Bimota Tesi H2: 231 pk speelgoed voor € 64.800 (plus BPM)

€ 64.000 moet 'ie gaan kosten. Wacht, dat doen we nog een keer in letters: vierenzestigduizend Euro. Da's inclusief belasting op toegevoegde waarde, in Italië 22%, maar exclusief onze Belasting van Personenauto's en Motorrijtuigen, beter bekend als BPM, waardoor aan dat bedrag nog eens grofweg 20% kan worden toegevoegd, wat de prijs bij ons pak 'm beet € 76.800 zet. Zesenzeventigduizend achthonderd Euro. Voor een 'gewone' motorfiets. 

Hoewel, de Tesi H2 is natuurlijk verre van 'gewoon'. Het is de meest exclusieve (en krachtigste met straattoelating) versie van Kawasaki's H2 Supercharger, wat op zich al redelijk uniek is. Daarnaast heeft 'ie naafbesturing, wat zowaar nóg unieker is, het is het systeem waarmee Bimota in de jaren '90 aanzien verwierf. 

Exclusief is ook z'n verschijning. Het is een Tesi en dus van mijlen afstand te herkennen als een Bimota, maar het hoekige design is ook duidelijk een dikke vette knipoog naar de H2, waardoor je er meteen een Tesi H2 in herkent. Het enige wat ze in Modena wat ons betreft van het H2 ontwerp achterwege hadden mogen laten is de kachelpijp aan de rechterzijde die dienst als uitlaatdemper doet. Buiten dat is de Bimota Tesi H2 porno in het kwadraat zoals we van Italianen gewend zijn. Tenminste, da's onze mening.

Wat het verhaal nog eens extra interessant maakt is dat voor het allereerste Tesi concept dat in 1984 tot leven kwam, Bimota de 65 pk 553cc viercilinder lijnmotor van de Kawasaki GPz550 Kawasaki had gebruikt. Bij de definitieve versie Tesi 1d die in 1991 op de markt werd gezet was de viercilinder voor een Ducati V-twin ingeruild.

De Tesi H2 wordt aangedreven door de eenliter Supercharger, goed voor een topvermogen van 231 pk bij 11.500 toeren per minuut. Hoewel de motor een geforceerde luchtinlaat heeft en daarmee geforceerde overdruk (in tegenstelling tot een atmosferische motor, waar de lucht als gevolg van onderdruk de cilinder in wordt gezogen), is volgens Team Green nog steeds sprake van een Ram Air effect. Met Ram Air is het topvermogen zelfs 242 pk bij 11.500 toeren per minuut. 

Minstens zo indrukwekkend als het topvermogen is echter het maximum koppel, dat volgens opgave maar liefst 141 Nm bij 11.000 toeren per minuut is. En koppel is waarom je met deze Tesi H2 verdomd rap bij het verkeerslicht van je plek zult zijn op het moment dat het van rood op groen springt. Al dan niet met gebruikmaking van Launch Control.

Oh ja, wat elektronica betreft maakt Bimota gebruik van dezelfde ECU met IMU als Kawasaki bij de Ninja H2, waardoor ook de Tesi H2 over instelbare tractiecontrole, wheeliecontrole, en elektronisch instelbare motorrem beschikt. En sensoren om alles hellingshoek afhankelijk te maken. En 4 compleet instelbare rijmodi. En dus ook Launch Control. De versnellingsbak is van het Dog-Type en is in samenspraak met Kawasaki ontwikkeld.

Voor wat de geometrie betreft is de Tesi H2 behoorlijk extreem, de balhoofdshoek is slechts 21,3° en ook de wielbasis is met 1.445 mm redelijk kort voor een 231 pk eenliter fiets, waardoor we direct aannemen dat 'ie best gemakkelijk van richting te veranderen zal zijn. Om 'm toch genoeg rechtuitstabiliteit te geven heeft Bimota de naloop op 117 mm gezet. 

In tegenstelling tot de Tesi uit de vorige eeuw, die een Omega frame had, zijn bij de Tesi H2 de voor- en achterwielophanging rechtstreeks aan het motorblok geschroefd dat daarmee deel van de dragende constructie uitmaakt. In de achterbrug zijn twee naast elkaar geplaatste monoshocks voorzien, de rechter voor het achterwiel en de linker voor het voorwiel via een hevel links naast/onder het blok.

Het grote voordeel van naafbesturing ten opzichte van een conventionele voorvork is dat de remmen geen invloed meer hebben op de vering, doordat beide zaken gescheiden zijn. Een conventionele voorvork duikt zodra de rem wordt bediend, waardoor de geometrie verandert, er meer gewicht op de voorkant komt te staan en in een bocht de motor de neiging heeft zich op te richten. 

Zo dus niet met naafbesturing, waarbij onder remmen de geometrie constant blijft, de motor met remmen in de bocht niet opricht en de vering ook met hard remmen oneffenheden in het asfalt kan blijven absorberen. Interessant is ook dat eenvoudig de rijhoogte kan worden aangepast (+/- 10 mm), zonder dat dit invloed heeft op de geometrie. Ook de positie van de voetsteunen kan eenvoudig worden aangepast, waardoor de motor voor elke lengte passend te maken moet zijn.

Wat weten we nog meer van de Tesi H2, behalve dat 'ie dus naafbesturing heeft en wordt aangedreven door een 231 pk sterke van Supercharger voorziene viercilinder lijnmotor? Nou, ehh... dat 'ie wordt opgegeven voor een drooggewicht van 207 kilo. Als je dat afzet tegen de 166 kilo droog van de Tuono V4 X dan is dat inderdaad best wel fors, maar als je bedenkt dat de Ninja H2 wordt opgegeven voor een rijklaargewicht van 238 kilo dan hebben ze daar in Modena toch wel wat van afgesnoept. 

Zoals het een echte Bimota betaamd is ook bij deze Tesi H2 alleen van het beste van het beste gebruik gemaakt. Zowel de voorste als de achterste swingarm is uit een massief blok aluminium gefreesd, daarnaast is in overvloed gebruik van koolstofvezel gebruik gemaakt - aka carbonfiber - de wielen zijn gesmeed en het spuitwerk is volledig met de hand gedaan. 

Nog wat meer spes: wat remmen aangaat heeft Bimota -uiteraard- een beroep op Brembo gedaan, dat twee 5,5 mm dikke 330 mm schijven in combinatie met Stylema Monobloc remklauwen heeft geleverd. De remmen zijn gekoppeld aan K.I.B.S., ofwel het Kawasaki Intelligent Braking System. 

Volgens Bimota is de Tesi H2 vanaf 1 oktober leverbaar en zal in een gelimiteerde serie van 250 stuks worden geproduceerd. Reserveringen kunnen online worden gedaan, maar vreemd genoeg alleen op de Italiaanse pagina: de engelse site geeft een foutmelding wanneer je op de link om te reserveren klikt. Het blijven Italianen natuurlijk...