Test: Langen Two Stroke

De kleine kans om er echt op te rijden tussen al zijn showoptredens kwam op een vochtige en ronduit sombere dag Up North. Gelukkig slaagde ik erin het vertrouwen van Chris Ratcliffe terug te betalen om het rubber aan de onderzijde te houden tijdens een korte rit van 100 km door de Lancashire Dales, waarvan de laatste 30 km op bijna droge wegen was, met slechts af en toe een vochtige plek om op te letten voor op een motorfiets zonder ABS of tractiecontrole – Ben nooit een voorstander van Brexit geweest, maar deze is nu wél straatlegaal bij ons in het VK. Ha, hebben wij eindelijk een voordeeltjezoals het in de jaren ’90 nog gewoon gebruikelijk was. Dit was dus eerder een voorproefje dan een test - maar toch genoeg om een goede indruk van de Langen Two Stroke te krijgen.

Eigenlijk was het in zekere zin alsof de geschiedenis zich herhaalde, want in 1997 waren mijn eerste ronden op Monza aan boord van de toen radicale Bimota Vdue 500 - 's werelds eerste tweetakt-straatmotor uitgerust met directe EFI - ook in de regen geweest. Daarna hield de regen op en droogde de baan op, waardoor de toen fantastische prestaties van deze lichte, gretig sturende racer-met-verlichting kon benutten, die een revolutie teweeg leek te brengen in de manier waarop we dachten over tweetaktmotoren. Maar dat was op het circuit, met het gas grotendeels wijd open. De middagrit door de weggetjes van de Lambro Valley die opeenvolgende kleine dorpjes met elkaar verbindt, toonde een andere persoonlijkheid van deze aan/uit motorfiets. De prestaties bij halfgas waren afschuwelijk, waardoor het rijden over landweggetjes op en van het gas een akelige aangelegenheid werd die bijna ronduit gevaarlijk werd als je de motor via je rechterhand om wat kracht vroeg, en die weigerde die te leveren - helemaal niet! Rijdend in verkeer, zeg echter een rij vrachtwagens en auto’s, liep de Bimota bij constant gas echt niet mooi. Het bekende tweetakt probleem, waar de eveneens bekende tweetakt oplossing – een lagere versnelling – geen oplossing voor bood. Dat maakte het alleen maar erger, want dan zat je precies op de rand van de powerband die op iets meer dan zeven mille begon en de mapping van de EFI verergerde het probleem.
Vijfentwintig jaar geleden bracht de Bimota Vdue 500 een ware revolutie teweeg 

Helaas slechts van korte duur. Op 't circuit werkte de EFI injectie perfect, maar op straat daarentegen... De enige oplossing was om een ​​hogere versnelling te gebruiken, een lager toerental maar met het gas wijd open, in welk geval de motor netjes zou lopen en de Vdue soepel trok, zonder hikken en slikken. Slechts één probleem: stel, je was een bus aan het naderen. Dan moest je dus van het gas, de koppeling inknijpen en de motor in vrijstand laten rollen, om als de weg vrij was de koppeling weer los te laten en hard accelererend die bus in te halen. Om dit ritueel bij elke ‘trage’ weggebruiker te herhalen. Dit was duidelijk geen manier om op een motorfiets te rijden, en de Vdue met directe injectie was gewoon veel te vroeg op de markt gebracht. Het terugkopen van de meeste van de ongeveer 185 fietsen die van de 500 aan klanten werden geleverd, leidde onvermijdelijk tot het faillissement van het bedrijf.

Het is de moeite waard om deze trip down memory lane te vertellen, want ik moet toegeven dat dit de eerste vraag was over de eveneens directe brandstofinjectie tweetakt Langen 250 die ik wilde stellen - en de aanvankelijk vochtige omstandigheden waren paradoxaal genoeg ideaal om dit te testen. Nadat je het sleutelloos contact hebt geactiveerd via de afstandsbediening die in je jas is gestopt, druk je op de bovenste rode schakelaar op de rechter stuurhouder, druk je op de knop om de motor te starten en maak je je klaar om te genieten van het onmiskenbare geratel van die dubbele uitlaten als de tweetakt tot leven Gelukkig is deze Two Stroke de nukken van de Vdue helemaal vreemd. De koning is dood, leve de koning!komt en naar een stationair toerental van 1500 tpm afzakt, met kenmerkende rookslierten die uit de einddempers komen. 

De Vins-motor klinkt dieper en krachtiger dan ik had verwacht, omdat het 'slechts' een kwartlitermotor van een halve grootte is versus de 500cc Bimota Vdue, maar dat kan mogelijk te wijten zijn aan het inlaatgebrul van de naar voren gerichte gasklephuizen. Maar toen dacht ik terug aan de laatste keer 13 jaar geleden dat ik de eer had gehad om op een motor te rijden met nagenoeg hetzelfde geluid - behalve dat hij niet stationair wilde draaien! Dat was Marco Simoncelli's 2008 wereldkampioen 250GP Gilera, en na veel 250GP-racers te hebben getest geef ik vrijelijk toe dat dit mijn eigen persoonlijke Ultimate Racers zijn - snel genoeg om opwindend te zijn, maar niet zo snel dat de fiets met jou gaat lopen in plaats van andersom. Met een vermogen van 79 pk versus de 107 pk van de SuperSic-motor, terwijl hij volledig straatlegaal is, en een gewicht van 119 kg halfdroog met volledige straatuitrusting versus de 100 kg van de Gilera, is de Langen Two Stroke absoluut The Real Thing, een relatief toegankelijke manier om van een unieke rijervaring te genieten en felicitaties aan Chris Ratcliffe dit te hebben geproduceerd.