"The real thing" zonder de stress?
Wanneer het examen start krijg ik, hoewel gezeten in mijn eigen woning achter mijn eigen PC een stevig geval van examenkoorts. Ik voel mezelf weer 18 jaar en achter de banken met toen nog een diareeks en ponskaarten als examen in België. Reeds bij de eerste vragen verbaas ik mij over het verschil tussen België en Nederland in variatie van vragen. Waar men in België enkel verkeersreglement gerelateerde zaken vraagt komt men hier bovenop juridische, technische en "gezond verstandsvragen". Reeds vrij snel kom ik tot de conclusie dat het een eeuwigheid geleden is dat ik me nog eens verdiept heb in verkeersreglementen. Vragen over voorrangsregels en algemene vragen blijken nog vlotjes te lukken, dat je een militair konvooi voorrang moet geven was me even ontglipt vermoed ik. Van tijd tot tijd kom je vragen tegen waar je jezelf van afvraagt: "wie weet dit nu?" of "als je dit niet weet kan je ook je motor niet starten zonder hulp van derden."
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
Na 50 vragen krijg je onmiddelijk het resultaat te zien, wat in mijn geval alles behalve positief was.
Grappig eraan is dat je zaken die je in de loop der jaren bent gaan ervaren in het verkeer jezelf veel sneller inbeeldt dan wat het echt is.
