Zoeken

Verslag Mertens Racing School

De nulmeting

24 januari 2017

Na de gebruikelijke plichtplegingen betreden we eerst maar eens het circuit zodat Wim kan zien wat voor vlees hij in de kuip heeft, of oneerbiedig de ‘nulmeting’. Met twee Hollandse apen aan boord zal ook hij het zwaar krijgen vandaag.. alsof het nog niet genoeg is dat die gasten ook nog eens op twee enórme machines komen opdagen, die nauwelijks iets met ‘gewoon’ circuitrijden overeen komen. Mede daarom is het dus fijn om zo’n nulmeting te doen, dan zie je meteen wat nog wel werkt en wat echt niet.Al direct voel ik dat ik vandaag last ga krijgen van m’n krakkemikkige schouders. De brede sturen die beide machines hebben zijn niet bevorderlijk voor een natuurlijke racehouding. Motorrijders en handgebaren. Er valt een boek over te schrijvenMaar we zullen het er mee moeten doen, iets anders hebben we nou eenmaal niet.

Dat is wel zodanig nadelig, dat we sommige tips gewoon niet zo goed kunnen toepassen als anders. Ken je de goedbedoelde adviezen aangaande het nemen van een bocht? Een veelgehoorde is dat je vooral zo veel mogelijk moet proberen je hoofd naar je spiegels te bewegen. En hoe goed dat gemiddeld wel is, uiteindelijk houdt het ergens op: het is een leuke richtlijn, maar niet echt exact. Bovendien heeft een beetje circuitmotor geen spiegels en hoe beter je je best doet, hoe minder je ook nog eens ziet wat er voor je gebeurt. Reden genoeg voor Wim om een alternatief te gebruiken dat mogelijk zelfs beter werkt: “Druk je binnenste elleboog naar beneden. Dan volgt de rest van je lijf vanzelf: kont, hoofd, schouders, handen, knieën, alles. Gewoon denkbeeldig loodrecht omlaag, sowieso is de praktijk anders dan wat je denkt, maar dat is dé manier om zo goed mogelijk op de motor te zitten in de bocht. Probeer het maar”.

Begint het nog redelijk standaard met ‘rijden maar, ik kijk wel’, gaande de dag past Wim meerdere verschillende technieken toe om te observeren en tips te geven. Van plaats wisselen met de  instructeur, van plaats wisselen met de medecursisten en meer. Beginnend met ‘vaste versnelling en verboden te remmen’ om zo meer begrip te krijgen voor het remmend vermogen van de motor en de juiste snelheid om een bocht te kunnen nemen. Bijzonder leerzaam. Nog zoiets: probeer eens met één hand los te rijden enzie wat voor invloed dat heeft op hoe je je lichaam moet bewegen om te compenseren. En terwijl Wim iets probeert duidelijk te maken zijn wij intussen zachtgekooktDeze en allerhande andere oefeningen zorgen dat de tijd voorbij vliégt. Aan de andere kant betekent het ook dat er voorlopig niet sneller gereden wordt dan de eerste sessie, maar dat zal zich later en vooral op dag twee terugbetalen.

En altijd is er tussendoor de vrachtwagenlading aan theorie. Over lijnen. Over het niet rijden van bochten, maar slechts twee rechte stukken aan elkaar rijgen in zo kort mogelijke tijd. Waarom je een bocht laat instuurt: dan maak je het rechte stuk langer. Simpel als je het nu leest, maar ga het straks maar eens in de praktijk brengen. En oh ja, het is niet de bedoeling dat je ineens gevaarlijk gaat rijden of een gat laat vallen… want daar maakt je concurrent direct dankbaar gebruik van. Overigens is het wel een typisch voorbeeld: hoe vaak zie je niet een MotoGP-coureur onder de vleugels van een ander schieten, om er alleen maar bij het uitkomen weer genadeloos terug ingehaald te worden? Precies dat dus. Weten waaróm iets gebeurt is je halve winst, het toepassen is dan eenvoudig.