Test: 2021 Royal Enfield Himalayan

Tekst: Ed Smits
Fotografie: Pien Meppelink, Tom Haanstra, Mariska Grob

120 jaar geschiedenis

Je zou het misschien niet denken, maar opgericht in 1901 is Royal Enfield het oudste motormerk in de wereld in continue productie (dit jaar dus op de kop af 120 jaar) en heeft daarmee een rijkere geschiedenis dan Triumph, dat een jaar later zijn eerste motorfiets presenteerde. 1901 zag weliswaar ook de geboorte van de eerste Indian motorfiets, maar dat merk heeft een geschiedenis van vallen en opstaan. "Ga over 50 meter rechtsaf." Nou, dan doe je dat toch?Van faillissement en wederopstanding (net als Triumph trouwens). Harley-Davidson is net als Royal Enfield vanaf de oprichting continue in productie geweest, maar heeft pas in 1903 z’n eerste motorfiets gelanceerd. 

Royal Enfield heeft niet alleen de eer het label ‘oudste continue in bedrijf zijnde motormerk’ te dragen, maar bovendien met de Bullet het model met de langste onafgebroken productieperiode aller tijden in huis te hebben. De eerste ruim vijftig jaar deden ze dat vanuit Redditch in het Britse Worcestershire, begin jaren ’50 werd de productie naar India verplaatst, waar tot op de dag van vandaag nog steeds de productie op inmiddels vier locaties plaatsvindt, plus nog een fabriek in Argentinië. 

Wat je eveneens misschien niet zou denken, is dat Royal Enfield wereldwijd in meer dan 50 landen actief is en in 2015 wat verkoopaantallen betreft Harley-Davidson in 2015 voorbij is gegaan. Zeker niet wanneer je in ogenschouw neemt dat Royal Enfield zich altijd voornamelijk op lichte en eenvoudige, maar wel oer- en oerdegelijke en superbetrouwbare motoren heeft gericht. Omdat in het overgrootste deel van de wereld je helemaal niks aan een 200+ pk Streetfighter V4 hebt.

Toch is er het afgelopen decennium een andere wind door Royal Enfield gaan waaien. Dat begon in 2013 met de lancering van de Continental GT 535, een stoere Café Racer met een door het Britse Harris Performance ontwikkeld wiegframe. Twee jaar later werd het nabij Nottingham gevestigde Harris Performance zelfs ingelijfd, waardoor het merk in een klap over ontzettend Hoeft niet hoor, je mag natuurlijk ook op het asfalt blijvenveel kennis en knowhow in engineering en product design beschikte. Een jaar later was de Himalayan een feit, het allereerste Adventure Touring model van het merk. Met zijn compleet nieuw 411 cc motorblok met bovenliggende nokkenas, dat in een door Harris ontwikkeld rijwielgedeelte is gemonteerd, was de alleskunner ontworpen als ideaal gereedschap voor avontuurlijke motorrijders, ongeacht of het op asfalt of juist geen asfalt is. 

Nu zou je kunnen zeggen, nou en, boeje, maar wat de Himalayan echt uniek en superbijzonder maakt is dat niemand minder dan Pierre Terblanche verantwoordelijk voor het ontwerp is geweest. Inderdaad, die roemruchte Terblanche die zich bij Ducati al onsterfelijk had gemaakt met de 888, ST-series, Multistrada (de luchtgekoelde), Hypermotard, Supermono, SuperSport (1999-2007), MH900e, 749/999 en Ducati Sport Classics, om daarna naar Moto Guzzi over te stappen.

De ontwikkeling van de door Terblanche ontworpen fiets is trouwens razendsnel gegaan. In de zomer van 2014 was het eerste prototype van de Himalayan een feit, waarna begin 2015 een completere versie volgde en een jaar later in 2016 het productiemodel dus op de markt werd gezet. In eerste instantie op de lokale markt in India, later dat jaar volgdenDaar is echt helemaal niks mis mee, snap best dat dit de best verkochte A2-Allroad is internationale markten als de Filipijnen, Australië en het Verenigd Koninkrijk. 

