Test: Kawasaki Ninja 1000SX

"Als ik alleen naar de Britse markt bij ons kijk dan is de Z1000SX al jaren ons best verkochte model, waar er elk jaar zo tussen de 1.200 en 1.500 van over de toonbank gaan,” begint Kawasaki UK PR man de presentatie van de Ninja 1000SX, de alweer 4^e generatie van Kawasaki’s populaire Sport-Tour machine. Dat de SX niet alleen in het Verenigd Koninkrijk ontzettend populair is toont even later de sheet met Europese verkoopcijfers van de 3^e generatie, die in 2017 op de markt werd gezet. In drie jaar tijd zijn er 11.713 SX’en over de toonbank gegaan en dat is helemaal niet verkeerd voor een model dat bij de concurrentie al Las Murallas de Córdoba es una de las atracciones turísticas de Córdoba, a solo 2.000 km de los Países Bajos. Doet 'ie met gemak, die SXeen behoorlijke tijd heeft afgedaan. Zo afgedaan dat die 3^e generatie vorig jaar door ons nog tot ‘Laatste der Mohikanen’ was gebombardeerd.

Dat die laatste der Mohikanen voorlopig zijn laatste adem nog niet uitblaast bleek eind vorig jaar op de EICMA in Milaan, waar de 4^e generatie werd gepresenteerd die niet alleen op alle fronten grondig was aangepakt, maar ook nog eens een naamsverandering was ondergaan en vanaf toen als Ninja 1000SX door het leven ging. Snappen we best: Ninja staat voor ‘sportief met kuip’, waar Z voor ‘sportief zonder kuip’ staat. En daar valt weinig tegen in te brengen, ware het niet dat het eigenlijk best opmerkelijk is dat Kawasaki het beestje pas nu een andere naam heeft gegeven. Los van het feit dat vanaf de eerste SX Ninja een betere keuze zou zijn geweest, zou een naamsverandering bij de 3^e generatie in 2017 minstens zo logisch zijn geweest. 2017 was namelijk ook het jaar dat de eveneens compleet vernieuwde ER-6n en ER-6f tot Z650 en Ninja 650 waren omgedoopt, maar dat even terzijde. 

Terug naar deze vierde generatie van de 1000SX, die volgens Kawasaki op veel vlakken significant beter is dan z’n voorganger moet zijn. Schonere emissies bij gelijk gebleven vermogen, een sportievere, meer dynamische nieuwe styling met nu een enkele uitlaatdemper en complete LED verlichting, verbeterd zitcomfort voor zowel rijder als passagier, en een waslijst aan technische updates – waaronder cruise control, een quickshifter, geïntegreerde rijmodi die KTRC en Power modes combineren en een 4,3” TFT kleurenscherm met smartphone connectiviteit. Dat alles om de verfijnde Sport Tourer nog aantrekkelijker te maken. 

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Kawasaki

Gorillas in the mist

Als ik ’s ochtends om kwart over acht voor de ingang van het hotel sta, waar pak ‘m beet 15 Ninja 1000SX’en staan opgesteld, is Cordoba nog in een lichte nevel gehuld. Maar goed, het is nog vroeg en nog niet helemaal licht, dus lijkt dat niet iets om je druk om te maken. Geloof het of niet, maar nog geen kwartier / 20 kilometer geleden kon je vanwege mist nog geen hand voor ogen zienDat verandert echter als vijftien minuten later koers richting de bergen wordt gezet en buiten de bebouwde kom het niet opklaart, maar juist mistiger wordt. Veel mistiger. Zo mistig dat het een continu proces wordt om met mijn linkerhand de mistdruppels van mijn vizier te verwijderen. Het is dat of het kenteken van de voor me rijdende voorrijder nog geeneens meer kunnen ontcijferen. Het prachtige TFT kleurenscherm leert me dat we nog geeneens op de helft zitten van de beloofde 18 graden met zon, wat in z’n geheel verklaart waarom mijn vingers langzaam onderkoeld aan het raken zijn. Terwijl ik mezelf vervloek mijn winterhandschoenen thuis te hebben gelaten (immers, 18° en zon) bedenk ik me dat handvatverwarming nu best wel aangenaam zou zijn geweest. Handvatverwarming die nu echter uitblinkt in afwezigheid. “Ja Ed, hij is standaard al behoorlijk uitgebreid, zeker als je ‘m met de concurrentie vergelijkt en je zult ergens een keuze moeten maken,” aldus de PR man van Kawasaki Benelux later de dag tijdens de lunch. Blij dat het hier is opgeklaard, het zou jammer zijn als we dit, erm... hadden gemist“Het had gekund, maar dat zou weer een effect op de prijs hebben gehad en we wilden een zo scherp mogelijke prijs. Dus hebben we het in het accessoirepakket ondergebracht.” 

