Test: Suzuki DR-Z400SM

Nu wordt van vrouwen al snel gezegd dat ze anders tegen zaken aan kijken dan mannen dat doen. Daar waar mannen vooral aandacht schenken aan techniek, cijfers en getallen voor wat betreft vermogen en daar urenlang over kunnen praten, letten vrouwen vooral op design en kleur. Daar waar mannen vaak extremen zoeken (waar ze in de praktijk niets mee kunnen), willen vrouwen juist praktische dingen. Klein, compact en zijdezacht. En daarbij moet het er vooral mooi uitzien, van technische zaken snappen we toch niets. Nu zie ik mezelf als spreekwoordelijke uitzondering op deze regel. Ik sleutel zelf aan mijn eigen motor, ga juist voor ruwe en extreme dingen en heb nog steeds ambities om Parijs-Dakar te gaan rijden. Volgens de stigma"s niet bepaald vrouwelijk dus.

Terug naar de DR-Z400SM. Wat kan ik zeggen? Ik kom van enduromachine's af, dus toen ik in Vianen de motor zag staan dacht ik dat ze de testmotor per ongeluk verruild hadden voor een brommer. Toen ik nog eens goed keek zag ik DRZ400 op het kontje staan en bleek me dus vergist te hebben. Dit was dus de machine waar ik tijdelijk mee mocht spelen… Geen liefde op het eerste gezicht kan ik je vertellen, want ik vond het een ongelofelijk wijvending.

Comfortabel
In tegenstelling tot wat ik gewend ben kon ik zomaar in een keer met beide voetjes aan de grond. Motor gestart met een knopje, wat luxe. Tsjongejonge, het moet niet gekker worden. Na de hele papierwinkel geregeld te hebben kan ik me opmaken voor de weg naar huis. Al snel valt me op dat de motor eigenlijk best wel comfortabel zit. Geen gehobbel met noppenbanden, een enorm soepel en trillingsvrij motorblok en een comfortabel zadel.

"Heeeee, kijk dan! Vet man, een minimotor," hoor ik ze tegen elkaar zeggen. Zat ik er dus toch niet zover naast met mijn brommer gedachte.

Ga er maar aan staan: dubbele tripmeter (normaal), tripmeter die aftelt, chronometer (normaal) en chronometer die aftelt, een klokje, een snelheidsmeter en een kilometerteller.

De honderd kilometer snelweg die ik voor m"n kiezen heb maken al snel een aantal zaken duidelijk. 1) Topsnelheid is niets mis mee: met m"n helm plat op de tank weet de Suzuki het tot 160 km/u te brengen. 2) Het display is erg uitgebreid. Ga er zelf thuis maar even voor zitten met het boekje op je schoot, want het display heeft zoveel mogelijkheden dat je het niet even 1-2-3 kunt uitleggen. Eenmaal thuis ga ik de motor eens aan een nadere studie onderwerpen. Helm af, er in alle rust omheen lopen, en daarbij alles in me opnemen. Mooie afwerking, en daarbij lekker agressief ogend door zijn zwarte plasticwerk. Eigenlijk gewoon heel erg mooi. Nu woon ik in een benedenwoning met de slaapkamer aan straatkant, en had ik de motor vlak voor mijn slaapkamer raam gezet. Ben binnen en doe m"n ding, als ik twee jongens van een jaar of tien langs zie lopen.

It"s a giant Suzuki
En om daar op door te borduren: diezelfde brommergedachte komt in je op zodra je met de DR-Z gaat spelen. Hij stuurt zo bizar licht dat je niet anders kunt denken dan op een brommer te zitten. Maar dan wel een brommer waarmee je heel erg stoute dingen kunt doen. Nu ken ik Supermotards voornamelijk als erg intimiderende motoren, die een erg ervaren of gedisciplineerde rechterhand vereisen, maar deze Suzuki is alles behalve dat. Wat niet wegneemt dat de funfactor van hetzelfde niveau is als die "echte" Supermotards.

De rubbers in de voetsteunen zijn gemakkelijk te verwijderen, als je bijvoorbeeld Supermoto wilt gaan rijden. Het tasje: normaal plek voor instructieboekje en gereedschap, maar kan ook dienst doen als broodtrommel.

Bijna op een Honda manier heeft Suzuki deze Supermotard neergezet, en dat is zondermeer een compliment aan de heren in Hamamatsu. In feite is de DR-Z gewoon het beste van beide werelden. Speels genoeg om prima voor de dag te komen op een Supermoto circuit en daarbij praktisch genoeg om gewoon alledaagse dingen mee te doen. Brutaal genoeg voor de ervaren motorrijder, en daarbij vriendelijk genoeg voor de "ik heb net mijn rijbewijs" (25kW) motorrijder. Niet voor niets dat Suzuki de motor ook in 25kW versie op de markt heeft gezet. Vraag me trouwens af hoeveel de motor aan funfactor in zal boeten in de geknepen versie. Per slot van rekening is het verschil met de standaard versie slechts vier kW, ofwel zes paardenkrachten. Als we in ogenschouw nemen met welk een gemak de motor nu op het achterwiel te krijgen is, dan zal dat in 25 kW trim toch ook moeten lukken. Als ik "s avonds de ervaringen van de dag aan het overdenken ben, moet ik ineens denken aan die reclamespot van jaren geleden: "It"s a giant Suzuki." Een reclamecampagne die destijds was bedacht voor de Swift, de –destijds - kleinste Suzuki auto met grootse prestaties. Flitsend, wendbaar, snel van a naar b én bovendien geschikt om de circuits onveilig te maken. In feite is deze DR-Z uit hetzelfde hout gesneden. De kleinste Suzuki met grootse prestaties. Een motor die (okay, we vallen in herhaling, maar oh wat is hij) verrassend wendbaar is, flitsend stuurt, waarmee je snel van a naar b kunt rijden, en waarmee je ook nog eens de circuits onveilig kunt maken.