Uit de praktijk: Dunlop RoadSmart 2

In het promotiepraatje richt Dunlop zich zowel op de eigenaren van de snellere toerbuffels en berijders van nakeds en roadsters. Dit doen ze door te benadrukken dat de band zowel inzetbaar is voor (zeer) sportief weggebruik zonder stabiliteit te verliezen, een lange levensduur heeft en ook in natte en koude omstandigheden een ruime mate van grip moet houden. Samengevat dus de belofte die elke bandenfabrikant doet als het aankomt op dit populaire segment: sportief, comfortabel en stabiel rijgedrag met maximale levensduur. De techniek die deze belofte waar moet maken krijgt bij elke fabrikant uiteraard een ander labeltje. Het wiel wordt op deze manier jaarlijks meerdere malen opnieuw uitgevonden, wat het geheel er niet eenvoudiger op maakt. Zo is de Roadsmart II oa opgebouwd uit Jointless Belt (JLB) en Multitread (MT) technologieën. JLB is volgens Dunlop een manier van het opbouwen van een band (de onderlaag die de band van zijn vorm en stijfheid voorziet) waarbij er met name wordt gelet op het behalen van lineaire, comfortabele en stabiele rij- en stuureigenschappen bij zowel rechtdoor rijden als in het bochtenwerk. Multitread technologie houdt in ieder geval bij de roadsmart II in dat op de eerste plaats de voor en achterband een totaal verschillend groevenpatroon hebben gekregen. Hierbij dient het profiel aan de voorkant bij natte omstandigheden om de weg ‘vrij’ te maken voor de achterband. De voorband voert met andere woorden zoveel vochtigheid af dat de achterband hier minder berekend op hoeft te zijn, waardoor deze meer ontworpen kan worden voor grip en levensduur. ‘MT’ houdt in dit geval ook in dat de achterband  is opgebouwd uit twee rubbersoorten. (In tegenstelling tot de voorband, deze is opgebouwd uit één rubbersoort) Een harder compount rubber in het midden om levensduur te bevorderen en een zachter rubber aan de zijkanten voor meer grip. Zowel in het midden van de achterband als aan de zijkant is er minder profiel te vinden dan op de rest van de band. Beide met het oog op gripbevordering aan de zijkanten en verbeterde levensduur voor het loopvlak.

Tot zover de beloftes van Dunlop, de echte vraag is natuurlijk of en hoe deze technologie zich houdt in de praktijk. Tot nu hebben we zo’n 1000 km gereden met deze banden, zowel op de weg als het circuit, in droge en zeer natte omstandigheden. En onze indruk is op z’n zachts gezegd positief te noemen. De banden voelen zowel bij hoge en lage snelheid stabiel aan. Rechtdoor over de snelweg voelt aan ‘als op rails’ en je hoeft geen moeite te doen om de motor rechtuit te laten rijden. De sceptische lezer denkt misschien ‘ja hehe, een motor rechtdoor laten rijden kan iedereen’ maar het gevoel van stabiliteit is erg duidelijk aanwezig en is het best te omschrijven als een soort van boterzacht vertrouwen. Voordat we hier hier worden beticht van al te zachte maniertjes, de banden houden zich ook erg goed in het bochtenwerk. Als de weg zijn rechte lijn kwijtraakt is stabiliteit wederom het kernwoord. Daarmee wordt niet beweerd dat de banden traag insturen, in tegendeel. De banden sturen net zo snel in als de bestuurder wil, maar nooit sneller, of langzamer. Ook bij flink sportief gebruik geven de banden op de openbare weg een gevoel van vertrouwen. Met name de achterkant voelt echt lekker ‘grippy’ aan, ook in tijdens flinke hellingshoeken. In het droog geen vuiltje aan de lucht dus. Pas als er zich vuiltjes aan de lucht aandienen in de vorm van regenwolken laat de Roadsmart II pas echt zijn ware identiteit zien. Tijdens regenbuien hoeft het gevoel van grip en stabiliteit nauwelijks in te boeten, wat niet alleen opmerkelijk positief is, maar ook gewoon erg leuk. Natuurlijk zal elke band in het nat uiteindelijk zijn Waterloo (hoe toepasselijk) vinden, maar de voorband ziet er niet voor niets bijna uit als een regenband voor op het circuit. De mate van waterafvoering en met name het gripgevoel op een natte weg is van hoog niveau.

Op het circuit hebben we de natte prestaties ‘helaas’ niet kunnen testen. Midden oktober en een zomerdag zoals we die in juli niet hebben gezien hebben we onze rondjes gedraaid op circuit Zolder in België. Aanvankelijk begon ik de dag sceptisch. Zelf zal ik niet snel kiezen voor een all-round band om een hele dag mee te knallen op het circuit. Tegelijkertijd ben ik wel erg benieuwd naar hoe deze sport-toer band zich zou houden tussen de snelle jongens. Rondkijkend zag ik vooral de Supercorsa’s en concurrentie met hier en daar een Sportmax, Pilotpower of S20. De eerste rondjes werden dan ook met flink wat reserves afgedraaid. De band die ook op de openbare weg een goed contactgevoel doorgeeft laat echter al snel merken op temperatuur te zijn en echt wel meer aan te kunnen. Tijdens de tweede sessie gaat het gas dan ook goed open en ik besluit mijn wantrouwen uit het raam te gooien. Dezelfde eigenschappen die uitblinken op de weg geven de band ook op het circuit kleur.  Rechtuitstabiliteit en neutraal insturen, maar zeker niet langzaam. Toch merk ik dat hoe warmer de banden worden hoe makkelijker en levendiger de motor zich van het ene op het andere oor laat smijten. Terwijl ik vol vertrouwen en vol gas op de chicane afsteven vraag ik me af of de Roadsmart misschien wel de enige echte alleskunner is. Terwijl ik met de rem nog flink ingeknepen richting de apex stuur merk ik tot mijn schrik dat de voorkant opeens wegglijdt en… dat ik de motor ternauwernood rechtop heb weten te houden. Echt zo’n moment dat je in ieder geval zeker weet dat je leeft. Resume: agressief insturen en remmen op hoge snelheid is dus net te veel gevraagd van deze veelkunner. Niet om te zeggen dat het helemaal niet kan, maar de grens is er weldegelijk. Het hierboven beschreven moment is echter wel het enige op een anders zeer succesvolle, warme en probleemloze dag sturen op Zolder.