Zoeken

Test: Honda Varadero

Pagina 4

7 april 2005
Inhoudsopgave
Test: Honda Varadero
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8

Autobahnkreuz Aachen

Duitse Eifel
Hadden we eerder de sportieve aspiraties onder de loep genomen, vandaag staat er een trip naar de Duitse Eifel op het programma., op zoek naar de Duitse Autobahn en verse sneeuw. Ook op de snelweg is het goed vertoeven op de Varadero. Met een snelheid van zo’n 140 km/u rijden we richting Duitse Autobahn, waarbij de reismogelijkheden van de motor goed tot uiting komen. Bagagemogelijkheden genoeg, met dank aan de topkoffer en twee grote zijkoffers. (wederom: onderdeel van het travelpakket) Tijd genoeg om het display eens aan een nadere studie te onderwerpen.

Verbruik
Het brandstofverbruik van de Honda Varadero lijkt mee te vallen. Wij noteerden een gemiddeld verbruik van 6,5 liter brandstof per gereden 100 kilometer. Zo'n 1:15 dus, en hoewel niet echt zuinig, wel acceptabel bij een dergelijke zware motorfiets.

De Varadero is uitgerust met een verbruiksindicator, die een (theoretisch) verbruik van 1:17 aangeeft. Zodra het tempo richting 170 gaat, zakt de waarde naar 1:15, hetgeen nog altijd beter is dan de 1:10 die we eerder tijdens ons locale testcircuit konden aflezen.

205km/u
Zodra het bordje "Bundesrepublik Deutsland" is gepasseerd, gaat de kraan helemaal open. Tikkie terug en gaan met die banaan. De naald van de snelheidsmeter gaat gestaag omhoog. De naald stokt bij een magere 205 km/u. Natuurlijk, eigenlijk volstrekt onbelangrijk voor dit soort motoren, maar toch. In een rechtstreeks vergelijk met zijn concurrenten zou hij het hier wel eens behoorlijk af moeten leggen. Daarbij krijgt de voorzijde van de motor vanaf 180km/u een lichte neiging tot pendelen, iets wat we eerder ook al bij de Cagiva Navigator merkten. Maar zoals gezegd, dit soort snelheden horen eigenlijk niet bij dit soort motoren. En nog steeds zijn kruissnelheden van 160-170 km/u zeer goed mogelijk. De motor is dan mooi stabiel en voor de berijder is het dan nog steeds aangenaam vertoeven. Nu alleen nog een plaatsje voor dat snowboard zien te vinden.

Verse sneeuw
De kilometers vorderen, afslag Aachen-Brand. Hier moeten we eraf, de toegangspoort tot de Duitse eifel. Via allerlei binnendoorweggetjes gaat het richting Ruhrsee. Hoe verder we rijden, des te witter het landschap wordt. Hier kwamen we voor, verse sneeuw! De wegen zijn voldoende schoon om veilig te kunnen rijden, tenminste, enige terughoudendheid in acht nemend. Ook hier weer hulde aan het antiblokkeersysteem dat in dit winterse landschap toch een veilig gevoel geeft. Hulde ook aan de standaard gemonteerde Bridgestone trailbanden, die ondanks de winterse omstandigheden telkens weer een vertrouwd en veilig gevoel geven.