Nu heeft ‘ie daarin ergens wel een punt. Bij de concurrent – tijdens de presentatie heel subtiel ‘een Duits merk’ genoemd – zijn alle opties dusdanig over een X aantal pakketten verspreid dat je er niet aan ontkomt om alles aan te vinken (en er onder de streep een significant hoger bedrag staat), en was daarnaast volgens de man van Kawasaki UK niet juist z’n ontzettend scherpe prijs van net geen £10.000 de belangrijkste reden voor het succes van de SX?  Maar toch, hoeveel duurder zou handvatverwarming de motor hebben gemaakt. Dat en automatisch uitschakelende knipperlichten zou hoog op mijn wensenlijstje staan. 

Goed, terug naar dat koud, nat en geen steek voor ogen zien, wat de Ninja niet ten goede komt, maar daar kan ’t beestje vandaag helemaal niks aan doen. Op de snelweg is nog geen vuiltje aan de lucht en de weg dwars door het glooiende landschap valt ook nog wel te doen, maar als de bochten elkaar in steeds hoger tempo opvolgen is het wel verdomd handig als je weet welke kant de weg op gaat. Dan helpt alle elektronica van deze wereld je ook niet. Elektronica waar de Ninja trouwens geen tekort aan heeft. Chef gasklepbediening is van het traditionele gaskabeltje naar een modern ride-by-wire systeem overgestapt, waarbij de gasklep dus elektronisch wordt aangestuurd. Naast dat met ride-by-wire de gasrespons enorm kan worden verfijnd levert het ook nog eens schonere uitlaatgassen op en kan cruise control worden toegepast. 

Feedback

“We hebben bij de ontwikkeling van deze 4^e generatie goed geluisterd naar de feedback die we van klanten en jullie, de media hebben gehad,” aldus de PR man van Kawasaki UK. “Cruise control stond met stip bovenaan, maar ook zaken als een quickshifter, smartphone connectiviteit en meer comfort voor de duopassagier werden belangrijk gevonden. Dat laatste is
Styling is net even wat anders, frisser. Comfort Gel zadel heeft van een goed zadel een nog beter zadel gemaakt. Duozit heeft trouwens ook meer comfort

Overzichtelijk, goed afleesbaar en mooi bovenal. Het 4,3" TFT kleurenscherm is een hele verbetering, en bovendien via de Rideology app met je smartphone te pairen. Kun je 'm vanaf je luie bank afstellen, of uitlezen

Ride-by-wire, dus nog meer IMU geregelde elektronica. Cruise control is een echte aanwinst trouwens misschien nog wel belangrijker dan de rest bij elkaar, omdat in dit segment de mening van de duopassagier vaak van doorslaggevend belang is. Dus is het echt superbelangrijk dat ook de duo comfortabel achterop zit.” 

