Test: Suzuki GSX-R600 Yoshimura

Het eerste wat opvalt bij het bestijgen van de GSX-R600 is toch wel de racehouding. De knieën maken een behoorlijk scherpe hoek, doordat de stepjes hoog zijn geplaatst. Ook de clipons staan wat naar beneden gericht. Er is eerder een gevoel dat je "op" de motor zit dan “erin”. De eerste meters zijn we dan ook wat bang voor de anderhalf uur durende rit die gelijk voor onze kiezen staat. Een angst die helemaal niet nodig blijkt te zijn. Het leunen op de polsen bij deze houding valt reuze mee. Ook bij rustig rijden en dus weinig opwaartse druk te hebben, is dit geen belemmering om lange tijd op de motor te zitten. Zelfs met relatief weinig zitvlees dankzij de wintermaanden, is het ook voor het achterwerk geen straf om langere tijd op de motor te zitten. Het toch wel brede zadel geeft een goed comfort.

“Back to the point” of nog beter gezegd “back on track”. Het spoor volgen wil de GSX-R600 namelijk wel. Zowel op lage als hoge snelheden lijkt maar weinig de 600 haar uit het spoor te krijgen.

De reclameslogan van Suzuki voor de Gixxer familie is "Own the racetrack". En op de track hoort de GSX-R600 echt thuis. Naast de sportieve houding is het karakter ook sportief te noemen. Logisch natuurlijk, anders zouden we niet spreken over een supersport motor. Het karakter is hoogtoerig te noemen, maar wel met een vermogensafgifte over een breed gebied. Tussen de 3000 en 6000 toeren valt goed te rijden maar de echte beleving begint het toch pas bij zo'n 6000 toeren. Met de toerenbegrenzer die op de teller bij 16.000 toeren ingrijpt heb je dan nog (wat heet) ruim genoeg over om je lekker te kunnen uitleven. Zeker de eerste paar versnellingen schiet je dan ook door de toeren heen. In de 5de en vooral 6de versnelling lijkt het net even wat minder vlot te gaan. Maar zeker in de 6de versnelling kan je je afvragen of het wel de moeite waard is om dit te vermelden. Snelheden van 250km/u worden dan al gehaald om uiteindelijk een top van 265 km/u op de digitale teller te zetten.

Vriendelijk
Op een "giftige" en zeer sportieve motor verwacht je ook dito remmen. De GSX-R600 is uitgerust met een radiaal geplaatste rempomp en radiaal geplaatste remklauwen van Tokico op 300mm schijven. Achter is een 220mm remschijf gemonteerd met een Nissin remklauw. Ze zijn goed op hun werk berekend en zijn daarbij ook goed doseerbeer. Veel minder "giftig" dan je in eerste instantie zou verwachten. De omstandigheden lieten het niet helemaal toe om goed te testen maar bij echt sportief gebruik ontstond een klein beetje het idee dat ze zelfs voor een supersport wel wat feller zouden mogen zijn. Voordeel is wel dat zeker een minder ervaren iemand zich niet snel onderuit zal remmen.

Een ander aspect wat misschien mede heeft bijgedragen aan dit gevoel, is dat bij vooral wat steviger aanremmen de voorzijde de neiging heeft om in de voorvering te duiken. Met de volledig instelbare voorvering zou dit waarschijnlijk wel naar eigen smaak kunnen worden aangepast. Om dit uitgebreid en goed te gaan uittesten ontbrak de tijd. Later dit jaar zal Motorfreaks onder betere omstandigheden uitzoeken of dit nu echt alleen maar een gevoelskwestie was.

Behalve het induiken bij het aanremmen is de vering goed te noemen. Er is een goede feedback en de stabiliteit in de bochten is heerlijk. Op een hobbelige klinkerweg heeft de vering het wat moeilijker om alles mooi te verwerken. Met de directe gasrespons en injectie die onder in het toerengebied niet helemaal vlekkeloos is, rij je liever even een stukje om. Maar goed, op een circuit kom je nou eenmaal niet snel een hobbelige klinkerweg tegen en de Gixxer blijft nu eenmaal een supersport.