Test: Kawasaki KLR650

Als we de specificaties moeten geloven, dan moet de 651cc sterke motor 42 paarden tot leven kunnen roepen. En volgens ons is daar geen paard aan overdreven. Natuurlijk, met de 200 pk grens om de hoek is dit verre van indrukwekkend, maar het is voldoende om datgene te doen waar deze motor voor is gemaakt. Gebruik de KLR waarvoor hij is bedoeld en je zult nooit een gebrek aan vermogen merken. Power wheelies zijn aan deze motor niet besteed, maar of dat een ramp is? Wel is het jammer dat het motorblok is uitgerust met slechts vijf versnellingen. Op zich snijdt de versnellingspook als een warm mes door de boter, maar een 5-bak is in principe bedoeld voor motoren met veel bottom power en juist daar ontbreekt het aan bij deze KLR. Om het gebrek aan vermogen te compenseren zou een 6-bak in onze ogen eigenlijk beter zijn geweest. Nu liggen (voor sportief rijgedrag) de versnellingen te ver uit elkaar. Hamvraag hierbij is dan wel in hoeverre het concept van deze motor door óf meer power óf meer versnellingen verloren zal gaan. Want juist het ontbreken van extremen maakt deze KLR zo extreem.

Duo-passagier
Over het rijwielgedeelte van de KLR650 kunnen we heel kort zijn. Dit is vrij conventioneel, maar voldoet prima binnen het concept waarvoor deze motor is bedoeld. De conventionele 41mm voorvork is comfortabel afgeveerd. De Uni-trac achterschokbreker is instelbaar voor wat betreft veervoorspanning en uitgaande demping. Het stellen van de veervoorspanning gaat met behulp van een haaksleutel. Omdat de schokbreker toch enigszins is weggewerkt lijkt ons dit geen eenvoudige klus. Wij zagen echter geen reden om de vering aan te passen. Rijdend met duo passagier zakte de motor wel behoorlijk door, maar duo rijden is toch al geen pretje. Niet voor de rijder omdat de motor daarvoor eigenlijk vermogen mist en niet voor de passagier, omdat je al snel richting bagagerekje schuift hetgeen verre van comfortabel is.

Remmen
Het begint al weer voorspelbaar te worden, maar voor de remmen geld wederom hetzelfde als voor alles wat al besproken is. Op zich is de 280mm enkele remschijf prima op zijn taak berekend, maar ook hier geld weer: verwacht geen stoppie power! Het kan wel, maar dan moet je wel alle hens aan dek zetten. Het typeert wel het karakter van de motor: alles is goed in balans. Net als het motorblok en het rijwielgedeelte en de vering zijn ook de remmen gewoon gemiddeld. Geen extremen in positieve, maar zeker ook geen extremen in negatieve zin. Waarmee we weer terug zijn bij het begin van dit artikel. De KLR650 is een motor die in enkele decennia tijd altijd zichzelf is gebleven. Daar waar de concurrentie zich ging toespitsen op óf de zandbak óf het groot toerisme, is deze KLR gebleven zoals hij was: Middle of the road.