Nu zal dat laatste moeten wachten totdat de SX in Nederland beschikbaar is, maar van het comfort voor de rijder zelf zijn we na anderhalve dag en in totaal een kleine 400 kilometer wel overtuigd. De Ninja 1000SX is voor rijder en passagier in Europa nu standaard voorzien van de Comfort Gel Seat die bij de 3^e generatie nog in het accessoirepakket zat. Het zadel is dikker en breder en heeft dankzij de gel veel meer comfort, waardoor je moeiteloos in een ruk naar St. Tropez zult kunnen gaan. Daarvan zijn we wel overtuigd. Het dikkere zadel heeft de zithoogte op 835 mm gebracht, waardoor een comfortabelere kniehoek is ontstaan. Als alternatief voor deze Comfort Gel Seat geeft Kawasaki je de keuze uit een 15 mm lager Middle Seat en een nog eens 8 mm extra lagere Low Seat, maar ondanks dat ik met 1,72 mtr lengte geen lange stelten Koffers erop en je bent klaar voor het grote avontuurheb voelt de 835 mm hoogte van de Comfort Gel Seat niet als te hoog aan; nog steeds krijg beide voeten aardig aan de grond en heb daardoor totaal niet de behoefte om van zadel te switchen. 

Bij de driehoeksverhouding tussen zadel, voetsteunen en het stuur heeft Kawasaki een mooie balans weten te vinden tussen sportief en comfort. De op de kroonplaat gemonteerde clip-ons zitten hoog genoeg om ook bij lage snelheid geen druk te voelen op je polsen, maar laag genoeg om bij een sportieve zit lekker plat achter de ruit te kunnen kruipen. Ook de voetsteunen zitten precies daar waar je ze verwacht, hoog genoeg om meer dan voldoende grondspeling te creëren zonder dat dit ten koste van comfort is gegaan. Om warme lucht van het motorblok af te voeren zijn aan de binnenkant van de kuip openingen aangebracht, wat rijden bij zomers weer aangenamer heeft gemaakt. Tot slot is de vorm van het ruitje ietwat aangepast en onder een iets steilere hoek geplaatst. Kinderlijk eenvoudig kan het scherm in 4 standen worden gesteld, wat volgens Kawasaki zou moeten gebeuren wanneer je stilstaat, maar eigenwijs als we zijn Om op de plaats van bestemming met koffers eraf even helemaal los te gaanhebben we dat gedaan rijdend op cruise control. Handig is anders omdat de ontgrendelingsknop aan de binnenkant van de kuip zit, maar het ging ons wel steeds beter af. De hoogste stand (het ruitje kantelt bij elke van de 4 standen telkens iets verder naar voren) neemt iets meer druk van de schouders af, maar uiteindelijk hield de laagste stand onze voorkeur. 

Naarmate de dag vordert wordt het weer er niet beter op en lijkt het juist alsof het alleen maar mistiger wordt, waar je zou verwachten dat in deze regionen het in de loop van de ochtend wel volledig zou opklaren. Als vanuit de mist een klein bergdorpje wordt doorkruist, met kletsnat kinderkop type wegdek – dat bovendien rijkelijk bezaaid is met drempels – dat veelzeggend is over het comfort van de SX, overweeg ik ‘m de voorrijder voor te stellen om vlug even een bakkie te doen, teneinde weer op temperatuur te komen, maar we zijn het dorp nog niet uit of de lucht klaart ineens volledig op.
Een brok souplesse, en bovenin met 142 pk sterk genoeg. Quickshifter met autoblipper voor het terugschakelen is standaard. Bak schakelt trouwens super en dankzij KPNF hoef je nooit te pielen om 'm in z'n vrij te kunnen zetten

Kijk, die kachelpijp, daar heb je d'r nu dus nog maar één van. Is aan één zijde een enorme verbetering, en 't schijnt ook nog eens beter voor 't milieu te zijn Precies op het moment als een waanzinnig gave stuurweg wordt ingedraaid. De Britse voorrijder gaat er vol tegenaan als ware de training begonnen voor de Isle of Man TT, wat de Ninja 1000SX verdomd goed afgaat. 