Al snel bleek in India dat ‘razendsnel’ z’n keerzijde had, de eerste editie werd door zoveel problemen geplaagd dat het zelfs tot een rechtszaak kwam, aangespannen door een engineer die vanaf dag 1 problemen met zijn Himalayan had gehad – 40 issues in totaal, waarvoor Royal Enfield tot een compensatieregeling werd veroordeeld. De kinderziektes bleven trouwens voornamelijk tot de Indiase markt beperkt, Royal Enfield had nog diezelfde zomer een “proactieve service update” gelanceerd waarmee de issues werden getackeld, nog voordat de productie voor export was opgestart. Het exportmodel was bovendien veel geavanceerder en beschikte over ABS en benzine-injectie, vanwege de strengere homologatie-eisen.

Ondanks opstartproblemen is de Himalayan vanaf dag 1 een groot succes voor Royal Enfield geweest. In India en omringende landen, maar ook bij ons in de Benelux heeft de Adventure Tourer importeur Moto Mondo geen windeieren gelegd. In het eerste jaar 2019 werden er in Nederland 49 verkocht, het afgelopen jaren groeide dat ondanks COVID-19 tot 65 stuks, waarmee de Himalayan niet alleen directe concurrenten als de G 310 GS (31 stuks), CRF 250 L (35 stuks), Kawasaki Versys X 300 (27 stuks) , KTM 390 Adventure (49 stuks) en Suzuki V-Strom 250 (18 stuks) ver achter zich heeft gelaten, maar ook premium modellen als de Multistrada 950 (53 stuks), 790 Adventure (56 stuks), Tiger 1200 (48 stuks) en XT 1200 Super Ténéré (36 stuks). Om maar eens een paar modellen te noemen. Indrukwekkend, helemaal als je in ogenschouw neemt dat Royal Enfield in Nederland nu slechts 8 dealers heeft Geen weg is toch ook een weg? Nou dan(dat aantal zal de komende jaren echt wel flink gaan groeien, dat kan haast niet anders), waar je bijvoorbeeld voor een Kawasaki bij 30 dealers terecht kunt. 

Dat z’n ontzettend scherpe prijsstelling van slechts € 6.299,00 inclusief alle onvermijdbare kosten (€ 5.499,00 BE) een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het verkoopsucces zal ongetwijfeld zo zijn, maar op de Utrechtse Heuvelrug wordt ons al snel duidelijk dat dat zeker niet het enige verkoopargument zal zijn geweest. Als geen ander ontpopt de Himalayan als een no-nonsense motorfiets die je elke dag om in weer en wind mee naar het werk te gaan, maar waarmee je ook nog eens de hele wereld rond kunt gaan. En als je ons niet gelooft, check dan eens de verhalen van itchyboots, die haar gewone baan opzegde om precies dát met een Himalayan te gaan doen. 

Voor elke weg

Dat de Himalayan het resultaat is van de frisse wind die door de Enfield fabriek heeft gewaaid is meteen duidelijk als je de motor ziet staan. Qua looks doet de motor denken aan legermotoren uit de jaren ’70 van de vorige eeuw, maar dan voorzien van moderne features. Zo is de achterbrug van geëxtrudeerd aluminium gefabriceerd, heeft ‘ie een modern getrapt zadel en een fraai, in twee standen instelbaar ruitje. Hij heeft moderne handkappen – die met tussenkomst van trillingen dempende gewichten slechts aan het uiteinde van het stuur Iets zegt mij dat Google zich heeft vergist, maar who cares...zijn bevestigd – en hij en heeft leuke graphics over het spatbord en de tank (de Pine Green versie is helemaal vet, maar helaas nog niet leverbaar). Ook de remmen zien er modern uit, net als het kunststof kettingscherm. Het achterlicht heeft LED-techniek aan boord.

De afwerking is eenvoudig, maar netjes. De staalomvlochten remleidingen zijn allemaal in netbruggetjes weggewerkt en er zitten mooie brug tussen de houders van het stuur de stuurklemmen. De armaturen zijn eenvoudig, de linker heeft nog een chokehendeltje dat geen effect lijkt te hebben. De spiegels verkleinen enigszins, maar geven daardoor wel een goed beeld naar achteren. Het ruige imago wordt helemaal afgemaakt door de robuuste beugels aan de zijkant van de tank, waar de koplampunit met schermpje en de klokken aan zijn gemonteerd, maar dat ook als soort bagagedrager dient om bijvoorbeeld extra benzinekannen te bevestigen. Voor je dagelijkse woonwerk trip misschien overdreven, maar verdomd handig wanneer je Rusland aan het doorkruisen bent. 

