Test: Lightning Strike

Als we de cijfers moeten geloven gaat het goed met de acceptatie en verkoop van elektrische motorfietsen. Na perikelen bij de opstart van productie heeft Harleys LiveWire inmiddels de eerste klanten bereikt, bij Zero is sinds de lancering van de SR/F de assemblagefabriek met 50 man personeel uitgebreid en recent nog meldde het Italiaanse Energica dit jaar al méér motoren te hebben verkocht dan in het hele jaar 2019 bij elkaar. En dat terwijl voor die E-Bikes nog steeds diep in de buidel moet worden getast. De SR/F is het goedkoopst met een prijskaartje vanaf € 20.890, voor LiveWire moet € 34.000 worden afgetikt en Wie zei er nou dat E-Bikes suf en oubollig zijn?de Energica’s zitten daar qua prijs precies tussenin. Serieuze prijzen, die de komst van een derde in de VS geproduceerde alternatief om tegen een beduidend lagere prijs de planeet te redden met behoud van motorlol, zowel aantrekkelijk als significant maakt. 

Lightning Motorcycle Corp. Oprichter en CEO, de 61-jarige Richard Hatfield, is al langer bezig met E-Bikes dan wie dan ook en hij heeft in competitie ook al meer bereikt dan zijn rivalen – inclusief het winnen van de Pikes Peak International Hill Climb in direct gevecht met traditionele verbrandingsmotoren. Daar kan zelfs het vorig jaar gelanceerde Moto-E als bijprogramma van de MotoGP niet tegenop.  De afgelopen zes jaar heeft Lightning handgebouwde LS-218 motoren op de markt gezet, gebaseerd op de Lightning die momenteel nog het World Land Speed record voor elektrische motoren in handen heeft en waarvan er wereldwijd meer dan 40 zijn verkocht voor prijskaartjes vanaf $ 38.888 plus belastingen. Hoewel je daarmee ongetwijfeld ongekende performance en mega-exclusiviteit voor je geld kreeg, zat de Lightning qua prijs geheel in lijn met wat de norm voor E-Bikes was. 

Tot nu, want Lightning is buiten de financiële comfortzone getreden door een elektrische motor te ontwikkelen die zowel qua prijs als performance competitief is met verbrandingsmotoren: de Lightning Strike, een gedownsized 600 Supersport equivalent op de LS-218 Superbike, die qua styling en performance nog steeds tot de verbeelding spreekt, maar waarvan de Standard versie in de VS voor slechts $12.998 plus belastingen over de toonbank gaat. En ja, dat prijskaartje is inclusief het geld dat Hatfield nodig heeft gehad om Harley te betalen voor het gebruik van de naam Lightning Strike, die voorheen door Buell was geregistreerd. “Dat was meer dan we wilden betalen,” zegt Hatfield, “maar niet zoveel als we vreesden.” Het credo van het merk hooghoudend “Ontwikkeld voor het circuit, maar ontworpen voor de straat” is de Strike Standard Waar dat je ook bent, aandacht gegarandeerd. Denk dat menig traditioneel merk daar jaloers op zal zijn. Nadeel is wel dat elke stop je dus per definitie meer tijd kost dan je op voorhand had ingeschat. Kun je 'm meteen even bijladen, dat dan weer wel...voorzien van een spuitgiet plastic kuip en een elektrische aandrijving die wordt opgegeven voor 94 pk bij 15.000 toeren per minuut en een indrukwekkend koppel van 244 Nm dat vanaf 1 omwenteling per minuut beschikbaar is. En dat bij een gewicht van 206 kilo met 10 kW accupakket. De duurdere ($19.998 plus belastingen) Strike Carbon Edition levert 121 pk bij hetzelfde toerental van 15.000 omwentelingen per minuut dankzij een dubbel zo sterk accupakket van 20 kW, met eenzelfde koppel van 224 Nm. 

Ondanks het in eigen huis geproduceerde veel duurdere (en lichtere) carbon kuipwerk heeft het grotere accupakket geresulteerd in een toename van het rijklaargewicht met 13 kilo naar 219 kilo. Voor de meerprijs van $7.000 krijg je naast de carbon kuip en zwaarder accupakket in plaats van Showa volledig instelbare Öhlins TTX-vering, Brembo Monobloc remklauwen en een AIM Strada TFT-kleurendisplay met ingebouwde laptimer en GPS logging. De levering van de Strike Carbon Edition is al gestart voor klanten in de VS, met volgens Richard Hatfield al 17 fietsen uitgeleverd ten tijde van mijn bezoek. De Standard versie zal niet lang meer op zich laten wachten, na finetunen van het spuitgietproces van de plastic kuipdelen. 

Tekst: Alan Cathcart
Fotografie: Kevin Wing