Dit is het moment dat ik eigenlijk de rijmodus had willen switchen van Road naar Sport, ware het niet dat naast de selectieknop op het stuur ingedrukt houden het gas ook enkele seconden dichtgedraaid moet zijn. En die seconden heb ik nu even niet. Toch voelt die Road modus de SX nu niet als een belemmering, de gasreactie voelt zeker niet traag en ook de tractiecontrole grijpt in dit ‘van-dik-hout’ tempo niet vroegtijdig in. Prima mee te leven dus, hoewel de Sport modus waar later de dag naar wordt geswitcht toch mijn voorkeur geniet. In Sport is de gasrespons nét even een tikkie directer, zonder dat er sprake is van een te felle initiële gasrespons. Chapeau, maar eerlijk gezegd staat Kawasaki daar al jaren om bekend. 

Sportief en comfortabel

Had de natte klinkerweg ons al geleerd dat comfort bij de engineers hoog op het lijstje heeft gestaan, op de bijzonder fraaie bochtige bergweg langs een bergmeer af op anderhalf uur rijden van Cordoba blijkt dat dát zeker niet ten koste van sportief sturen is gegaan. Met dank aan het nieuwe binnenwerk van de Showa vering, dat veel beter dan voorheen de oliestroom moet reguleren:
Monobloc 4-zuiger voor met via de IMU aangestuurd Bosch-bochten ABS, wel zo lekker wanneer je diep de bocht in wilt remmen

Koffers zijn jammer genoeg niet standaard, maar zijn wel mooi in het design opgenomen

Radiale rempomp, check. Instelbare hendel, check. Instelbare koppelingshendel, eveneens check! makkelijk wanneer het kan en moeilijk wanneer het moet. Uiteraard volledig naar eigen geur en smaak in te stellen. Niet dat we daar behoefte aan hebben gehad, de SX is mooi in balans en stuurt heerlijk neutraal. Het enige waar ‘ie niet in uitblinkt is wanneer je in de bocht de voorrem erbij moet pakken, dan duikt de vork iets te gretig in. Maar goed, iets meer ingaande demping en dat probleem is weer opgelost. Remmend de bocht in sturen gaat de SX daarentegen wel goed af, ook wanneer je dan nog iets moet bijremmen omdat de bocht harder knijpt dan je had ingeschat. Kort gezegd kun je stellen dat de SX wat sturen aangaat zeker niet teleurstelt, zolang je er geen stop-and-go rijstijl op nahoudt. 

Dat Team Green ontzettend goed over de balans van de Ninja 1000SX heeft nagedacht blijkt na de lunch, als de TomTom ons naar een weg leidt die met stip de top 5 van gaafste wegen ooit is binnengekomen. De weg is ongeveer anderhalve auto breed slingert veertig kilometer lang alleen maar van links naar rechts en omhoog en omlaag (waardoor je vaak geen idee hebt waar de weg naartoe gaat) en is daarmee technisch, uitdagend en bijzonder gaaf. Een 400 zou hier waarschijnlijk de ideale keuze zijn, maar de SX doet het hier helemaal niet verkeerd. Natuurlijk, helemaal zijn 235 kilo rijklaar verbloemen lukt ‘m niet, maar het omgooien van links naar rechts vergt helemaal niet zoveel kracht. Met dank ook aan de Bridgestone S22 banden die standaard op de SX zijn gemonteerd. 

Ten opzichte van de 3^e generatie heeft Kawasaki trouwens wat kleine aanpassingen aan het rijwielgedeelte gedaan. De wielbasis is met 1.440 mm gelijk, maar de vork is onder een iets steilere hoek van 24° gezet (was 24,5°), waardoor de naloop nu ook iets korter is: 98 mm versus 102 mm. Net iets sportiever, zonder dat dit ten koste van de rechtuitstabiliteit is gegaan. Zou het niet erg vinden als dit de enige weg richting supermarkt zou zijnNa 40 kilometer lange slingeren, alsof je in de Python zit, verandert de route van krap smal en bochtig naar een brede tweebaans weg met ruime en snelle bochten door het glooiende landschap, wat ons leert dat ook de stabiliteit op hoge snelheid niets te wensen overlaat. Ook op tempo weet de SX z’n mannetje te staan. 