Die beugels zijn voor 2021 trouwens aangepast, waardoor wat extra beenruimte voor langere motorrijders is ontstaan. Daarnaast heeft de 2021 Himalayan een ander windscherm dat je beter uit de wind houdt, covers voor de cockpit, een beugel om de koplamp, waarschuwingslichten, nieuwe zijpaneeltjes, een nieuwe cover voor het achterlicht en een verbeterd zadel. De meest in het oog springende vernieuwing is tevens de meest moderne, de toevoeging van een Trippy navigatiesysteem dat aan de Royal Enfield App is gekoppeld en op basis van Google Maps werkt. Het systeem is op dit moment nog redelijk basic,
Old-skool klokken, doet een beetje aan de DDR denken, maar wel gaaf. Beter dan een modern TFT, en stiekem wel modern met LCD kompas en TFT Trippy

Getrapt zadel, waardoor de duo net boven de rijder uit kan kijken Ruitje is iets aangepast voor 2021

die beugel, daar kun je dus bijvoorbeeld een jerrycan benzine aan hangen. Aan beide zijden, voor wanneer je de Oeral moet doorkruisen maar ergens past dat ook wel bij de Himalayan. Dat het in basis wel goed werkt kon in de bosrijke omgeving van Leersum mooi worden uitgeprobeerd. Waarvan akte. Het invoeren van je eindbestemming gaat net als in Google Maps, waarna meerdere tussenpunten kunnen worden toegevoegd. Wel is het jammer dat routes niet kunnen worden gedeeld of in de app opgeslagen, of dat je niet op de landkaart spelden kunt plaatsen om naartoe te navigeren, maar dat is een kwestie van tijd. De app wordt continue doorontwikkeld, zo is in de app nu al een optie 'my routes' te zien, maar daar kan op dit moment nog niets mee worden gedaan. Of het moet zijn dat wij weer eens iets over het hoofd hebben gezien, wat niet voor 't eerst zou zijn. Apps zijn nu eenmaal niet echt ons ding, wij geven er de voorkeur aan om van het rijden zelf te genieten, in plaats van alleen maar op het web bezig te zijn.

Mooi is dat Royal Enfield niet voor een modern TFT heeft gekozen, maar de Trippy als klassieke teller aan het retro-ogende, maar wel complete dashboard heeft toegevoegd, dat naast de Trippy uit een grote analoge snelheidsmeter met ingebouwd LCD scherm, een kleinere eveneens analoge toerenteller en een ellipsvormige unit met daarin een analoge tankmeter en een digitaal kompas bestaat. Het klokkenspel ooit nostalgisch, maar dan met ruim voldoende informatie afleesbaar in het kleine LCD-schermpje.

Of juist geen weg

Op de Utrechtse Heuvelrug en de Lekdijk van Amerongen naar Wijk bij Duurstede laat de Himalayan zich van z’n beste kant zien. Ondanks dat je maar 24 paardenkrachten tot je beschikking hebt (strikt genomen 24,5 pk) is de 411 cc nog best vlot. Tuurlijk, stenen trek je er niet mee uit de straat, maar zeker op wegen waar 60 de maximum toegestane snelheid is kom je nooit tekort en heeft de Himalayan nog voldoende puf om auto’s in te halen. Enfield geeft de motor op voor een rijklaargewicht van 194 kilo, Onderschriftmaar zelfs stilstaand zou je dat veel lager hebben geschat. Wat deels te verklaren is doordat hij smal en compact is gebouwd. Voor Allroad begrippen is het op 800 mm hoogte geplaatste zadel heerlijk laag (niet alleen voor Allroad begrippen trouwens), waardoor ook kleine motorrijd(st)ers gemakkelijk beide voeten aan de grond kunnen krijgen. Zonder dat het ten koste van z’n bodemvrijheid is gegaan, die is met 220 mm ruim voldoende om dwars door de bossen voor de kortste route te kunnen gaan. 

Want dát is deze Royal Enfield nog het meest op het lijf geschreven. Geen snelwegen maar landwegen, waarvoor geldt dat hoe smaller ze zijn, hoe liever het de Himalayan is. Ongeacht of dat het wegdek verhard of onverhard is, met speels gemak kan elk bospad worden gepikt. Dat wil zeggen: daar waar het mag, we willen ons uiteraard niet de woede van de boswachter op de hals halen. We zouden niet durven. Dat onverhard duidelijk een belangrijke rol heeft gespeeld zijn de voetsteunen een mooi voorbeeld van. De rubberen inserts zijn namelijk uitneembaar, dan hou je gekartelde stalen voetsteunen over die meer grip bieden in de blubber.

