Test: Kawasaki Versys 650

Wanneer aan het eind van een intense dag sturen we weer terug bij het hotel zijn gearriveerd weet ik niet waar ik meer van onder de indruk ben, van de rijkwaliteiten van onze nog best jeugdige voorrijder, van de prachtige omgeving met verslavend lekkere bochten, of van de rijkwaliteiten van de Versys 650. Het enige wat ik gedurende de dag heb aangepast is de uitgaande demping van de Ik ga nog wel effe door, als jullie het niet erg vinden. En anders toch, lekker puhh...voorvork en de achterkant wat extra veervoorspanning gegeven, maar wat wil je met de kloon van Marc Marquez als voorrijder. Voor de doelgroep (lees: 99% van de rijders) zal de standaard op comfort afgestelde vering meer dan toereikend zijn.

Wanneer je een motor op de markt zet die het aan comfort nog amper iets ontbreekt, die het elektronische wensenlijstje van de klant afvinkt en zelfs bij oneigenlijk gebruik z’n mannetje staat (de rechtop zithouding en enorme grondspeling maken dat je probleemloos écht hard rijden kunt), dan mag je met recht spreken van een écht veelzijdige, ehh… Versatile fiets. Ik durf zelfs te stellen dat ik op deze variatie aan wegen dit tempo op geen enkele supersport had kunnen doen. En dat op een allround hoogpotige toerfiets waar je aan het einde van de dag ook nog eens okselfris en met een big smile van af stapt, die je reikhalzend laat uitkijken naar je volgende rit, of het nu woon werk verkeer is, een relaxt tourritje of toch het betere stuurwerk is. Ik ben overtuigd.