Dat de Ninja 1000SX van alle markten thuis is blijkt de tweede dag, die veel meer op toeristisch rijden is afgestemd. Met de cruise control op tempo 100 genieten van de vergezichten van de vergezichten van het heuvelachtige landschap gaat de SX uitstekend af. De 142 pk sterker 1.043cc viercilinder laat zich probleemloos afknijpen tot 2.000 toeren per minuut of zelfs nog iets lager Hoewel, geloof niet dat ze thuis blij is als ik echt elke keer iets van het boodschappenlijstje vergeet. Sorry schat, ik rijd wel even terug(waardoor je prima in 6 door dorpjes rijden kunt) en pakt daarna prima op, wat in toeristisch tempo schakelen echt overbodig maakt. 

Trouwens, nu we ’t toch over schakelen hebben: in navolging van de Versys 1000 SE heeft Kawasaki nu ook de Ninja 1000SX standaard van de tweerichtings quickshifter voorzien, waardoor je de slip-assist koppeling alleen nog met wegrijden nodig hebt. Schakelen doet de Ninja perfect, en niet alleen dat: ook naar de neutraal hoef je nooit te zoeken. Vanuit 1 een tikkie ophoog en je zit altijd in neutraal. Kawasaki Positive Neutral Finder (KPNF), zo noemde Team Green dat ergens eind vorige eeuw en het is ergens best wel opmerkelijk dat deze term al lange tijd niet meer wordt gebruikt. Zeker als je weet dat er nog genoeg merken zijn waarbij het vinden van neutraal als zoeken naar een speld in een hooiberg voelt.

Conclusie

Als er één motor is die het beste van beide werelden is voor de fervente supersport rijder die heeft begrepen dat 200 pk niet zaligmakend is, dan is dat wel de 2020 Kawasaki Ninja 1000SX. Sportief genoeg om je heerlijk uit te kunnen leven op die prachtige weg door Wat zeg je, volgende week naar Morecamb om met McPils te ouwehoeren over de z'n switch naar het groene team de komende TT? Deal!de bergen en comfortabel genoeg om datzelfde in toeristisch tempo met duopassagier en koffers voor je bagage te doen. 

Dat was al zo bij z’n voorganger, die nog als Z1000SX door het leven ging, maar nu nog veel meer. Niet alleen heeft Kawasaki het comfort naar een hoger plan gebracht, dankzij een andere ruit, een Comfort Gel Seat en een TFT kleurenscherm met smartphone connectiviteit (waardoor je dus vanaf de bank de motor kunt uitlezen of aanpassen, en je route kunt loggen incl. data van het motorblok), daarnaast hebben kleine aanpassingen aan het rijwielgedeelte en vering en de quickshifter de SX net dat beetje sportiever gemaakt. 

Bovendien heeft de waslijst aan vernieuwingen niet tot een exorbitante prijsverhoging geleid. De Ninja 1000SX is vanaf € 15.849,- (€ 13.999,- BE) leverbaar en dat is gewoon een koopje als je ziet wat je voor dat geld krijgt. Nu nog handvatverwarming, automatisch uitschakelende knipperlichten en die wulpse blondine achterop waarmee tijdens de presentatie werd geschermd en je hoort ons niet meer klagen. 

Veel motor voor je geld, comfort en sportief bijten elkaar niet, stuurt als een kolibrie

Waarom nou geen handvatverwarming en automatisch uitschakelende knipperlichten standaard? En een opbergvakje voor het kaartje van de peage in de kuip, nu we toch bezig zijn

Technische gegevens