Test: Kawasaki Z1000
Conclusie
| Inhoudsopgave |
|---|
| Test: Kawasaki Z1000 |
| Geen grenzen na de grens |
| Dame van lichte zeden |
| Z1000 versus Z750 |
| Conclusie |
| Nakaarten |
| Specificaties |
De Z1000 omschrijven kan het beste met drie woorden: fun, fun, fun! Natuurlijk is het geen supersport, natuurlijk is het geen woon-werk fiets. Het is een onvervalste naked met voldoende horsepower om bij een stoplichtsprintje elke Sjonnie in zijn GTI"tje te laten terugverlangen naar zijn luiers. Brute kracht dus, maar dan wel in een dusdanig frame gegoten dat de handelbaarheid maximaal blijft. De injectie reageert vlot maar nooit nerveus, een eigenschap waarmee we Kawasaki al eerder mee mochten complimenteren. Negatieve eigenschappen heeft de Z1000 niet, wel verbeterpunten. Het instrumentenpaneel bijvoorbeeld. Digitaal, prima, maar waarom dan geen tweede tripmeter? Digitaal, prima, maar waarom niet wat beter afleesbaar? Dubbele uitlaten, moooooiiiii! Geluid: eerst even de helm afzetten, loopt "ie wel? Regelgeving zuigt. Soms.
- design, prestaties, injectie, funfactor
- geluid, instrumentenpaneel, windbescherming