Vergelijk: XSR700 vs Scrambler vs Thruxton R

Hippe kippen die met de motor rijden, kiezen voor motoren die goed presteren en er op een traditionele manier goed uitzien. Neo classics, café racers, scramblers, Beetje doelloos rondrijden mag gelukkig nog steedsgeef het kind maar een naam. We kozen er drie uit en plaatsten ze naast en achter elkaar. Niet om de snelste te kiezen, evenmin om de mooiste te vinden. Gewoon om en een vergelijking te maken van hoe enkele van ‘s wereldsgrootste motorfabrikanten inspelen op de nieuwe stijl van motorrijden. En neemt u het maar van ons aan: dit is geen rage. We zullen de hippe baarden sneller kwijt zijn dan deze motoren. Beter zo dan omgekeerd.

Design

Het spreekt voor zich dat het uiterlijk een grote rol speelt bij deze motoren. Ducati mengt elementen van vroeger met moderne invalshoeken. Er is een opvallend breed stuur op deze Full Throttle-versie en de gekozen dirt track-stijl Pirelli banden maken de ruige stijl van de motor helemaal af. Ziet er basic uit, maar schijn bedriegt. Dit is eerder een bewuste keuze voor minimalisme. Kijk maar naar de kleine spiegeltjes - nu niet meteen je dat, maar het werkt wel. Nog zoiets: het korte kontje. Oogt leuk en je vraagt je af waarom er eigenlijk altijd zoveel extra’s rond het achterste van een motor moeten hangen. De Scrambler heeft ook slechtst één centrale klok, een beetje anders dan op de Yamaha, maar ook hier ziet enkel een geoefend oog het juiste toerental. Ducati heeft een boel accessoires zodat je de Full Throttle helemaal naar je eigen smaak kunt aankleden; je kunt de designer in je helemaal los laten.

Vind nochtans dat we een aardig doel hebben vandaag

Yamaha mengt klassieke elementen met moderne. De XSR ziet er moderner uit dan de overige twee, maar heeft wel een vleugje retro stijl. Eén centraal dashboard met alles in één meter. Daardoor is ook hier het toerental niet echt gemakkelijk af te lezen. De tank oogt goed en is heel makkelijk aan te passen. Ruimte voor improvisatie, het typeert de motoren uit Yamaha’s Faster Sons-lijn. Waar 'ie nou weer op doelt?Niet verrassend dus dat er op ons testmodel al een nieuwe Akrapovic-uitlaat zat. Zeer geslaagd, goede prestaties en deel van Yamaha’s accessoire-lijn. De lichte Yam heeft ook een hogere bouw dan de overige twee. Belangrijk om weten als u vooraan stond toen de lengtes uitgedeeld werden.

De Thruxton is de meest klassiek ogende van de drie en toch is dit de motor met het meest hippe materiaal. Öhlins vork, Brembo radiaal gemonteerde remklauwen, Öhlins twin shocks – uiteraard geheel instelbaar; het doet de Thruxton heel fris ogen. Misschien wel de ultieme mix van tijdloze stijl met moderne elementen. Perfect als je houdt van die pure klassieke lijnen. De Brit is ook de enige motor met twee klokken in zijn instrumentenbord. Dat leest vlotter af tijdens het rijden. En er is heel veel oog voor detail. Van het kapje van de benzinetank tot de fake covers over de injectoren om toch maar aan carburatoren te doen denken. Niet alles is wat het lijkt en niet alles is authentiek, maar neemt u het maar van ons aan dat vroeger echt niet alles beter was. Triumph heeft een goede balans gevonden. Als u van de stijl houdt. En wat extra budget hebt.

Afwerking

Weinig kritiek op dit vlak bij alle drie de motoren. De afwerking staat op een hoog niveau al spreekt het voor zich dat de XSR - die ongeveer de helft kost van de Thruxton R - het op een aantal vlakken met minder exclusief materiaal moet stellen. Maar minder duur is in dit geval geen synoniem voor goedkoop. De XSR oogt heel degelijk en het materiaal is in pure Yamaha traditie duurzaam en betrouwbaar. Dat geldt ook voor de overige twee. Ducati pakt het eerder minimalistisch aan, soberheid siert deze versie van de Scrambler. Maar alles zit op zijn plaats en het werkt goed. En de Duc is gemaakt Mij is het doel in ieder geval nog niet duidelijk, maar je hoort me niet klagen. Zeker nu niet met degelijk en solide materiaal. En het zou geen Italiaan zijn mocht er niet gelet zijn op details. Zoals daar zijn: een USB-aansluiting onder het zadel, de LED lichten, de vervangbare covers op de tellerpartij, leuk en vaak zelfs gewoon nuttig ook.

Ondanks dit alles spant de Thruxton de kroon op het vlak van afwerking. Althans: als je onder afwerking de aandacht voor details verstaat. Alle drie deze motoren zijn kwalitatief hoogstaand. Triumph heeft er een punt van gemaakt om met kleine details een hoogwaardige afwerking te verkrijgen. Het klepje waarmee de tank vast zit, de benzinedop, de tellerpartij, de Öhlins spullen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Met wat slechte wil noem je het een overdaad aan franjes, maar wij houden het op oog voor detail. Niks te veel, maar zeker niks tekort.