Dagje circuitrijden? Motorsport Lifestyle.

Rondje Zandvoort

Het legendarische Circuit Park Zandvoort werd in 1939 in gebruik genomen en is van oorsprong bedoeld voor de autosport. Maar zoals met alle circuits waren ook in Zandvoort al snel motoren te vinden. Met de unieke locatie in de duinen langs de Noordzeekust en de bijbehorende hoogteverschillen is Zandvoort een zeer uitdagend circuit. Wij nemen u mee voor een rondje Zandvoort.

De lay-out van het circuit in Zandvoort

Opkomen rechte stuk gaat het gas volledig open, op naar de Tarzanbocht. Deze komt heel snel op je af, met een top van ruim tweehonderd kilometer per uur begin ik bij zo'n 150 meter te remmen. Weer te vroeg... Pak een lijn in de Tarzanbocht, een prachtige ruime bocht die je op 384 verschillende manieren kunt insturen. Het uitkomen van de bocht is nog belangrijker. In ieder geval terug naar rechts, de binnenkant halen, voor de linkerknik voor de scherpe rechterbocht. Na de krappe Gerlach, die op de juiste manier moet worden genomen, kom ik op de Hugenholtz af.

Weer een doordraaier, dit keer naar links, eigenlijk zonder uitloop. Een klassieke buiten-binnen-buiten bocht waarna met een lichte knik naar rechts het gas open gaat, heuvel op en heuvel af, richting de GP chicane. Een chicane die is ingebouwd om de snelheid voor het Scheivlak iets terug te brengen. Ook hier is het heel hard remmen en de motor flink naar rechts en links omgooien om zo snel mogelijk het gas open te trekken richting de Rob Slotemaker bocht. Deze bocht naar rechts brengt je weer op weg naar het Scheivlak, een bocht waar je altijd harder doorheen kunt. Een ontzettend lange bocht naar rechts met een enorm hoogte verschil en een, zo mogelijk, nog grotere grindbak. Uitkomen Scheivlak omhoog richting de Masters bocht, een snelle en zeer brede bocht naar rechts. Eigenlijk een kwestie van laten rollen in plaats van remmen. Iets wat je de eerste keer, vanwege de forse snelheid en de onoverzichtelijke situatie, nooit zal doen.

Na de snelle Masters bocht trek ik het gas weer flink open en kom je uit bij de Renault bocht. In tegenstelling tot de Masters bocht een langzame rechter bocht die uitermate scherp is. Hard remmen is hier een must, dat terwijl je dit 'schuin' moet doen. Zo gauw je de remmen los laat, laat je de motor eigenlijk in de bocht vallen, zo lang mogelijk doorsturen zodat je aan de buitenkant van de Vodafone bocht uit komt. Een bocht, dit keer naar links, die ook weer lang door draait. Ook dit is weer een echte buiten-binnen-buiten bocht, waarna het gas vol open gaat, licht heuvelop, richting de Audi S. Deze combinatie begint met flink remmen en rechts af slaan, lang doorsturen en dan klaarmaken voor een relatief lange linkerbocht. Wederom gaat het gas vol open richting het laatste deel van het circuit. Allereerst de rechterbocht, de Kumho bocht, flink remmen, de bocht door en dan weer flink tempo maken.

De laatste bocht voor start/finish is ook de meest beruchte. Tegenwoordig de Arie Luyendijk bocht, vroeger Bos Uit, geeft bij het uitkomen nogal eens wat problemen. Daarom dwingt Motorsport Lifestyle met pilonnen de cursisten goed aan de buitenkant te blijven bij het insturen van de Arie Luyendijk bocht. Een bocht waar het gas goed open getrokken kan worden en die van essentieel belang is voor de snelheid op het rechte stuk.