Column: Hand in eigen boezem

Beroepszeikers worden ze genoemd, de klagers over motorgeluidsoverlast. Azijnpissers, mensen die zelf geen leven hebben en daarom de motorrijder z'n pleziertje willen ontnemen. Mensen die het lef hebben om te klagen over geluidsoverlast worden op social media met de grond gelijk gemaakt. "Dan moet je maar niet aan een dijkweg gaan wonen", is daarbij een veelgehoord argument. Maar is dat wel zo? Zijn het allemaal zuurpruimen, of wordt het niet eens tijd dat we de hand in eigen boezem steken?

Het lijkt alsof de geschiedenis zich aan het herhalen is. Al in de jaren '90 van de vorige eeuw werd er volop over geluids- en snelheidsoverlast geklaagd, werd er met wegafsluitingen gedreigd en werden er verschillende initiatieven gelanceerd, om de motorrijder tot een ander rijgedrag te manen. "Rijdt niet in grote groepen en niet hoog in toeren", was het advies dat nu langs veel dijkwegen nog steeds te lezen is. 

En daar bleef het bij. Een deel van de motorrijders paste zich aan, maar een groot deel ook niet en daarmee nam de overlast dus niet af. Klagers bleven klagen omdat het naar hun mening alleen nog maar erger werd, terwijl motorrijders steeds meer het gevoel kregen dat hier sprake was van 'motortje pesten'.  

Terwijl in het kader van de verkeersveiligheid sinds begin deze eeuw overal de snelheid omlaag is gebracht, wat in Nederland tot de 30- en 60 km zones heeft geresulteerd, werd in de motorindustrie juist het accent op sportiviteit gelegd en werd knie aan de grond op straat eerder het nieuwe normaal. 

Nu is sportiviteit en motorrijden onmiskenbaar met elkaar verbonden, maar toch zijn er grote verschillen tussen 30 jaar geleden en nu. De NSR500 waarmee Eddy Lawson in 1989 wereldkampioen werd leverde 165 pk bij 13.000 tpm, waar je anno 2020 bij de dealer een straatlegale Streetfighter V4 kunt kopen die goed is voor maar liefst 208 pk. 

Met alle gevolgen van dien, want probeer je maar eens aan de snelheid te houden op een motor die in eerste versnelling al goed is voor tempo 'rijbewijs kwijt'. Op een motor die voordat je rabarberpap hebt gespeld al de 200 km/u heeft aangetikt. Op een motor die bovenal aan alle kanten van elektronische hulpmiddelen is voorzien om te voorkomen dat het avontuur voor jou verkeerd afloopt.

Je zou dus kunnen stellen dat de motorindustrie een enorme boterberg op z'n hoofd heeft gehad. Wanneer je elke motor als 'Ready to Race' neerzet en in je marketingcommunicatie elke motor elbow-down, vol driftend, wheeliëend of met een (rolling) burn out adverteert, dan kun je nog zo vaak erbij vermelden dat het een 'professional rider on closed roads' betreft, maar dan is het wachten totdat de consument exact datzelfde gaat doen. 

Het gaat echter nog verder, want naast dat in steeds meer segmenten het accent op sportiviteit en performance is gelegd, heeft de komst van elektronica tot sound-engineering geleid, waarmee op volledig legale wijze geluidsrestricties worden omzeild. 

In het gebied waar de dynamische geluidsmeting wordt gedaan zijn motoren fluisterstil, om daarbuiten een kakofonie aan geluid te produceren. Nu kan ik een beetje motorgeluid wel waarderen - ik geniet telkens weer wanneer die ene motorrijder met z'n RSV4 hier over de dijk langskomt, maar ergens riekt dit wel naar Dieselgate. 

Met dat verschil dat bij Dieselgate de test werd gemanipuleerd en bij 'Soundgate' niet zozeer sprake is van manipulatie, maar van een groot verschil tussen het gebied waarin wordt getest en daarbuiten. Nu zou dat in principe geen probleem hoeven te zijn, als er 'met mate' zou worden gereden, maar de geluidsintensiteit werkt zo verslavend dat het gas net effe wat vaker vol wordt opengedraaid. 

Bovendien: de ene RSV4 die hier enkele keren per week langsrijdt kan ik nog wel waarderen, maar wanneer dat er elk weekend 60 per uur zouden worden dan weet ik niet of ik daar nog net zo vrolijk van zou worden. Alles valt of staat met het woordje 'te'. 

Nu is dat sound engineering een ding, het probleem wordt nog eens vergroot door aftermarket uitlaten die gretig aftrek vinden. Aftermarket uitlaten waarbij decennialang door middel van een uitneembare dB-killer de wet werd omzeild. Met dB-killer gemonteerd geen probleem, maar met dB-killer eruit een heel ander verhaal. 

Dat in Duitsland nu dus stemmen opgaan om het maximale geluidsniveau van 80 dB over de hele linie door te trekken en streng te controleren op aftermarket uitlaten is ergens dus wel te begrijpen. Want zolang een motor alleen de wettelijk toegestane 80 dB maakt in 4e versnelling precies tussen de 50 en 55 km/u, conform en tijdens de homologatie, dan heb je daar als omwonende van die mooie motorweg verdomd weinig aan. Maar als, dan ook voor auto's, dus ook die Ferrari die op toeren meer dan 100 dB maakt. 

Denk trouwens niet dat dit iets is dat overwaait. In het Oostenrijkse Tirol is al een verbod van kracht op bepaalde wegen voor motoren waarvan het geluid op kenteken meer dan 95 dB bedraagt, in Zwitserland is recent eenzelfde wetsvoorstel ingediend en dat is los van alle wegafsluitingen die er al voor motoren zijn. In Nederland gaan 9 actiegroepen een gezamenlijke koepel oprichten met als doel wegen voor motorrijders af te sluiten.

Nu mag ik hopen dat het niet zover hoeft te komen, maar dat lukt alleen als er een gedragsverandering onder motorrijders komt. Dat motorrijders gaan inzien dat "Loud Pipes Saves Lives" niet meer van deze tijd is, maar dat "Luid is Uit" nu het credo is en dat de Valentino Rossi uithangen toch echt is voorbehouden aan het circuit, in plaats van zich als Calimero te blijven opstellen. En dat fabrikanten zich gaan realiseren dat ze met sound-engineering te ver zijn gegaan.

Jaren geleden werd door de motorbranche de landelijke mediacampagne "heb oog voor motorrijders" gelanceerd, om automobilisten op de aanwezigheid van motoren in het verkeer te attenderen. 

Misschien is het tijd dat de rollen worden omgedraaid, dat er onder motorrijders een mediacampagne "heb oog voor anderen" moet worden gelanceerd. Om motorrijders ervan bewust te maken dat net als dat wij willen dat anderen rekening met ons houden in het verkeer, wij rekening met anderen moeten houden, willen we in de toekomst kunnen blijven rijden.  

En voor motorrijders die toch graag te allen tijde willen knallen heb ik een tip: ruil die dikke eenliterplus fiets in voor iets lekker lichts. Het is namelijk veel leuker om met een langzame motor snel te rijden, dan met een snelle motor langzaam.