Interview Giovanni Castiglioni

MV Agusta’s President/CEO Giovanni Castiglioni, 35, is de enige zoon van wijlen Claudio Castiglioni, de man wiens liefde voor het Italiaanse merk was zo groot dat hij het in twintig jaar tijd maar liefst drie keer kocht, verkocht en weer terugkocht. In de maanden voor de dood van z’n vader in augustus 2011, nam Giovanni de verantwoordelijkheid over van zijn vader om MV Agusta te runnen en kreeg het zeggenschap over het familiebedrijf. Als afgestudeerde op de London Business School die in 2002 als Director of Communication bij MV Agusta begon, na een jaar in de Verenigde Staten te hebben gewerkt bij MV’s toenmalige importeur Fast by Ferracci, had Giovanni die functie al eerder parttime vervuld, onderwijl zijn eigen modebedrijf runnend. Maar met z’n vader al aan het worstelen met de ziekte die uiteindelijk leidde tot zijn dood werd die zijsprong van de familie core motor business op een zijspoor gezet nadat zich in oktober 2009 de kans voordeed om MV van Harley-Davidson terug te kopen.

Harley had MV Agusta in juli 2008 gekocht voor naar verluid $109 miljoen, inclusief de geschatte $70 miljoen schuld. Maar na miljoenen dollars te hebben gespendeerd aan de nieuwe Italiaanse acquisitie om de boeken op orde te krijgen, en de investering in nieuwe modellen en verbeterde productie faciliteiten te hebben gefinancierd, kondigde Harley in oktober 2009 plots aan MV Agusta weer in de verkoop willen doen en tegelijkertijd de deuren van dochteronderneming Buell sloot. Uiteindelijk verkocht Harley MV Agusta weer terug aan de Castiglioni familie voor het luttele bedrag van drie euro – en betaalden zelfs om er vanaf te geraken door $26 miljoen in een extern account te stoppen om het Italiaanse bedrijf operationeel kapitaal te verschaffen voor het volgende jaar. Harley’s 16 maanden als eigenaar van MV Agusta heeft de Motor Company naar verluid meer dan $250 miljoen gekost.

Giovanni Castiglioni kreeg de teugels van het bedrijf in handen in augustus 2010, en heeft vanaf dat moment onvermoeibaar en ogenschijnlijk sluw eraan gewerkt om MV weer als de Ferrari onder de motoren neer te zetten – beginnend met de marktintroductie van de driecilinder F3 en Brutale, waarin z’n vader nog een grote rol heeft gespeeld, en de daaropvolgende range van 800cc spin-off modellen. Dit heeft op z’n beurt weer geleid tot een serie van ultra-onderscheidende motoren als de Brutale, Rivale, Stradale, Dragster en Turismo Veloce, allen aangedreven door de befaamde 800cc versie van MV’s driecilinder, die de verkoopcijfers een spectaculaire boost hebben gegeven. In 2014 keerde MV eindelijk terug naar het circuit met een eigen fabrieksteam, met de Franse coureur Jules Cluzel die net met de F3 net naast de WK Supersport titel greep en de Brit Leon Camier met de viercilinder F4RR in het WK Superbike.

Dit commerciële en sportieve succes leidde tot speculatie dat MV Agusta in het vizier was van grote motorfabrikanten, of van rijke Russische/Chinese/Indiase/Arabische investeerder. Uiteindelijk bleek daar niets van waar te zijn, toen in oktober 2014 werd aangekondigd dat Mercedes-Benz 25% aandeel in het Italiaanse motormerk zou gaan nemen, onder paraplu van haar performance merk AMG. Terwijl de verkopen van MV Agusta explosief bleven groeien, met voor het eerst een omzet van 100 miljoen euro in 2015, kreeg het bedrijf meer en meer te kampen met gebrek aan liquide middelen, waardoor het genoodzaakt was de productie terug te schroeven en een deel van het 280-man personeel te ontslaan, en tegelijkertijd zelf de reorganiseren.