Zoeken

Test: Kawasaki Z900 70kW

Maar dan anders

19 maart 2018

Nou zullen er weinig mensen zijn die, als ze de keus hebben, vrijwillig voor de 70 kW optie gaan als het niet hoeft, maar verdraaid als het niet waar is, als we nu niet de twee versies tegelijk hadden gehad, we nog wel eens een pak milder waren geweest. Natuurlijk is het te merken en natuurlijk wordt dat sterker naarmate je hoger in toeren komt. Immers, Zo no nonsense als dit... zou de volgende dat ook nog hebben?het gaat om piekvermogen en dat is er onderin gewoon niet. Dus onderin zijn beide versies zelfs nagenoeg, dan wel volledig identiek. Vandaar ook de wheelies… altijd een feest op een Z900.

Geen elektronica betekent geen bemoeienis, geen knopjes om rekening mee te houden, gewoon je rechterpols en linkerhand het werk laten doen. En opnieuw is de Kawa het bewijs dat je dus nog steeds geen tractiecontrole nodig hebt. Is die bui stiekem dus toch nog ergens goed voor.. een soepele gasrespons en een beetje reactievermogen is meer dan genoeg. Dat het rijwielgedeelte daarbij helpt staat buiten discussie, maar ook daar hoeven we niet eens meer over door te gaan; dat is eveneens ongewijzigd gebleven en dus opnieuw zo goed als het al was. WelVanmorgen spoelden we nog van de berg af. Moet je nou eens zien! is het een feest om weer met een Z te mogen schakelen; als het na zoveel keer nog steeds opvalt hoe soepel het gaat, is het écht in orde. De remmen hebben een flinke eerste bite, maar zijn nagelnieuw en na een klein beetje wennen en inlopen is dat ook geen probleem meer.

Maar het vermogen, daar gaat het om. Hou je vast: als een collega me op een gegeven moment vertelt ‘eigenlijk heb ik net zoveel moeite om je te volgen als anders, ook al heb ik die dertig pk meer’ is alles gezegd. Niet dat ik me zoveel beter hoef te voelen, maar ook op deze wegen, ook op dit tempo, komen we zelden in het bereik waar het verschil echt voelbaar wordt. Natuurlijk legt de motor het af in een sprint, maar ook dat pas in hogere toeren. De manier waarop het vermogen beperkt wordt, voelt heel natuurlijk en roomt eigenlijk gewoon af op het moment dat de normale Z nog even de spieren spant voor het eindschot. Mis je het? Misschien. Als je het bekijkt als bijna-duizend-cc supernaked wel. Als je niet beter zou weten, misschien niet eens zo veel. En in de praktijk, ook hier op de snelle Spaanse stuurwegen waar we in de loop der jaren ook superbikes hebben gereden, mis je er al helemaal niks aan. Dan is het weer gewoon een Z900, met het rijwielgedeelte van een Z900, remmen van een Z900, vering van een Z900 en wegligging van een Z900. Lezen en schrijven, meer heb je niet nodig.

Overigens, nog een nagedachte: het hoeft nog helemaal zo’n vreemde investering niet te zijn. Je bent immers niet de enige met een A2 rijbewijs en dus ook niet de enige die in de markt is, en dat is goed voor de inruilwaarde. Dat zijn toch betere vooruitzichten…