Het echte Allroad karakter blijkt ook uit de keuze voor wielen en vering, het 21 inch voorwiel met 90/90 voorband is de ideale maat voor offroad gebruik, terwijl de 17 inch 120/90 achterband hem ontzettend wendbaar heeft gemaakt. De standaard CEAT GRIPP XL banden van Indiase makelij zijn trouwens op geen foutje te betrappen, niet op straat en ook niet als stiekem dwars door het bos wordt gecrost. (Oeps, sorry meneer de boswachter, Onderschriftdat doen we normaal echt nooit). Laat je niet door "Made in India" in de luren leggen, CEAT is de grootste speler op de bandenmarkt in India en als het goed genoeg is voor de belabberde wegen daar, dan moet het zeker genoeg zijn voor onze perfecte infrastructuur hier. 

Dat rijden met de Himalayan door de bossen, op onverharde wegen of gewoon op asfalt super comfortabel gaat dankt de instap-Allroad aan z'n lange veerwegen (200 mm voor en 180 mm achter), en ook de souplesse van de vering is gewoon erg prettig. De vering zorgt ervoor dat alle hobbels gemakkelijk worden opgevangen. En toch blijft de motor redelijk strak. Offroad deint de motor achter iets na, maar dat is te verhelpen want de uitgaande demping van de monoschokdemper is instelbaar. De standaard instelling mag dan in het terrein iets meer demping vragen,
De uitlaat is zeker niet lelijk te noemen. Katalysator is verticaal in de uitlaatbocht verwerkt en zit lekker dicht bij het blok, waardoor hij snel op temperatuur is 

Himalayan, zou je dus eigenlijk mee naar het Himalaya gebergte moeten gaan. Toch?   op het asfalt heb je dat niet nodig. Daar is de vering lekker zacht en comfortabel en houdt hij de motor strak genoeg. We hebben 'm niet op instabiliteit kunnen betrappen, zelfs niet wanneer je in ruime bochten het gas vol tegen de stuit draait. Hoewel we daar wel bij moeten aantekenen dat je met 'vol tegen de stuit' geen 'stenen uit de straat' trekt.

Hoe langer we met de Himalayan aan het rijden zijn, hoe leuker het eigenlijk wordt. Juist omdat ‘ie ‘maar’ 24 pk heeft krijgt emotie al snel de overhand. Dit is back-to-basic ten voeten uit. Je trekt er zoals gezegd de straatstenen niet mee uit de straat en de remmen zijn eigenlijk van hetzelfde kaliber (niet indrukwekkend, maar wel afdoende), maar doet wel alles met speels gemak en is echt super toegankelijk. De 411 cc eencilinder, die overigens prachtig is afgewerkt, zit lekker tussen je benen te pruttelen, waardoor je heerlijk onthaast op je plaats van bestemming arriveert. Of om het even waar de Trippy je naartoe heeft genavigeerd. Ben ervan overtuigd dat dit voor veel mensen veel effectiever zou zijn dan elke week een uur bij de psycholoog op de bank.

Conclusie

Vijf jaar na z’n lancering heeft Royal Enfield de Himalayan een eerste update gegeven, waarbij naast aanpassingen ten behoeve van Euro 5 een Trippy navigatiesysteem is toegevoegd, waardoor gemakkelijk van A naar B kan worden genavigeerd. Als je dat al zou willen doen, want eigenlijk is het veel leuker om gewoon je eigen gang te gaan en maar te zien waar het schip aan het eind van de dag is gestrand. Want is dat eigenlijk niet de essentie van motorrijden, de vrijheid om te gaan en staan waar je maar wilt?

Tel daar z’n scherpe prijs van slechts € 6.299,00 (€ 5.499,00 BE) bij op en het kan haast niet anders dan dat ook dit jaar weer minstens het dubbele aantal ten opzichte van z’n concurrenten over de toonbank zal gaan. Want kijk je naar het waar-voor-je-geld-gehalte, dan gooit ook deze 2021 Himalayan hoge ogen en kan het haast niet anders dat ook deze versie straks als de best verkochte A2-Allroad de geschiedenisboeken in zal gaan.

Technische gegevens