Test: KTM 1290 Super Adventure S

Anno 2017 hangt er heel veel aan elektronica en eigenlijk is het display alleen maar het doorgeefluik. Natuurlijk kun je hieraan alles terugzien op een heel overzichtelijke manier, maar het echte werk gebeurt ergens onder de tank, in de ECU. Toch is het makkelijker om te praten over wat je ziet. Behalve de automatische dag/nachtmodus kun je dus ook alle mogelijke instelopties in een handomdraai op je beeld toveren. Daarbij is –als we dan toch eventjes vergelijken- het nieuwe display merkbaar sneller dan het oude, zoals het op de 1090 zit. Dit is dus ook het geval voor alle Adventures tot op heden, die nog met de oude opstelling werken. De schakelaars op het stuur zijn nieuw Over herkenbaarheid hoeft KTM niet in te zitten. Hebben ze nooit echt moeite mee gehad eigenlijk(en in navolging tot de Duke125 en alle Bajaj-afstammelingen) en lichten op in het duister. Daarbij vallen nog twee zaken op: de cruise control knop op de linker stuurhelft,deze zat voorheen rechts en de nieuwe startknopcombinatie. En dat is een direct gevolg van het volgende luxetrucje: het Keyless systeem dat KTM Race On noemt. Sleutel in je zak en de motor aan en uitzetten met een nieuwe knop. Starten gebeurt met de dodemansknop, uitzetten dus ook. Nog een slim detail: mocht de batterij van de sleutel leeg zijn, dan is het contact nog steeds te bedienen door het dashboard op de juiste plek aan te raken. Net als contactloos betalen en NFC op je telefoon dus. En om het ons ‘rijders voor een dag’ nog iets makkelijker te maken zijn de sleutels -gewoon voor het gemak- verstopt in het vakje pal bij het balhoofd, waar je normaal gesproken heel netjes je mobiel in kwijt zou kunnen.

Dat Race On krijg je standaard, bij het Travel Pack krijg je nog wat meer, zoals het genoemde My Ride, maar ook Hill Hold Control, werkt precies zoals de 1290 Super Adventure, is opnieuw een optie.  Dan is er nog de Motor Slip Regulation oftewel de instelbare eh.. antihop setting. Overigens is de koppeling een slip/assist en werkt dus licht én relaxed bij terugschakelen. Als je dat al nodig zou hebben, want wat vinden we bovendien nog op deze machine: een quickshifter inclusief autoblipper, de Quickshifter+.  Samen met de IMU die alle beweging van de motor bijhoudt een superpakket.  Want met die beweging worden ook signalen doorgegeven aan vering, ABS en tractiecontrole.

De vering werkt opnieuw elektronisch volgens verschillende ideeën: in Road en Touring modus is het een Skyhook en wordt het stabiel houden van de rijder prioriteit één, in sportmode verandert dit in een Groundhook die veel meer let op het aan de grond houden van de wielen, ten koste van een klein beetje comfort: wat de motor bóven de wielen doet is plots van ondergeschikt belang. Daarmee wordt (zoals bij de 1290T) ook de demping aangepast, in sport en Offroad modus heb je geen antiduik, in de andere variaties wel.

Phew. En dan nog de rest. 160 pk jongens. Met 140 Nm, waarvan alvast 108 bij 2.500 toeren. Euro4. Maar dat is allemaal peanuts. Wat wel opvallend is: nieuwe koffers. En een nieuwe ‘zwevende’ ophanging: dit betekent dat de koffers nog wat bewegingsvrijheid hebben ten opzichte van de motor, zodat ze niet zorgen voor gevaarlijke slingering. ‘We kregen opmerkingen dat de motor minder stabiel werd met zware belasting, zware weersomstandigheden, verkeerd afgestelde vering-settings of versleten banden, dus we zijn aan het werk gegaan. Want wat als je met één van deze factoren al verschil merkt, dan proberen wij ze gewoon allemaal tegelijk’. En het resultaat is dus de zwevende ophanging. Grappig, omdat Triumph het ook al eens uitgevonden had en we het toen nog een beetje lachterig afdeden als gimmick. Het KTM systeem ziet er sowieso mooier uit, is nog steeds volledig geïntegreerd, maar werkt wel gewoon precies zo. En we geloven zeker dat het werkt, net als het al deed bij Triumph.