Kawasaki Versys Highland Tour

Ruig landschap, middeleeuwse kastelen. De Highlands zijn uniek

Het is even wennen om links te rijden, rechts in te halen of ingehaald te worden en zeker om rotondes linksom te doen. Wat dat betreft is het goed dat we met een groep zijn, met een ervaren voorrijder, en dat we beginnen met een gemakkelijke route over de M9 naar Sterling. Daar kiezen we de 84 richting Calander en zien het landschap langzaam veranderen, met minder weilanden, meer heuvels en af en toe wat bos. Bij Bovain schieten we de A85 naar het westen op. Het landschap wordt wat kaler,
Koeien met horens als een fietsstuur op het hoofd. En een bult haar. Mooi die Highland runderen

Mooie offroadpaden zie ik ook langs de Glen Lonan Road. Zou de Versys ze aankunnen (li) Boven de boomgrens. Het heet niet voor niets Highlands (re)

Fish and Chips. Simpel en overheerlijk. En daarom moet je hier vis eten. Zo uit het water op je bord

De binnenlanden in, richting Achnasheen in Ross-shire. Eenzaamheid van de beste soort met mooie ronde bergen. Af en toe komen we door kleine dorpjes met mooie, natuurstenen kerkjes en dito bruggetjes. Je zou er zo een opname van Midsummer Murders op kunnen nemen. Het is er leuk rijden, het traject is enorm bochtig en met de Versys zwier je daar lekker vlot doorheen. Moet ook wel, want we hebben vandaag nogal een afstand af te leggen: 124 mijl oftewel 198 km. Dat lijkt niet veel, maar als je er – door vertragingen bij vluchten naar Edinburg – pas om half drie aan begint en je voor driekwart over bochtige bergwegen rijdt, dan is het best wel een uitdaging.

In Tyndrum stoppen we voor een kop koffie bij het Food Café. Een bord verwelkomt fietsers en wandelaars die de HT550 trail afleggen. Het moet mooi wandelen zijn hier, maar mijn boots zijn niet gemaakt voor “walking” en de zon - dat ronde ding dat hier in Schotland zo zelden waargenomen schijnt te worden - is hard op weg richting de Atlantische Oceaan. Wij dus ook. We zien de heuvels soms wat ruiger en rotsachtiger worden en ik kijk mijn ogen uit als welangs het prachtige Loch Awe rijden, waar we een glimp opvangen van de ruïne van Kilchurn Castle. In Taynuilt slaan we af naar een de Glen Lonan Road door een vallei, in Schotland “Glen” genaamd. Het is prachtig groen, met veel weilanden met schapen. Je rijdt er regelmatig over een veerooster, dat de kuddes in het juiste gebied houdt. De twaalf kilometer lange weg wordt ook wel de “Road of Kings” genoemd, omdat deze weg de route van Schotse koningen naar hun laatste rustplaats was. Wij zijn onderweg naar onze eerste rustplaats, het Alexandra Hotel aan de prachtige baai van Oban. ’s Avonds lopen we Oban in. Bij visrestaurant EE-USK verorber ik een heerlijke zeebaars bij een al even verrukkelijke Skye Red beer.

De Glen Lonan Road is een single lane road door een prachtige vallei

Door Peter Aansorgh
Foto’s: Kawasaki, Peter Aansorgh