weliswaar op de pole position gekwalificeerd, maar de YZF-R1 was ook de dorstigste van de vier, waardoor het nog maar de vraag was in hoeverre dit in het nadeel zou zijn met de pitstop-strategie. SERT Suzuki leek in dat opzicht in het voordeel te zijn, maar ook F.C.C. en BMW mochten niet uit worden gevlakt - die laatsten hadden in de nachtelijke training nog de snelste tijd gezet.

Vanaf de staande start om 13:00 uur ontvouwde zich een bizar spannende strijd tussen de vier topteams, die elkaar in de openingsfase geen duimbreed wilde toegeven, waardoor de race soms meer op een WK Superbike race dan een 24 uurs race leek. SERT, F.C.C. en YART waren enorm aan elkaar gewaagd, terwijl BMW zich nét niet met die strijd leek te kunnen mengen, maar wel zicht hield op de drie teams. 

SERT wist gaandeweg de race en klein gaatje van zo'n 5 seconden te slaan op F.C.C. en YART, die een intense strijd om de tweede plaats uitvochten, maar op hun beurt het gat met het BMW World Endurance Team flink zagen oplopen. Na 3 uur racen keek het BMW team al tegen een halve minuut achterstand aan. 

In het vierde uur sloeg bij YART echter de pechduivel toe. De YZF-R1 begon in te houden, waardoor vlak na de wissel weer de pits moest worden opgezocht, waar een kapotte snelheidssensor in het voorwiel de dader bleek te zijn en het team 2 ronden in de pits verloor.

YART leek daarmee z'n kansen voor de overwinning te hebben verspeeld. SERT Suzuki lag inmiddels 20 seconden voor op F.C.C., terwijl BMW het gat tot het Franse Honda team tot 15 seconden had teruggebracht. 

Na acht uur racen lag SERT riant op kop, de voorsprong op F.C.C. TSR Honda was inmiddels opgelopen tot 1 minuut en 10 seconden, terwijl het BMW Motorrad World Endurance Team inmiddels op een ronde achterstand was gezet en YART op twee ronden achterstand op de vierde plaats.

In de duisternis sloeg echter ook bij zowel SERT als F.C.C. de pechduivel toe. In het elfde uur reed Sylvain Guintoli de GSX-R1000R terug naar de pits, waar de complete versnellingsbak moest worden gewisseld. Het team verloor 25 minuten in de pits en was daardoor met 8 ronden achterstand naar de 11e plaats teruggezet. 

Na bijna 15 uur racen was het F.C.C. team aan de beurt. Gino Rea verloor de ketting, waardoor de Brit geen andere keuze had dan de CBR1000RR-R lopend naar de pits terug te brengen, waar nog eens 15 minuten nodig was om de schade te herstellen. F.C.C. verloor in totaal bijna een uur in de pits en was daardoor naar de 10e plaats teruggezet, op 11 ronden van BMW dat heel verrassend nu de leiding in handen had, terwijl SERT inmiddels was opgeklommen naar de 5e plaats.

Het wegvallen van SERT en F.C.C. bood YART weer perspectief. Overduidelijk de snelste machine op de baan was in een uur de achterstand van 1 uur en 10 minuten al tot 30 seconden teruggebracht en aan het eind van het 18e uur had het Oostenrijkse team voor het eerst de leiding in handen. 

Lang kon YART daar echter niet van genieten, om 7:31 uur blies Canepa het blok van de R1 op en was het niet alleen einde oefening voor het fabrieksteam-Yamaha team, maar ook einde oefening voor de strijd om de overwinning. Met een voorsprong van 8 ronden op Tati Team Beringer kon het BMW fabrieksteam de overwinning niet meer ontgaan. 

Rond acht uur in de ochtend zette de regen flink door, waar veel coureurs door zouden worden verrast. Op plaatsen had de natte baan ontzettend veel grip, maar op plaatsen helemaal niet zoals bij de chicane aan het eind van het lange rechte stuk. Greg Black ging daar met de SERT Suzuki bij 270 km/u onderuit, maar wist de zwaar gehavende GSX-R nog wel terug naar de pits te rijden, terwijl even later ook Mike Di Meglio met de F.C.C. Honda op diezelfde plek onderuit ging, maar amper schade opliep.

Inmiddels in de ranking opgeklommen naar de derde en vierde plaats lagen de Suzuki en Honda nu op de baan ontzettend dicht bij elkaar en leek de strijd om de laatste podiumplaats pas in de allerlaatste ronde van de 24-uurs race te worden beslist. Met nog minder dan 3 uur te gaan moest de race echter worden stilgelegd. Een opgeblazen motor had over een grote lengte olie achtergelaten op de baan. 

Met nog 15 minuten te gaan kon de race weer worden hervat. In volgorde van doorkomst werden de motoren opgesteld en werd er achter de pacecar in twee groepen gestart. Even leek het alsof de race achter de pacecar zou worden afgevlagd, maar met nog minder dan 10 minuten te gaan kregen de coureurs alsnog groen licht, waardoor het gevecht om de laatste podiumplaats alsnog z'n verdiende eind kreeg. 

Xavier Simeon vocht als een leeuw en leek in de voorlaatste ronde te profiteren van de tweede beduidend langzamere groep die een beslissende rol in het gevecht zouden spelen. In La Source ging het voordeel naar Simeon, maar op het rechte stuk vanaf Stavelot ging het voordeel naar Gino Rea die de derde plaats weer voor zich op kon eisen en na 24 uur, 3 minuten en 5,846 seconden op de derde plaats werd afgevlagd, een halve seconde voor Simeon.