XDiavel door Amsterdam

En zo vind ik mezelf ineens, op de betreffende zondag, op de betreffende plek. Tijd geleden dat ik zo heb genoten van een bakkie automatenkoffie, maar goed. Het is voor een goed doel. Mondjesmaat druppelen de anderen binnen en als ik uiteindelijk van de hoed en de rand weet, is het verder niet zo moeilijk.

Maar wel een mooie kans om die XDiavel eens bij de horens te vatten, want dat was er tot nu toe nog bij ingeschoten. Win-win dus. Op die akelig vroege tijd na dan, maar ik ben er nu, dus kunnen we ook gewoon gaan rijden. Maar goed, let’s go! Zoals het een ‘echte’ rit betaamt, of althans alles wat niet in een grote brandende vuurbal wil eindigen, wordt nog heel even het plan doorgenomen. De Dam knetterdruk? Niet op zondagochtend belachelijk vroegEerst de stad in, dan via Haarlemmerdijk de grachten op en via een paar keer links en rechtsaf naar de Dam om daar even te stoppen. Dat is dan ook de reden dat we het nú doen, het enige moment dat zoiets een beetje succesvol zou lukken is op zondagmorgen. Daar hebben we weinig fantasie voor nodig.

En dan zijn er de andere mannen. Stuk voor stuk mensen met een verhaal, zo’n motor als deze koop je niet als eerste motor. Van een grachtengordelrijke tot een gewezen supersportrijder en alles er tussenin, maar een XDiavel, die koop je bewust. Je wilt geen Harley, dat staat buiten kijf. En het is duidelijk; meermalen wordt gesproken over de hoeveelheid aandacht die ze krijgen onderweg. Snap ik wel. Maar vooral van degene die ook nog geïnvesteerd hebben in een Termignoni of Akrapovic. Die hoor je van kilometers aankomen en dus moét je wel kijken… en als het dan ook nog eens zo’n apparaat als dit blijkt te zijn… dat valt op.  Of dat het is weet ik niet, maar als er op zondagmorgen een hele groep van die dingen voorbij komt, dan kijk je. Zo zien we dus rondom ons niet alleen blikken
Ja, zet 'm daar maar neer, daar kan ik wel wat mee. Zelden een crew zo rap aan het werk gezien

Zouden ze bij een introductie niet beter hebben kunnen doen van voorbijgangers naar ons toe keren, maar ook elke Japannercamera, wordt elke busruit weer gepoetst met snottebellen en vingerafdrukken en zien we zelfs een enkele agent een steelse blik werpen. En oh ja, ik rij op de enige witte van het gezelschap. 

Maar de aantrekkingskracht voor de piloten zelf is ook niet zo raar. Zodra ik een beetje gesetteld ben probeer ik eens wat het menu allemaal te bieden heeft. Sta ik in Touring mode… dat kan natuurlijk niet en ik tik ‘m even door naar Sport. Het is al zo’n kort ritje, daar wil ik wel maximaal van genieten natuurlijk. Groen. Gas. BAM, kroonplaat tegen m’n kin. Oh ja, ’t is een Duc… dáárom dus.

Leuk geweest in de stad. Hoewel nog best surrealistisch met zo weinig mensen, blijft het gewoon een stad en dat is niet de plek voor zo’n machine als dit. Maar de filmploeg is zo’n beetje de snelste die ik ooit meegemaakt heb, dus we zijn ook redelijk snel weer klaar. Tijd voor de buitengebieden. En ook daar heeft Amsterdam nog wel wat van, als je tenminste weet wáár. Drone aan het werk...Durgerdam en de dijk erachter dus. Letterlijk een paar minuten buiten de bebouwde kom en een complete wereld van verschil. 

Hier kunnen we tenminste een beetje los en dat gebeurt ook, relatief. Op een stil stukje komt de drone tevoorschijn en begint het serieuze werk. Tot nu toe was het filmen opvallend soepel, cameraman-passagier en bestuurder van de motor zijn duidelijk op elkaar ingespeeld. En hebben dus blijkbaar ook snel het beeld wat ze willen hebben, wat me nog het meeste opvalt. Bij een gemiddelde persintroductie duurt het langer… maar goed, in dit geval zijn de belangen ook niet hetzelfde. Nog een paar keer voor de drone heen en weer rijden en we kunnen weer verder. Over de dijk worden nog individueel wat shots geschoten, waarna we gezamenlijk doorrijden naar de pomp voor benzine. Hierna is het lunch en nog door naar het NDSM terrein voor wat statische shots voor de liefhebbers, maar ik haak af, ik heb nog een afspraak. Terug bij Motortoer parkeer ik de motor, laat de sleutel achter en keer huiswaarts. Was het vroeg? Onwijs. Maar was het het waard? Oordeel zelf…