Test: Yamaha XSR900 Abarth

Dat komt niet zomaar uit de lucht vallen. De speciale XSR is ontstaan ter viering van een gelukkige samenwerking van tien jaar. Weten we nog de speciale kleurstelling waar Valentino mee reed in 2007? Dat was het begin. Sindsdien hebben Yamaha en Abarth (en dus ook Fiat) dit meermalen gevierd met speciale limited edition motoren. Je kunt zeggen wat je wilt, cool is 'ie wélEn nu is voor de tiende verjaardag dus de beurt voor de XSR om een speciale jas te krijgen.

Kan ook niet beter zou je denken, de XSR is bij uitstek geschikt om iets speciaals van te maken. Dat heeft Yamaha zelf al aangemoedigd bij de presentatie en mogelijk gemaakt met het design. Dit is de uitkomst van het hele Yard Built programma en de ideale basis om iets van te maken. En juist omdat dit de bedoeling al lang was, heeft Yamaha direct al een voorzet gegeven. Net als de eerste XSR700 was gebaseerd op de Faster Son van Shinya Kimura en Roland Sands al voordat de XSR900 in z’n uiteindelijke vorm bestond al los mocht gaan op een prototype, heeft Yamaha nu de kans gegrepen om samen met Abarth iets te maken wat afwijkt van de standaardmotor, een XSR die het gevoel van Abarth uitademt. Tegelijk heeft Abarth het op zich genomen om in dezelfde stijl een Fiat 500 te pimpen. De overeenkomsten zijn duidelijk: veelvuldig gebruik van carbon, een beetje leer afgewisseld met Alcantara, de typische rode stiksels en tot slot een unieke kleurstelling. Dat het Fiatje daarbij ook nog een flinke tuning krijgt, ligt vanuit de autokant voor de hand. Dat de XSR het gewoon doet met de standaard 115 pk is dan misschien niet zo voor de hand liggend, maar we weten al dat dat sowieso gewoon genoeg is. Het is dus eigenlijk voornamelijk een nieuwe jas, als je de uitlaat niet meerekent.

'Wie mooi wil zijn', zoiets

De XSR heeft verder een stuurkuipje gekregen, een afdekkap voor het zadel (afneembaar voor het geval er een passagier mee mag), een dubbelloops Akrapovic uitlaat en een zeer uitgesproken M-stuurtje, of in dit geval Swallowtail geheten.Bedoeld om de stuurhelften op cliponhoogte te krijgen, passend bij het caféracergevoel  
Het gaat wat verder dan een stickertje en een tankpad. En het werkt.

Echt limited... daarom waren onze exemplaren niet genummerd: die worden vernietigd

unaniem werd dat kontje verkozen tot mooiste onderdeel. Als er een uitlaat op uit zou komen was het nóg mooier geweestvan het overall design. En het moet gezegd worden: passen doet het.

Voor het echte exclusieve gevoel wordt de motor gelimiteerd tot een maximumaantal van 695 exemplaren, waarbij je ook nog eens een paar extraatjes krijgt. Sterker nog, de eerste 145 die hun motor online hebben gekocht worden geïnviteerd voor een speciale Abarth Experience, inclusief nog meer goodies en indewattenleggerij. Maar voordat je té enthousiast wordt: die zijn allemaal in no time verkocht.  Maar we kunnen nog wel genieten van de machine zelf.

Nou zullen de sceptici misschien vinden dat het niet meer is dan een gepimpte XSR, een zoveelste variatie op een thema en misschien zelfs dat niemand er op zit te wachten, maar dat is eenvoudig tegen te spreken. Sowieso bewijzen die eerste onlineverkopen dat er weldegelijk vraag naar is, bovendien blijft een gelimiteerde oplage eh.. gelimiteerd. Maar ook: wat is er mis met een gepimpte variatie op een thema? Dat was nou eenmaal het hele idee. En stiekem is een Abarth ook gewoon een gepimpte versie van een standaardauto. Maar als je er dan eens voor gaat zitten...Daar klaagt niemand over, dus waarom zou je wel hierover vallen? Enfin, zie het gewoon als een suggestie van wat je allemaal kunt met een XSR, zie het als een caféracer, zie het zoals je wilt, het is wel weer een nieuw gezicht en dat geeft de motorwereld kleur.

Wat wij zien is een Caféracervariatie op basis van een XSR, net als Ducati dat met de Scrambler kan en doet. En dat is alleen maar aan te moedigen, want het is ook wel een tof ding. Ziet er goed uit, rijdt standaard goed.. dus we hebben goede hoop voor deze versie. Let’s go retro! Meer variatie is beter en het is niemand verboden hier nog eens op voort te borduren. Of zijn eigen versie te maken natuurlijk, naar voorbeeld van de Abarth. Het is een idee.