Rij-impressie: Suzuki GZ250 Marauder
Lekker wegzakken
Inhoudsopgave |
---|
Rij-impressie: Suzuki GZ250 Marauder |
Lekker wegzakken |
Conclusie |
Technische specificaties |
Met een zithoogte van slechts 680 mm zullen er weinig mensen te vinden zijn die beide voeten niet aan de grond kunnen krijgen. Het gewicht, slechts 137 kg droog, zal ook niet snel voor problemen zorgen, ook al ben je nog zo klein van stuk. Deze Marauder straalt in alle details comfort en handelbaarheid uit. Dat van die handelbaarheid klopt (het ding stuurt als een speer), maar de indruk van comfort wordt in de praktijk niet helemaal waargemaakt.
Comfort is relatief
Elke motorrijder ervaart comfort anders. Een sportieve motorfiets mag op het eerste gezicht misschien niet zo comfortabel ogen als een cruiser, maar lange afstanden maken vormt zelden een probleem. Dat is het bij de Suzuki GZ250 Marauder helaas wél. Al na 50 km begonnen bij ondergetekende de eerste tekenen van rugpijn op te treden. Je gaat verzitten, je wilt eigenlijk je voeten op een andere plek, maar dat gaat niet. Hoewel deze Marauder geen echte forward controls heeft (de benen zijn bij lange na niet gestrekt) voelt de locatie van achterrem en koppeling verre van natuurlijk aan. Misschien is mijn lengte (1 meter 87) een oorzaak, misschien het feit dat ik zelden of nooit op cruisers rijd? Ik weet het niet, maar de eerste indruk is dat deze Soes niet zo geschikt is voor een ritje naar de Belgische Ardennen.
The need for speed
De Suzuki GZ250 Marauder wordt voortbewogen door één cilinder met een inhoud van 250 cc. Na onze ervaringen met de VanVan, die op de snelweg niet goed mee kon komen, waren we bang dat ook deze motorfiets het op de snelweg niet zou redden. Dat bleek mee te vallen: zelfs met de nog steeds forse wind zakte de Marauder niet verder terug dan tot circa 100 km/uur. De topsnelheid klokten we op circa 140 km/uur.
Hit the brakes
De remmen (enkele schijf voor, trommel achter) zijn voldoende, maar voor meer dan een 250 cc Marauder zouden we ze niet op pad durven sturen. De achterrem (trommel) doet zijn werk uitstekend, maar de voorrem voelt wat sponzig aan en reageert nogal traag. Flink knijpen is het devies, anders gaat de gang er niet snel genoeg uit. We hebben overigens niet het gevoel dat de remmen niet voldoende op hun taak berekend zijn, maar het verschil met de de bijna supersport-achtige stoppers van de RV 125 VanVan, die we de week daarvoor onder handen hadden, is opvallend groot. En die heeft nota bene een pk"tje of acht minder in huis dan deze cruiser.