Test: Yamaha MT-07 vs Kawasaki Z650 vs Suzuki SV650

De geschiedenis van de Z650 gaat terug naar 2005, het jaar dat door Kawasaki de ER-6n op de markt werd gezet als opvolger van de succesvolle ER5. Ondanks z'n trendy spraakmakende design (of misschien wel dankzij) was de ER-6n vanaf dag 1 een groot succes. Niet eerder had bij een middenklasse naked Fun met een dikke hoofdletter F zó centraal gestaan als bij ER-6n, die als grondlegger Opstappen en meteen de eerste bocht vol er tegenaan, zo vertrouwt voelt Z650. En ook nog eens vederlichtvan motoren als de MT-07 kan worden gezien. De ER-6n was een superlekkere fiets die als geen ander over bochtige bergweggetjes te raggen was. En dat uiterlijk? Ach, van een kant paste 'm dat wel, als een rebelse puber die met gestrekt been tegen de gevestigde orde ingaat. 

Na 11 jaar trouwe dienst en 121.161 verkochte units vond Kawasaki 't wel mooi geweest en nam de ER-6n volledig op de kop, waarbij het design werd gestroomlijnd met de rest van Kawasaki's naked familie en motor tot Z650 werd omgedoopt. De enige gemene deler die de Z650 met z'n voorganger had was de 649cc paralleltwin met 180° krukas, maar dat was ook het enige. En zelfs dat blok was inwendig flink aangepakt om aan de strengere emissie-eisen van Euro4 te voldoen. Kawasaki claimde tijdens de presentatie dat meer dan 90% van alle onderdelen van het motorblok waren vernieuwd. 

Belangrijker echter dan het blok waren de meer zichtbare vernieuwingen, waaronder het dubbelbuis rugframe dat het veld had moeten ruimen voor een bijzonder fraai vakwerk buisframe, dat in combinatie met de uit geperste plaatstaal samengestelde achterbrug voor een gewichtsbesparing van 12,7 kilo had gezorgd. Alles bij elkaar zette de Z650 bijna 20 kilo minder op de schaal dan de ER-6n die hij verving. 

Toch, hoe indrukwekkend als de entree van de Z650 ook was - qua sturen gaf de fiets de concurrentie echt het nakijken, helemaal vrij van kritiek was Kawasaki's nieuwe middenklasse Naked niet. Het design was weliswaar onmiskenbaar Z, maar niet Sugomi -
Veel beter dan Z650 1.0, die LED koplamp. TFT met Bluetooth connectiviteit, kunnen de anderen alleen maar van dromen

Blijft leuk, dat Z achterlicht. Qua design valt 'ie bij ons wel in de smaak, zeker met dat groene frame

Knopjes zijn oldskool, maar wel prima. Ten opzichte van de andere twee zit je duidelijk meer in de motor de koplampunit had ook van de Suzuki GSR750 weg kunnen zijn gekaapt. Om nog maar te zwijgen van het LCD display dat én niet uitblonk in afleesbaarheid, én ook nog eens foeilelijk was.

Voor 2020 heeft Kawasaki bij de tweede generatie Z650 precies deze pijnpunten aangepakt. Qua design laten de aangepaste neus met laaggeplaatste koplamp zien dat nu wél de Sugomi filosofie centraal heeft gestaan, waardoor de motor nu wél in lijn met de rest van de Z familie is. Vanuit het zadel heb je nu zicht op een prachtig TFT kleurenscherm, dat ook nog eens Bluetooth connectiviteit heeft en met de Kawasaki RIDEOLOGY app kan worden verbonden. Daarnaast zijn er ook kleine aanpassingen aan het motorblok gedaan, hoewel dat meer op het oog op Euro5 is geweest, en is voor 't eerst serieus fatsoenlijk rubber gemonteerd: Dunlop Roadsport 2.

Hoewel de 650-twin nog steeds het hoofd moet buigen voor Yamaha's Crossplane twin, heeft Team Green bij deze tweede generatie wel het gat verkleind en dan met name van onderuit. Wat op zich opmerkelijk is, je zou verwachten dat de MT-07 dankzij z'n grotere cilinderinhoud onderin juist sterker zou zijn, maar het tegenovergesteld is het geval. Het rijwielgedeelte was al goed en is nu nog beter dankzij Dunlop Roadsport 2, tel daar de full-LED verlichting (als enige van dit trio) en het TFT kleurenscherm met Bluetooth connectiviteit bij op en je hebt met de Z650 de meeste motor voor je geld.

Styling, meeste waar voor je geld

Blok voelt minder sterk (maar is dat niet), Sport Edition pakket best prijzig